fysiologia

της υποξυγοναιμίας και αποδίδουν αυτήν (την υποξυγοναιμίαν) εις
συνυπαρχούσας διαταραχάς της σχέσεως V̇ /Q.
ΥΠΟΔΥΝΑΜΙΚΑΙ ΘΩΡΑΚΙΚΑΙ ΠΑΘΗΣΕΙΣ
Εδώ ανήκουν διάφοροι παθήσεις του κεντρικού και περιφερικού
συστήματος συνεπεία των οποίων διαταράσσεται η ομαλή κινητικότης του
μηχανικού συστήματος της αναπνοής (αναπνευστική αντλία), π.χ.
νοσήματα του κινητικού νευρώνος, κεντρικού ή περιφερικού ή αμφοτέρων
(νόσος Aran-Duchenne, νόσος Charcot, αγγειακαί βλάβαι ΚΝΣ,
συριγγομυελία, πολυομυελίτις, πολυνευροπάθεια, νόσος Guillain-Barré,
κακώσεις αυχενοθωρακικής μοίρας Ν.Μ. κ.λπ.), παθήσεις της τελικής
κινητικής πλακός (μυασθενικά και μυασθενικόμορφα σύνδρομα),
παθήσεις των μυών (μυοπάθειαι, μυοζίτιδες), παραλύσεις ή διατομαί των
φρενικών νεύρων κ.λπ.
Από πλευράς σπιρομετρικών τιμών, ελαττούνται κυρίως αι εισπνευστικαί
χωρητικότητες και όγκοι (ελάττωσις VC, TLC, πολύ μεγάλη ελάττωσις
του IRV), ενώ ελαττούται επίσης οFEV 1 (η σχέσις Tiffeneauδυνατόν να
είναι φυσιολογική). Η FRC συνήθως παραμένει φυσιολογική, ενώ ο RV
δυνατόν να είναι ελαφρώς ηυξημένος.
Λόγω της μεγάλης χαλαρότητος των μυών του θωρακικού τοιχώματος, η
διατασιμότης αυτού είναι ηυξημένη. Η P alv -max, εισπνευστική ή
εκπνευστική, είναι ηλαττωμένη.
Από πλευράς ανταλλαγής των αναπνευστικών αερίων, συνήθως
δημιουργείται κυψελιδικός υποαερισμός και δη αμιγής τοιούτος
(υποξυγοναιμία, υπερκαπνία, φυσιολογική κυψελιδοαρτηριακή διαφορά
οξυγόνου), υπό την προϋπόθεσιν βεβαίως απουσίας πνευμονικών βλαβών
προκαλουσών διαταραχάς της σχέσεως V̇ /Q (εις την τελευταίαν
περίπτωσιν θα υπάρχουν μεν υποξυγοναιμία και υπερκαπνία, πλην όμως η
κυψελιδοαρτηριακή διαφορά οξυγόνου θα είναι ηυξημένη).
86