14.04.2013 Views

Obras de SAN AGUSTÍN - 10

Obras de SAN AGUSTÍN - 10

Obras de SAN AGUSTÍN - 10

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

248 Sermón XV A<br />

postura. Se le acerca ahora la esposa invitándole a la blasfemia,<br />

y dice: « ¡Cuántos males pa<strong>de</strong>cemos! Maldice a Dios y muérete».<br />

En un principio, Eva, invitada por el diablo a la vida, fue<br />

seducida y encontró la muerte. El diablo dice: No morirás <strong>de</strong><br />

muerte. Y pensando que había <strong>de</strong> tener la vida encontró la<br />

muerte, ya que obró en contra <strong>de</strong>l mandamiento <strong>de</strong>l Señor<br />

y persuadió al varón en contra <strong>de</strong>l mandamiento <strong>de</strong> Dios.<br />

Ahora, por el contrario, dice: Maldice a Dios y muérete. Baste<br />

ya con aquella Eva que persuadió a obrar contra el precepto<br />

divino. Ella seguía siendo Eva, pero él no siguió siendo Adán.<br />

Ella seguía llena <strong>de</strong>l diablo, pero Job estaba corregido por el<br />

ejemplo. Fue mejor Job en el estercolero que Adán en el paraíso.<br />

Para que entendáis lo que vale un corazón recto, ¿cómo<br />

<strong>de</strong>rribó Job al diablo, en medio <strong>de</strong> su pobreza y <strong>de</strong> sus llagas?<br />

Respondiendo a la mujer y diciéndole: Has hablado como una<br />

mujer insensata. ¿Si hemos recibido los bienes <strong>de</strong> mano <strong>de</strong><br />

Dios, por qué no hemos <strong>de</strong> recibir los males? Bendijo al Señor<br />

en todo tiempo, manteniendo siempre en su boca la alabanza.<br />

Era un hombre <strong>de</strong> corazón recto, por eso le convenía alabar<br />

a Dios. Si queréis que la alabanza sea digna en vuestros labios,<br />

sed también vosotros hombres <strong>de</strong> corazón recto. Y si queréis<br />

ser rectos <strong>de</strong> corazón, que en nada os <strong>de</strong>sagra<strong>de</strong> Dios. Porque,<br />

una <strong>de</strong> dos: o entendéis la razón por la cual Dios obra así,<br />

y viendo la razón no le censuráis; o, si no entien<strong>de</strong>s la razón<br />

<strong>de</strong>l obrar <strong>de</strong> Dios, sábete que él actúa <strong>de</strong> manera que no pueda<br />

<strong>de</strong>sagradar a nadie.<br />

vulnere positus Iob laudaret Deum rectus cor<strong>de</strong>, in nullo varians, quem<br />

<strong>de</strong>cebat laudatio. Accessit ad eum illa ad hoc relicta, et persuasit, immo<br />

suasit blasphemiam. Ait enim: Quanta mala patimur! Dic diquii in<br />

Deum, et morere (Iob 2,9). Primo Eva a diabolo quasi ad vitam invitata<br />

seducta est, et invenit mortem; etenim diabolus ait: Non mor te morieris<br />

(Gen 3,4). Et putans se habituram vitam, mortem invenit, quia contra<br />

praeceptum Dei fecit, et contra praeceptum Dei viro persuasit. Modo<br />

contra: Dic aliquid in Deum, et morere. Sufficiat Eva quia persuasit<br />

faceré contra praeceptum Dei. Illa adhuc Eva, ille iam non Adam; illa<br />

a diabolo impleta, ille exemplo correctus. Melior Iob in stercore, quam<br />

Adam in paradiso. Ut noveritis quantum sit rectum cor habere, Iob quomodo<br />

prostravit diabolum in illa inopia, in illo vulnere? Respondit enim<br />

muliere, et ait: Tanquam una ex insipientibus mulieribus locuta es. Si<br />

bona percepimus <strong>de</strong> manu Domini, mala non sustinebimus? (Iob 2,<strong>10</strong>).<br />

Benedixit Dominum in omni tempore, semper laus eius in ore illius;<br />

rectus enim erat cor<strong>de</strong>, propterea illum <strong>de</strong>cebat laudatio. Si ergo vultis<br />

ut et vos <strong>de</strong>ceat laudatio, estote recti cor<strong>de</strong>; si vultis autem esse recti<br />

cor<strong>de</strong>, non vobis displiceat in aliquo Deus. Aut enim vi<strong>de</strong>s causam, quare<br />

faciat quod facit, et causam intuens non reprehendis; aut, si te causa<br />

latet, scito quia ille facit, qui in nullo poterit displicere.<br />

Comentario <strong>de</strong>l salmo 32,1 249<br />

8. Alguno <strong>de</strong>rriba su propia casa y es reprendido. Pero si<br />

conoces la causa, quizá no repren<strong>de</strong>s al que lo hace. Ahora nos<br />

encontramos en esta basílica, nos resulta estrecha y pequeña;<br />

pero agradó al Señor el que construyéramos otra, y ésta ha <strong>de</strong><br />

ser <strong>de</strong>struida 6 . Cualquiera que vea a los <strong>de</strong>rribadores, cuando<br />

se comience a <strong>de</strong>rribar, dirá «¿No se oró aquí? ¿No se ha invocado<br />

aquí el nombre <strong>de</strong>l Señor? ¿Qué daño hace para ser<br />

<strong>de</strong>struida?» Desagrada esa acción porque se ignora el motivo.<br />

Así actúa también Dios. ¿Por qué actúa así? Si eres <strong>de</strong> corazón<br />

recto: o lo sabes y alabas o lo ignoras y lo crees. Es <strong>de</strong> corazón<br />

recto aquel que en las cosas conocidas alaba a Dios y en lo que<br />

ignora no trata a Dios <strong>de</strong> necio. Sin razón alguna y neciamente<br />

te censura aquel que ignora tus razones y tus planes. Y tú, ¿te<br />

atreves a censurar al gobernador <strong>de</strong>l mundo entero, al creador<br />

<strong>de</strong>l cielo y <strong>de</strong> la tierra, porque hizo soplar el viento y se secaron<br />

las viñas o porque formó las nubes y cayó una granizada?<br />

¡No murmures! El sabe bien gobernar y pon<strong>de</strong>rar todas sus<br />

obras. Tú no pudiste crear el cielo y la tierra, y, sin embargo,<br />

si se te permitiese, dirías a Dios: «Si yo gobernase, no haría lo<br />

que tú haces». Cuando te <strong>de</strong>sagrada algo hecho por Dios, ¿no<br />

preten<strong>de</strong>s ser tú mismo gobernador? Avergüénzate. ¿A quién<br />

quieres anteponerte: el que ha <strong>de</strong> morir al inmortal, el hombre<br />

a Dios? Mejor es someterse a Dios que intentar anteponerse<br />

8. Deicit nescio quis domum suam, reprehenditur; si causam noveris,<br />

fors non reprehendis hominem facientem. Utique in hac modo basilica<br />

sumus, et angusta est, et habet aliquid parvum, et placuit Domino alteram<br />

fieri, et <strong>de</strong>struenda erit haec. Quicumque forte vi<strong>de</strong>rit <strong>de</strong>icientes, cum<br />

coeperit <strong>de</strong>ici, dicit: Hic non oratum est? Hic nomen Dei non invocatum<br />

est? Quid patiuntur isti ut <strong>de</strong>iciant? Displicet opus, quia latet consilium.<br />

Sic ergo et Deus aliquid facit: quare faciat, aut [132] seis, et laudas;<br />

aut nescis et credis, si rectus es cor<strong>de</strong>. Ipse est enim rectus cor<strong>de</strong>, qui et<br />

in ipsis causis quas novit laudat Deum, et in his quas nescit non dat<br />

insipientiam Deo. Iniuste et stulte reprehen<strong>de</strong>ris, homo gubernator domus<br />

tuae, ab ignaro causarum et ignaro consiliorum tuorum; et tu au<strong>de</strong>s gubernatorem<br />

totius mundi, et creatorem caeli et terrae reprehen<strong>de</strong>ré, quia<br />

flavit ventus, et aruerunt vites, aut surrexit nubes, et fudit grandinem?<br />

Noli reprehen<strong>de</strong>ré: novit ille omnia opera sua et gubernare et numerare.<br />

Tu certe non potuisti fabricare caelum et terram; et tamen, si tibi liceret,<br />

díceres Deo: O si ego gubernarem, non facerem quod facis. Quando<br />

enim tibi displicet nescio quid factum a Deo, nonne velles te esse gubernatorem?<br />

Erubesce. Cui velis succe<strong>de</strong>re, vi<strong>de</strong>: moriturus immortali, homo<br />

6 La <strong>de</strong>strucción <strong>de</strong> la basílica tuvo efectivamente lugar, y la construcción <strong>de</strong><br />

la nueva no se hizo espetar largo tiempo. El sermón 359, <strong>de</strong> finales <strong>de</strong>l 411<br />

(el presente fue predicado en el 4<strong>10</strong>), tuvo lugar el mismo día <strong>de</strong> la <strong>de</strong>dicación<br />

<strong>de</strong> la nueva basílica, <strong>de</strong>nominada Florencia, nombre que tomó <strong>de</strong>l obispo <strong>de</strong><br />

la ciudad Florencio. Léase sermón 359,9: «Habéis honrado a vuestro obispo<br />

al querer que esta basílica se llamase Florencia».

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!