Cały numer 20 w jednym pliku PDF - Pro Libris - Wojewódzka i ...

Pobo¿nego w czasie bitwy dokonaæ atakuwzgórze, prawdopodobnie w celu pomszczeniapora¿ki wojsk chrzeœcijañskich. Z zawo³ania„pomœcij górê”: rache den Berg mia³o siêpóŸniej wywodziæ nazwisko.Pierwszym wzmiankowanym na Œl¹skuprzedstawicielem rodu by³ Heinrich de Rechenberk,wymieniany jako œwiadek w dokumenciez 16 lipca 1290 r., w którym Henryk IIIprzekaza³ miastu G³ogów wsie Brzostówi Jaczów. Rechenberg w dokumentach wystawionychprzez kancelariê g³ogowsk¹ pojawi³siê tylko raz, dlatego nale¿y zaliczyæ go do tejgrupy niemieckich rycerzy z otoczenia ksiêcia,którzy na dworze, przebywali okazjonalnie.Czêœæ z nich liczy³a na hojnoœæ w³adcy i pêdzi³a¿ycie na dworze, inni poszukiwali mo¿liwoœcista³ego osiedlenia siê na Œl¹sku i prowadziliw tym celu rozeznanie. Obecnoœæ Heinrichaw ksiêstwie g³ogowskim mo¿na traktowaæjako rekonesans, gdy¿ powróci³ wraz z RudigeremHaugwitzem w rodzinne strony.Kilkanaœcie lat póŸniej (1311 r.) na terenieksiêstwa pojawili siê kolejni przedstawicielerodu.W okresie renesansu Rechenbergowierozeszli siê po ca³ym Œl¹sku. Obecni bylizarówno w ksiêstwie œwidnicko-jaworskim,wo³owskim, ¿agañskim, kroœnieñskim i g³ogowskim.Ich pozycja zosta³a ostatecznieugruntowana w 1468 r., kiedy ksi¹¿ê HenrykXI sprzeda³ Melchiorowi miasteczko S³awêz zamkiem i przyleg³ymi ziemiami. Transakcjana kwotê 1000 marek czeskich obwarowanaby³a wieloma warunkami, w³¹cznie z mo¿liwoœci¹wykupu przez ksiêcia przekazanychw³oœci. Poniewa¿ po œmierci ksiêcia HenrykaXI w 1476 r. Melchior Rechenberg wykaza³siê du¿¹ zrêcznoœci¹ polityczn¹, uda³o mu siêuzyskaæ rezygnacjê ksiê¿nej Barbary, ¿onyHenryka XI z tego prawa i potwierdzeniew³asnoœci rodziny w ksiêstwie g³ogowskim.Przywilejem tym objêto tak¿e jego potomkówi krewniaków. Kilka miesiêcypóŸniej Rechenberg znalaz³ siê w obozieksiêcia Jana II ¿agañskiego, który w tymczasie opanowa³ wiêksz¹ czêœæ ksiêstwai szykowa³ siê do szturmu ko¿uchowskiegozamku.Insygnia rodu: herbRechenbergowie od czasów œredniowiecza,jak ju¿ wczeœniej zaznaczono, pieczêtowali siêg³ow¹ barana. Znak herbowy na przestrzenistuleci ulega³ niewielkim przekszta³ceniom.Pocz¹tkowo god³o herbu przestawia³o g³owêbarana na tarczy, z czasem w klejnocie pojawi³siê wizerunek wspiêtego po³u barana. Istotnazmiana w wygl¹dzie herbu nast¹pi³a w 1610 r.,wraz z nadaniem Kasparowi (M³odszemu)Rechenbergowi z Kliczkowa tytu³u barona.Wydany przy tej okazji Freiherrdiplom zawiera³opis „ulepszonego herbu” – w tarczyczterodzielnej w czerwonych (rubinowych)polach 1 i 4 pozosta³ wizerunek g³owy czarnegobarana ze z³otymi rogami w z³otejkoronie z trzema strusimi piórami (z³otym,srebrnym i czarnym), w z³otych polach 2 i 3dodano wizerunek po³u czarnego cesarskiegoor³a. W klejnocie herbu znalaz³y siê dwasrebrne he³my turniejowe ze z³otymi koronamii dwoma wspiêtymi czarnymi baranami zez³otymi rogami w koronach z trzema piórami.Labry lewe – czerwone (rubinowe), prawe –(srebrne). Taki sam herb otrzyma³ podczasswojej nobilitacji dwa lata póŸniej Melchiorze S³awy.W cieniu „niemieckiego Hansa”Rozkwit rodu Rechenbergów przypad³na pocz¹tek XVI wieku i by³ zwi¹zanyz niezwyk³¹ ¿ywotnoœci¹. Wed³ug JohannaSinapiusa, œl¹scy Rechenbergowie wywodzilisiê z jednego domu – Borów Polski w ksiêstwieg³ogowskim, który stanowi³ rdzeñ rodziny.Klasyfikacja ta sta³a siê podstaw¹ dla innychgenealogów, jednak¿e w œwietle ich ustaleñ zaprotoplastê domu borowskiego uznaæ nale¿a-³oby Kaspara Rechenberga (zm.1448 r.). Jegopotomkowie dali pocz¹tek trzem g³ównym liniomrodu na Œl¹sku. Pierwsza linia z domemKliczków-Przemków obecna by³a g³ówniew ksiêstwie œwidnicko-jaworskim (Kliczków)i g³ogowskim (Przemków), a po sprzeda¿ydóbr w obu ksiêstwach tak¿e w ksiêstwie¿agañskim (Borowe, Luboszów). Linia tawygas³a na pocz¹tku XVIII wieku. Druga liniaOBRAZY PROWINCJI SZLACHECKIEJ75