Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
60 Sermón IV<br />
comieron el mismo alimento espiritual. ¿Qué significa el<br />
mismo? Lo significante. Y todos bebieron la misma bebida<br />
espiritual. Fijaos cómo expone una cosa y omite las <strong>de</strong>más. Pues<br />
bebían <strong>de</strong> la roca espiritual que los seguía; y la roca era Cristo.<br />
Esas cosas sucedieron en figura para nosotros. A ellos se les<br />
exhibían, pero eran figuras nuestras, porque a ellos se les exhibían<br />
corporalmente, a nosotros se nos da el significado espiritual.<br />
Por eso, los que las retuvieron corporalmente pertenecen al<br />
Antiguo Testamento 6 .<br />
11. Ved ahora que Isaac había envejecido. ¿A quién representaba<br />
Isaac cuando quiso ben<strong>de</strong>cir a su hijo mayor? Ya había<br />
envejecido. Don<strong>de</strong> hay senectud, hay vejez. Por senectud entiendo<br />
la vejez, y por la vejez entiendo el Antiguo Testamento.<br />
Y como no entendían el Antiguo Testamento aquellos que estuvieron<br />
bajo la nube, se dice que se habían oscurecido los ojos <strong>de</strong><br />
Isaac. Esa ceguera <strong>de</strong> los ojos corporales <strong>de</strong> Isaac significa la<br />
ceguera mental <strong>de</strong> los judíos. Y la senectud <strong>de</strong> Isaac significa<br />
la vejez <strong>de</strong>l Antiguo Testamento. ¿Qué diremos, pues, hermanos?<br />
Quiere Isaac ben<strong>de</strong>cir también al mayor, a Esaú. La madre<br />
amaba al menor, y el padre al mayor como a priraogenito. Para<br />
ambos era igual la justicia, pero el amor era mayor para el primogénito.<br />
Quiere ben<strong>de</strong>cir al mayor, porque el Antiguo Testamento<br />
se prometía al primer pueblo. No da promesas sino a los<br />
judíos. Parece que les promete a ellos, parece que les garantiza<br />
todo. Son llamados <strong>de</strong> Egipto, liberados <strong>de</strong>l enemigo, salvados<br />
(Ps 33,9). Et omnes, inquit, eum<strong>de</strong>m cibum spiritualem manducaverunt.<br />
Quid est, eum<strong>de</strong>m? í<strong>de</strong>m significantem. Et omnes eum<strong>de</strong>m potum spiritualem<br />
biberunt. Et atten<strong>de</strong> quomodo unam rem exposuit, et cetera<br />
tacuit: Bibebant enim <strong>de</strong> spirituali sequente petra; petra autem erat<br />
Christus. Haec autem figurae nostrae fuerunt (1 Cor <strong>10</strong>,1-6). lilis sunt exhibitae,<br />
sed figurae nostrae fuerunt: quia illis corporaliter exhibebantur,<br />
nobis spiritualiter significabantur. Ergo illi qui corporaliter ea tenuerunt,<br />
ad Vetus Testamentum pertinuerunt.<br />
CAPUT XI.—11. Isaac et Rebecca in benedictione lacob, quid figurabant.<br />
Ad Ecclesiam pertinent omnes sancti.—Iam vi<strong>de</strong>te quia senuerat<br />
Isaac. Cuius personara gessit Isaac, quando voluit benedicere filium suum<br />
maiorem (Gen 27,1)? Iam senuerat: ubi senectus, vetustas; per senectutem<br />
intellego vetustatem; et per vetustatem intellego Vetus Testamentum.<br />
Hoc ergo Vetus Testamentum quia illi non intellegebant, qui [391 sub<br />
nube fuerunt, i<strong>de</strong>o dicuntur caligasse oculi Isaac. Caligo oculorum corporis<br />
Isaac, caliginem significat mentium Iudaeorum: senectus Isaac, vetustatem<br />
significat Veteris Testamenti. Quid ergo, fratres? Vult tamen benedicere<br />
et maiorem filium Esau. Minorem amabat mater, et maiorem pater, tanquam<br />
primogenitum: nam aequalis in ambos iustitia, sed erat caritas<br />
maior erga primogenitum. Vult ille benedicere maiorem, quia Vetus Testamentum<br />
primo populo promittebat. Promissiones non loquitur nisi ad<br />
Es <strong>de</strong>cir, aun <strong>de</strong>ntro <strong>de</strong> la Iglesia se pue<strong>de</strong> dar una actitud judaizante.<br />
Esaú y Jacob 61<br />
por el mar, mantenidos con el maná, reciben el Testamento, reciben<br />
la ley, reciben las promesas, reciben la misma tierra <strong>de</strong><br />
promisión. No es maravilla que Isaac quisiera ben<strong>de</strong>cir al primer<br />
hijo. Pero bajo la figura <strong>de</strong>l mayor es ben<strong>de</strong>cido el menor.<br />
Porque la madre representa a la Iglesia. Enten<strong>de</strong>d por Iglesia,<br />
hermanos, no sólo aquellos que <strong>de</strong>spués <strong>de</strong> la venida <strong>de</strong> Cristo<br />
y su natividad comenzaron a ser santos; todos cuantos fueron<br />
santos pertenecen a la misma Iglesia 7 . Porque a nosotros nos<br />
pertenece el padre Abrahán, aunque vivió antes <strong>de</strong> que Cristo<br />
naciera <strong>de</strong> la Virgen y nosotros fuimos hechos cristianos tanto<br />
tiempo <strong>de</strong>spués, a saber, <strong>de</strong>spués <strong>de</strong> la pasión <strong>de</strong> Cristo; porque<br />
dice el Apóstol que somos hijos <strong>de</strong> Abrahán imitando la fe <strong>de</strong><br />
Abrahán. Luego, imitándole, somos admitidos en la Iglesia.<br />
¿Cómo lo excluirías a él <strong>de</strong> la Iglesia? Esta Iglesia va simbolizada<br />
en Rebeca, esposa <strong>de</strong> Isaac. A esta Iglesia pertenecían<br />
también los santos profetas, que entendían el Antiguo Testamento,<br />
pues aquellas promesas carnales tenían un cierto sentido<br />
espiritual. Si el sentido era espiritual, ellos eran espirituales,<br />
y pertenecían al hijo menor, pues primero es el carnal y <strong>de</strong>spués<br />
el espiritual.<br />
12. Ya advertimos ayer 8 a vuestra santidad que Esaú era<br />
llamado mayor, porque nadie se hace espiritual si no es primero<br />
carnal. Si persevera en la pru<strong>de</strong>ncia <strong>de</strong> la carne, será siempre<br />
Esaú. Mas si se hace espiritual, será hijo menor. Así, el menor<br />
Iudaeos: ipsis vi<strong>de</strong>tur promittere, ipsis vi<strong>de</strong>tur omnia polliceri. Vocantur<br />
ab Aegypto, liberantur ab hostibus, per mare ducuntur, pascuntur manna,<br />
accipiunt Testamentum, accipiunt Legem, accipiunt promissiones, accipiunt<br />
ipsam terram repromissionis. Non mirum quia ille benedicere voluit<br />
primum filium: sed sub figura maioris benedicitur minor. Mater enim<br />
typum gestat Ecclesiae. Ecclesiam autem accipite, fratres, non in his solis<br />
qui post Domini adventum et nativitatem esse coeperunt sancti; sed<br />
omnes quotquot fuerunt sancti, ad ipsam Ecclesiam pertinent. Non enim<br />
non ad nos pertinet pater Abraham, quia ille fuit antequam Christus<br />
nasceretur <strong>de</strong> Virgine, et nos tanto post, id est, post passionem Christi<br />
facti sumus christiani: cum dicat Apostolus quia filii sumus Abrahae,<br />
imitando fi<strong>de</strong>m Abrahae (Rom 4,12; Gal 3,7). Ergo nos imitando illum<br />
ad Ecclesiam admittimur, et ipsum ab Ecclesia exclusuri sumus? Haec<br />
Ecclesia significatur in Rebecca uxore Isaac: haec Ecclesia erat in sanctis<br />
etiam Prophetis, qui intellegebant Vetus Testamentum, quia promissiones<br />
illae carnales spirituale nescio quid significabant. Si spirituale, spirituales<br />
ergo ad minorem filium: quia prior est carnalis, et postea spiritualis.<br />
CAPUT XII.—12. Carnales <strong>de</strong> Ecclesia in sorte sunt Esau.—Iam<br />
hesterno die praemisimus Sanctitati vestrae, i<strong>de</strong>o maiorem filium dici<br />
Esau, quia nemo fit spiritualis, nisi ex carnali: sed si perseveret in pru<strong>de</strong>ntia<br />
carnis, semper erit Esau: si autem fiat spiritualis, est filius minor;<br />
7 Véase la nota complementaria 8: Extensión <strong>de</strong> la Iglesia, p.746.<br />
8 Véase el sermón 5,7.<br />
•*