fysiologia

ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΚΑΙ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΟΝΩΝ
Πνευμονική εμβολή
Η πνευμονική εμβολή προκαλεί συνήθως δύο διαφορετικά σύνδρομα
(εκτός εάν είναι μικρά και ασήμαντος), το της οξείας πνευμονικής καρδίας
και το του πνευμονικού εμφράκτου. Τα ανωτέρω σύνδρομα δυνατόν να
συνυπάρχουν.
Οξεία πνευμονική καρδία. Χαρακτηρίζεται από μικροτέραν ή
μεγαλυτέραν αύξησιν της πιέσεως εις το δίκτυον της πνευμονικής
αρτηρίας. Αποτέλεσμα των ανωτέρω είναι η διάνοιξις φλεβοαρτηριακών
επικοινωνιών που φυσιολογικώς δεν λειτουργούν, με αποτέλεσμα
υποξυγοναιμίαν. Η υποξυγοναιμία ωσαύτως δυνατόν να οφείλεται εις την
ταχυτέραν δίοδον του αίματος εκ της ζώνης ανταλλαγής και επομένως εις
την μείωσιν του χρόνου επαφής των ερυθρών μετά της μεμβράνης κάτω
των 250-300 msec. Η PaO 2 συνήθως ελαττούται.
Πνευμονικόν έμφρακτον. Αι μηχανικαί ιδιότητες της περιοχής η οποία
υφίσταται την εμβολήν τροποποιούνται. Συγκεκριμένως, η πνευμονική
διατασιμότης ελαττούται επειδή δημιουργούνται αιμοπλήθεια, οίδημα και
ατελεκτασίαι εις την εμφραχθείσαν περιοχήν. Ευνόητον επομένως ότι, η
ικανότης εκπτύξεως αυτής θα είναι μειωμένη. Από πλευράς ανταλλαγής
των αναπνευστικών αερίων, το πνευμονικόν έμφρακτον χαρακτηρίζεται
από την δημιουργίαν περιοχών μετά υψηλής σχέσεως V̇ /Q και
τοιουτοτρόπως το αίμα, το οποίον λόγω της εμβολής αδυνατεί να διέλθει
εκ των πρώτων, προστίθεται εις το αίμα που προορίζεται δια τας λοιπάς
κυψελίδας, με αποτέλεσμα υποξυγοναιμίαν. Η μερική τάσις του CO 2 δεν
μεταβάλλεται ή ελαττούται. Η ικανότης διαχύσεως είναι ηλαττωμένη.
Πλην των δύο ανωτέρω συνδρόμων, δυνατή επί πνευμονικής εμβολής η
έκλυσις εκ της περιοχής τού εμφράκτου αγγειοσυσπαστικών ουσιών, δια
των οποίων προκαλείται σπασμός των υγιών αγγειακών πνευμονικών
περιοχών, με αποτέλεσμα επιδείνωσιν της πνευμονικής υπερτάσεως.
Εις την χρονία θρομβοεμβολικήν νόσον των πνευμόνων παρατηρούνται,
ελάττωσις των σπιρομετρικών τιμών περιοριστικού τύπου, ελάττωσις της
πνευμονικής διατασιμότητος, ελάττωσις της ικανότητος διαχύσεως,
πνευμονική υπέρτασις και υποξυγοναιμία.
87