You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
436 Sermón XXVIII<br />
pasajera hay mucho <strong>de</strong> maravilloso. Si teniendo vosotros<br />
hambre os presentara panes, no entrarían íntegros en cada<br />
uno <strong>de</strong> vosotros. Os repartiríais lo que os diera, y cuanto más<br />
fuerais, a menos os tocaría. Ahora os estoy hablando. No<br />
dividís ni las palabras ni las sílabas, ni repartís por el medio<br />
mi palabra para que uno se lleve una parte y otro otra, y así,<br />
en partículas y migajas, llegue a cada uno <strong>de</strong> vosotros lo que<br />
os digo. Uno lo oye todo íntegro; íntegro lo escuchan dos;<br />
todo lo oyen muchos a la vez y cuantos hayan venido lo oyen<br />
también íntegramente. Basta para todos y en todos queda sin<br />
dividirse. Tu oído está en disposición <strong>de</strong> escucha; en nada te<br />
pue<strong>de</strong> entorpecer el oído <strong>de</strong>l vecino. Si esto suce<strong>de</strong> así con la<br />
palabra que suena, ¿qué no suce<strong>de</strong>rá con la Palabra todopo<strong>de</strong>rosa?<br />
Así como esta nuestra voz se hace presente totalmente<br />
en los oídos <strong>de</strong> cada uno <strong>de</strong> los oyentes, y no son tantas mis<br />
palabras cuantos son vuestros oídos, sino que una sola palabra<br />
llena muchos oídos, sin dividirse, siendo íntegra para todos,<br />
pensad lo mismo <strong>de</strong> la Palabra <strong>de</strong> Dios, que está toda en el<br />
cielo, toda en la tierra, toda entre los ángeles, toda junto al<br />
Padre, toda en el seno <strong>de</strong> la Virgen, toda en la eternidad, toda<br />
en la carne, toda en los infiernos cuando fue a visitarlos, toda<br />
en el paraíso a don<strong>de</strong> llevó al ladrón. Todo esto lo he dicho<br />
acerca <strong>de</strong>l sonido.<br />
5. ¿Qué tendré que <strong>de</strong>cir si hablo <strong>de</strong> la i<strong>de</strong>a? ¡Y cuan<br />
inferior es a la Palabra <strong>de</strong> Dios! He aquí que estoy emitiendo<br />
un sonido; una vez emitido ya no puedo recogerlo. Y si quiero<br />
que me sigáis escuchando, tengo que emitir otro; y cuando<br />
enim si vobis esurientibus panem apponerem, non perveniret ad singulos;<br />
totum dividcretis vobis quod posuissem, et quanto plures essetis, tanto<br />
minus haberetis. Modo autem sermonem profero, verba Ínter vos et<br />
syllabas non dividitis, nec secatis sermonem meum, ut alius tollat istam<br />
partem, alius illam, et sic minutatim et particulatim ad singulos quosque<br />
quod dico perveniat: sed totum audit unus, totum audiunt dúo, totum<br />
audiunt plures, et quotquot venerit totum audiunt; et ómnibus sufficit,<br />
et singulis integrum cst: praeparatur ad audiendum auris tua, nec eam<br />
fraudat vicina auris aliena. Si hoc fit <strong>de</strong> verbo sonante, quid fit <strong>de</strong> Verbo<br />
omnipotente? Quomodo enim vox ista nostra auribus omnium audientium<br />
singulis tota est et apud singulos tota est; nec tot sunt meae voces quot<br />
vestrae aures, sed una vox multas aures implet, non divisa, sed ómnibus<br />
tota: sic cogítate Verbum Dei totum in caelis, totum in terris, totum<br />
in Angelis, totum apud Patrem, totum apud Virginem, totum in aeternitate,<br />
totum in carne, totum ad inferos, cum visitaret, totum in paradiso,<br />
quo latronem transtulit. Haec dixi <strong>de</strong> sonó.<br />
5. De intellectu.—Quid, si <strong>de</strong> intellectu aliquid dicam? quanto minus<br />
est quam Verbum Dei? Ecce nim sonum profero; sed cum protulero, iam<br />
non revoco, sed si voló audiri, alterum sonum profero, et cum ipse<br />
Comentario <strong>de</strong>l salmo <strong>10</strong>4,3 437<br />
éste se haya apagado, vuelvo a proferir otro o sobreviene el<br />
silencio. Pero la i<strong>de</strong>a te la envío a ti y la retengo también en<br />
mí; te encuentras lo que oíste y yo no me <strong>de</strong>spojo <strong>de</strong> lo que<br />
dije. Pensad qué cierto es esto. Y alégrese el corazón <strong>de</strong> los que<br />
buscan al Señor. Porque Dios es la primera Verdad. La i<strong>de</strong>a,<br />
pues, aun estando <strong>de</strong>ntro <strong>de</strong> mí, va hacia ti y a mí no me abandona.<br />
No obstante, permaneciendo esta i<strong>de</strong>a <strong>de</strong>ntro <strong>de</strong> mí y queriendo<br />
introducirla en tu corazón, busco el sonido como un<br />
vehículo por el que pase hacia ti 2 . Y entonces tomo el sonido<br />
y, en cierto modo, lo coloco encima <strong>de</strong> la i<strong>de</strong>a, lo profiero,<br />
lo hago avanzar, lo enseño y no lo pierdo. Si todo esto pue<strong>de</strong><br />
hacer mi i<strong>de</strong>a a partir <strong>de</strong> mi voz, ¿no pudo hacerlo la Palabra<br />
<strong>de</strong> Dios con su carne? Pues bien, la Palabra <strong>de</strong> Dios, Dios junto<br />
a Dios, Sabiduría <strong>de</strong> Dios, que permanece inmutablemente<br />
junto al Padre, para llegar hasta nosotros buscó la carne como<br />
si fuera el sonido, se metió <strong>de</strong>ntro <strong>de</strong> ella y avanzó hasta nosotros<br />
sin abandonar la compañía <strong>de</strong>l Padre. Enten<strong>de</strong>d y saboread<br />
esto que habéis escuchado. Reflexionad sobre cuál y cuan<br />
gran<strong>de</strong> es, y, tratándose <strong>de</strong> Dios, pensad cosas aún mayores.<br />
El supera a toda luz, a todo sonido, a toda i<strong>de</strong>a. Por lo tanto,<br />
se ha <strong>de</strong> <strong>de</strong>sear y se ha <strong>de</strong> suspirar por él con el amor, para<br />
que se alegre el corazón <strong>de</strong> los que buscan al Señor.<br />
transierit, profero alterum, aut silentium consequetur: intellectum vero<br />
et profero ad te, et teneo apud me; et invenís quod audisti, et non perdo<br />
quod dixi. Vi<strong>de</strong>te quam vera sint, et laetetur cor quaerentium Dominum.<br />
Dominus enim ipsa principa [185] lis veritas est. Intellectus ergo manens<br />
in cor<strong>de</strong> meo migrat ad tuum, nec <strong>de</strong>serit meum. Verumtamen cum intellectus<br />
inest cordi meo, et voló ut insit etiam cordi tuo, quaero qua<br />
ad te transeat quasi vehiculum sonum; et assumo sonum, et quasi impono<br />
intellectum, et profero, et produco, et doceo et non amitto. Si potuit hoc<br />
faceré intellectus meus <strong>de</strong> voce mea, non potuit Verbum Dei <strong>de</strong> carne<br />
sua? Ecce enim Verbum Dei Deus apud Deum, sapientia Dei manens<br />
incommutabiliter apud Patrem, ut proce<strong>de</strong>ret ad nos, carnem quasi sonum<br />
quaesivit, eique se inseruit, et ad nos processit, et a Patre non recessit.<br />
Intellegite, sapite hoc quod audistis, quantum sit et quale cogítate, et <strong>de</strong><br />
Deo maiora sentite. Vincit iíle omnem lucem, vincit omnem sonum,<br />
vincit omnem intellectum. Desi<strong>de</strong>randus est, et ad eum caritate inhiandum<br />
est, ut laetetur cor quaerentium Dominum.<br />
2 De esta misma imagen se servirá en otras ocasiones (S.119,7; 223 A 2;<br />
= Denis 2) para explicar la encarnación <strong>de</strong>l Verbo. Lo que aquí es el sonido,<br />
revelador <strong>de</strong>l intellectus, allí será la carne, manifestadora <strong>de</strong>l Verbo <strong>de</strong> Dios.