fysiologia

ελαττώνουν την φυσιολογικήν ελαστικότητα των πνευμόνων και
επομένως τας ελαστικάς δυνάμεις επαναφοράς αυτών (πνευμονικόν
εμφύσημα). Ελάττωσις της δυναμικής πνευμονικής διατασιμότητος
παρατηρείται εις την αποφρακτικήν νόσον των μικρών αεραγωγών.
Αι διαταραχαί των αντιστάσεων αφορούν είτε αύξησιν είτε ελάττωσιν
αυτών. Την παθολογίαν ενδιαφέρει κυρίως η αύξησις των αντιστάσεων,
ενώ η ελάττωσις αυτών δυνατόν να είναι το αποτέλεσμα της εφαρμογής
κάποιας θεραπείας. Αύξησις των αντιστάσεων των αεραγωγών
δημιουργείται κυρίως εις τις λεγόμενες αποφρακτικές πνευμονοπάθειες.
Αύξησις των ιστικών αντιστάσεων δημιουργείται κυρίως εις τις
πνευμονικές ινώσεις, εις τις πνευμονικές ουλώδεις ρικνώσεις,
ατελεκτασίες, καρκινωματώδεις λεμφαγγειίτιδες κ.α.
Αύξησις του αναπνευστικού έργου προκαλείται είτε από παθήσεις του
θωρακικού τοιχώματος είτε από παθήσεις των πνευμόνων. Παθήσεις του
θωρακικού τοιχώματος που προκαλούν αύξησιν του αναπνευστικού έργου
είναι η κυφοσκολίωσις και γενικώς αι βαρείαι σκελετικαί ανωμαλίαι
(αγκυλωτική σπονδυλίτις κ.ά.), οι παχυπλευρίτιδες κ.ά. Επίσης, η μεγάλη
παχυσαρκία. Εκ των πνευμονικών παθήσεων, αύξησιν του αναπνευστικού
έργου προκαλούν αι ατελεκτασίαι, αι πυκνώσεις, αι ουλώδεις ρικνώσεις,
αι χωροκατακτητικαί βλάβαι, αι αποφρακτικαί πνευμονοπάθειαι κ.ά. Επί
φυσιολογικών πνευμόνων και φυσιολογικού θωρακικού τοιχώματος,
δημιουργείται αδυναμία παραγωγήςτου φυσιολογικού έργου επί παθήσεων
των θωρακικών μυών και του νευρικού συστήματος.
ΔΙΑΤΑΡΑΧΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΧΥΣΕΩΣ
Αι διαταραχαί της λειτουργίας της διαχύσεως αφορούν είτε ελάττωσιν είτε
αύξησιν αυτής.
Ελάττωσις της διαχυτικής ικανότητος δημιουργείται κυρίως επί βλαβών
της κυψελιδοτριχοειδικής μεμβράνης (κυρίως πάχυνσις και περιορισμός
της εκτάσεως αυτής). Παθήσεις εις τας οποίας παρατηρούνται κατά
τεκμήριον διαταραχαί της διαχυτικής ικανότητος είναι αι πνευμονικαί
ινώσεις, το πνευμονικόν οίδημα, η καρκινωματώδης λεμφαγγειίτις κ.ά.
Σημειωτέον ότι εις την πράξιν σημασίαν έχει μόνον η διαταραχή της
56