You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
36 Sermón I<br />
Testamento se contradice, obraría así: como éstos presentan<br />
a Moisés y Juan como enemigos y opuestos, así él propondría<br />
a Pablo y a Juan. Pero la fe sincera y verda<strong>de</strong>ra realza la concordia<br />
entre Pablo y Juan, y así, cuando el bienaventurado<br />
Pablo dice <strong>de</strong> él, y por él, y en él son todas las cosas, afirma que<br />
se han <strong>de</strong> enten<strong>de</strong>r no sólo el Padre, sino también el Hijo y el<br />
Espíritu Santo; <strong>de</strong>l mismo modo, realzando la paz entre Moisés<br />
y Juan, cuando Moisés dice en el principio hizo Dios el cielo y<br />
la tierra, o bien acepta el «principio» <strong>de</strong>l tiempo no reconociendo<br />
en el término Dios otra cosa que la unidad <strong>de</strong> la Trinidad,<br />
o bien admite sin dudar que ese «Principio» en el que Dios<br />
hizo el cielo y la tierra es el mismo Hijo. Hay muchos otros<br />
textos que podríamos citar según estas reglas <strong>de</strong> hablar <strong>de</strong> las<br />
divinas escrituras 5 . Mas, para no cargar la memoria <strong>de</strong> vuestra<br />
santidad, baste haber citado esos. Os exhortamos a buscar los<br />
otros vosotros mismos, o bien a anotarlos cuando se leen las<br />
Escrituras, estudiándolos y comparándolos entre vosotros.<br />
Novum Testamentum sibi contrarium apud imperitos conatetur osten<strong>de</strong>te;<br />
quid aliud ageret, nisi quemadmodum isti Moysen et Iqannem, ita ille<br />
Paulum et Ioanncm, tanquam inimicos rixantesque proponeret? Sicut<br />
autem sincerissima et verissima fi<strong>de</strong>s commendat Pauli íoannisque concordiam;<br />
et in eo quod beatus Paulus ait, Ex ipso, et per ipsum, et in ipso<br />
sunt omnia, non solum Patrem, sed et Filium et Spiritum sanctum docet<br />
intellegi: sic Moysi et loannis pacem intuens, in eo quod Moyses dixit,<br />
In principio fecit Deus caelum et terram, si principium accipit temporis,<br />
nihil aliud in eo quod dictum est, Deus, nisi Trinitatis unitatem agnoscit;<br />
aut principium in quo fecit Deus caelum et terram, ipsum Filium incunctanter<br />
amplectitur. Multa sunt alia quae secundum has regulas locutionis<br />
divinarum Scripturarum commemorare possimus: sed ne oneremus<br />
memoriam Sanctitatis vestrae, ista commemorasse suffecerit. Cetera vos<br />
ipsos quaerere, vel cum Scripturae leguntur, advertere, atque inter vos<br />
consi<strong>de</strong>rare concorditer et pertractare adhortamur. Conversi, etc.<br />
5 Véase la nota complementaria 2: has reglas <strong>de</strong> la escritura, p.TAJ>.<br />
SERMÓN II<br />
Tema: La prueba <strong>de</strong> Abrahán (Gen 22,1-19).<br />
Fecha: En torno al 391.<br />
Lugar: Desconocido.<br />
1. La reconocida piedad <strong>de</strong> nuestro padre Abrahán vuelve<br />
a nuestra memoria por obra <strong>de</strong> la reciente lectura. Es ya maravilloso<br />
que no haya corazón tan <strong>de</strong>smemoriado al que se le<br />
pueda caer eso <strong>de</strong> la memoria. Sin embargo, no sé cómo, cada<br />
vez que se lee parece que impresiona el espíritu <strong>de</strong>l oyente como<br />
si en ese momento aconteciera. Gran<strong>de</strong> era la fe, gran<strong>de</strong> la piedad<br />
no sólo hacia Dios, sino también hacia el hijo único; creyó<br />
el padre que nada malo podría ser para el hijo lo que mandase<br />
acerca <strong>de</strong> él quien lo creó. Porque Abrahán podía ser el padre<br />
<strong>de</strong> su hijo según la actividad <strong>de</strong> la carne, pero no su creador<br />
y hacedor según la obra <strong>de</strong> la majestad. En efecto, como el<br />
Apóstol dice, Isaac no nació <strong>de</strong> Abrahán según la carne, sino<br />
por la promesa. No es que no hubiera intervenido la carne, sino<br />
que lo había recibido cuando <strong>de</strong>sesperaba totalmente. Sin la<br />
intervención <strong>de</strong> la promesa <strong>de</strong> Dios ninguna posteridad osaba<br />
esperar el anciano <strong>de</strong> las entrañas <strong>de</strong> su esposa, también anciana.<br />
Y como creyó que había <strong>de</strong> nacer, no le lloró como si hubiera<br />
<strong>de</strong> morir. Fue elegida su diestra para el sacrificio, en la muerte;<br />
SERMO II [PL 38,26]<br />
DE TEMPTATIONE ABRAHAE A DEO<br />
CAPUT I.—1. Abrahae fi<strong>de</strong>s et pietas.—Notissima pietas patris nostri<br />
Abrahae reddita nobis est in memoriam per recentem lectionem: et<br />
[27] est qui<strong>de</strong>m ita mirabilis, ut nullum cor arbitrandum sit tam obliviosum,<br />
ut in<strong>de</strong> aliquando elabi possit. Verumtamen nescio quomodo,<br />
quotiescumque legitur, quasi tune fiat, ita afficit mentes audientium.<br />
Magna fi<strong>de</strong>s, magna pietas, non solum in Deum, sed etiam in ipsum<br />
unicum filium, cui nihil mali esse pater credidit; quidquid <strong>de</strong> illo iusserat<br />
qui creavit. Pater enim filii sui esse poterat Abraham, secundum operationem<br />
carnis; non autem creator et conditor, secundum operationem<br />
maiestatis. Et qui<strong>de</strong>m, sicut dicit Apostolus, non secundum carnem natus<br />
est Isaac Abrahae, sed ex promissione (Gal 4,23): non quia eum carne<br />
non erat operatus, sed quia <strong>de</strong> summa <strong>de</strong>speratione susceperat; et nisi<br />
a<strong>de</strong>sset promittens Deus, nihil tam senex <strong>de</strong> visceribus aniculae coniugis<br />
sperare au<strong>de</strong>bat posteritatis. Sed credidit nasciturum, et non plangit<br />
moriturum. Eius <strong>de</strong>xtera eligitur ad sacrificium, ut moreretur; cuius cor