Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
708 Sermón XLVIII<br />
posesión nuestra. Pero con una distinción: Vosotros sois hombres;<br />
yo, el Señor, vuestro Dios, dice el Señor Dios nuestro.<br />
SERMÓN XLVIII<br />
Tema: Comentario <strong>de</strong> Miqueas 6,6-7.<br />
Fecha: Posterior al año 418.<br />
Lugar: Basílica Celerína, <strong>de</strong> Cartago.<br />
1. Hemos escuchado las lecturas <strong>de</strong> la palabra divina<br />
cuando fue proclamada. Ella nos propone el tema <strong>de</strong> qué hablar.<br />
En ella hemos <strong>de</strong> encontrar el buen sabor; lo que <strong>de</strong> ella<br />
saboreamos hemos <strong>de</strong> diseminarlo, ayudándonos aquel en cuyas<br />
manos, como está escrito, estamos nosotros y nuestras palabras.<br />
No en vano está escrito en otro lugar: Alabaré el hablar;<br />
en el Señor alabaré la palabra. Lo que se alaba en el Señor<br />
es lo que da el Señor mismo. Aunque débiles, somos sus<br />
•vasos. Recibimos en la medida <strong>de</strong> nuestra capacidad, comunicamos<br />
sin envidia lo que recibimos. Supla él en vuestros corazones<br />
lo que nosotros hagamos <strong>de</strong> menos, porque aun lo que<br />
obramos en vuestros oídos, ¿qué es si él no lo actúa en vuestros<br />
corazones?<br />
2. Recordad, repitiéndolo yo, lo que nos había intimado<br />
distinctione? Vos homines estis, ego Dominus Deus vester, dicit Dominus<br />
Deus noster.<br />
SERMO XLVIII [PL 38,316]<br />
DE VERBIS MICHAEAE PROPHETAE, C.6,6-8: «QUID DIGNÜM OFFERAM DO<br />
MINO», ETC. DEQUE PSALMO 72: «QUAM BONUS ISRAEL DEUS», ETC.<br />
CAPUT I.—1. Vraedicator verbi operatur in auribus, Deus in cor <strong>de</strong>.—<br />
Lectiones divinorum eloquiorum, cum recitarentur, audivimus. Ea nobis<br />
est materies loquendi proposita; in<strong>de</strong> sapere <strong>de</strong>bemus, in<strong>de</strong> seminare<br />
quod sapimus, adiuvante illo, in cuius manu sunt, sicut scriptum est,<br />
et nos et sermones nostri (Sap 7,16). Nec frustra alio loco scriptum est,<br />
In Domino laudabo sermonem, in Domino laudabo [317] verbum<br />
(Ps 55,11). Hoc laudatur in Domino, quod dat Dominus. Quamvis ergo<br />
infirmi simus, vasa tamen sumus eius: capimus quantum possumus, communicamus<br />
sine livore quod capimus. Suppleat ille in cordibus vestris,<br />
quod nos minus fecerimus: quia et quod operamur in auribus vestris,<br />
quid est, nisi ille totum agat in cordibus vestris?<br />
2. Sacrificium Deo nos ipsi. ludicium et iustitiam faceré. Perversum<br />
Comentario <strong>de</strong> Miqueas 6,6-7 709<br />
la primera lectura. ¿Qué ofreceré yo, dice, <strong>de</strong> digno al Señor?<br />
Buscaba el hombre un sacrificio con que aplacar a Dios o que<br />
fuese <strong>de</strong> su agrado. ¿Doblaré, dice, mi rodilla ante el Dios<br />
excelso; le aplacaré con millares <strong>de</strong> toros o con diez mil cabras<br />
gordas, u ofreceré a Dios el fruto <strong>de</strong> mi vientre en satisfacción<br />
<strong>de</strong>l pecado <strong>de</strong> mi alma? ¿Ofreceré, dice, a Dios mis primogénitos<br />
en satisfacción <strong>de</strong>l pecado <strong>de</strong> mi alma? Se te respon<strong>de</strong>rá, ¡oh<br />
hombre! ¿Quién te respon<strong>de</strong>rá, ¡oh hombre!, sino aquél por<br />
quien fue hecho el hombre? Se te respon<strong>de</strong>rá, ¡oh hombre!,<br />
que buscas qué ofrecer a Dios, con qué aplaques al Señor y con<br />
qué agra<strong>de</strong>s a Dios. Se te respon<strong>de</strong>rá qué es el bien, o qué otra<br />
cosa el Señor requiere <strong>de</strong> ti: que practiques el juicio y la justicia,<br />
ames la misericordia y estés dispuesto a ir con el Señor<br />
tu Dios. Buscabas qué ofrecer por ti. Ofrécete a ti mismo.<br />
¿Qué es lo que el Señor requiere <strong>de</strong> ti, sino a ti mismo? No<br />
hizo criatura alguna terrena mejor que tú. Te reclama a ti<br />
mismo, puesto que te habías perdido a ti mismo. Si cumples lo<br />
que mandó, encuentra en ti el juicio y la justicia: el juicio, en<br />
ti mismo; la justicia, con referencia a tu prójimo. ¿Cómo encuentras<br />
el juicio en ti mismo? Ha <strong>de</strong> <strong>de</strong>sagradarte lo que eras<br />
para que puedas ser lo que no eras. El juicio, digo, acerca <strong>de</strong> ti<br />
mismo, sin aceptación <strong>de</strong> tu persona; para que no perdones<br />
a tus pecados ni, en consecuencia, te agra<strong>de</strong>n porque eres tú<br />
quien los haces; para que ni te alabes en tus bienes ni acuses<br />
a Dios en tus males. Esto sería un juicio perverso y, por lo<br />
iudicium non est iudicium.—Lectio prima prophetica quid nobis commendaverit,<br />
me commemorante recolite. Quid dignum, inquit, offeram Domino?<br />
Quaerebat homo sacrificium quo placaret Deum, vel quo placeret<br />
Deo: Curvabo, inquit, genu Deo excelso, placabo eum in millibus taurorum,<br />
aut in <strong>de</strong>nis millibus caprarum pinguium, aut offeram Deo fructum<br />
ventris mei pro peccato animae meae? Primogénita, inquit, mea offeram<br />
Deo meo pro peccato animae meae? Respon<strong>de</strong>tur tibí, o homo. O homo,<br />
a quo respon<strong>de</strong>tur, nisi a quo factus est homo? Respon<strong>de</strong>tur ergo tibi,<br />
o homo, quaerenti quid offeras Deo, et un<strong>de</strong> places Deum, vel un<strong>de</strong><br />
placeas Deo.<br />
CAPUT II.—Respon<strong>de</strong>tur tibi quid sit bonum; aut quid aliud Dominus<br />
exquirat a te, nisi ut facías iudicium et iustitiam, et diligas misericordiam,<br />
paratusque sis iré cum Domino Deo tuo.—Quaerebas quid offerres pro<br />
te: offer te. Quid enim Dominus quaerit a te, nisi te? Quia in omni<br />
creatura terrena nihil melius fecit te. Quaerit te a te, quia tu perdi<strong>de</strong>ras<br />
te. Si autem facías quod iussit, invenit in te iudicium et iustitiam:<br />
iudicium primo in te ipso, iustitiam ad proximum tibi. Quomodo iudicium<br />
in te ipso? Ut displiceas tibi quod eras, et possis esse quod non eras,<br />
ludicium, inquam, <strong>de</strong> te ipso in te ipso sine acceptione personae tuae,<br />
ut non parcas peccatis tuis, nec i<strong>de</strong>o tibi placeant, quia tu facis: nec te<br />
lau<strong>de</strong>s in bonis tuis, et Deum accuses in malis tuis. Hoc enim est perversum<br />
iudicium; et i<strong>de</strong>o nec iudicium. Ut enim osten<strong>de</strong>ret Deus perversum