Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
358 'sermón XXII A<br />
bre y dice: «Con qué afecto oye la lectura. ¡Hay que ver cómo<br />
gime, cómo suspira! » El otro, sin embargo, está pensando en<br />
aquel enemigo suyo, <strong>de</strong>l cual teme en verdad alguna calumnia,<br />
alguna violencia, frau<strong>de</strong> o engaño, y con todas sus fuerzas, con<br />
todas sus médulas, con la voz, con el rostro, con los suspiros,<br />
dice: Líbrame, Señor, <strong>de</strong> la mano <strong>de</strong>l pecador, <strong>de</strong> la <strong>de</strong>l malvado<br />
e injusto. El que así canta, como hombre viejo canta,<br />
y entendiéndolo carnalmente, intenta, aunque sea viejo, cantar<br />
el cántico nuevo. Si canta el cántico nuevo, cante el hombre<br />
nuevo. ¿Qué significa cante el hombre nuevo? Renuévese con<br />
el <strong>de</strong>seo <strong>de</strong> una vida nueva, <strong>de</strong>see otra cosa, suspire a Dios por<br />
algo distinto, sea amador <strong>de</strong>l reino <strong>de</strong> los cielos. Más brevemente:<br />
sea amador <strong>de</strong> Dios, ame a Dios, ame sin esperar recompensa.<br />
No otra cosa pretendía objetar el diablo, y <strong>de</strong> ello<br />
quería convencer al santo varón Job, como si fuese hombre<br />
viejo, para impedir alcanzar lo que está prometido al nuevo,<br />
cuando dice: ¿Acaso Job rin<strong>de</strong> culto a Dios gratuitamente? Si<br />
le rin<strong>de</strong> culto gratuitamente, vence él al diablo; si no lo hace<br />
así, es vencido él. Valdría la objeción <strong>de</strong>l calumniador si Job<br />
no adorase gratuitamente a Dios. «Por esto te da culto, dijo,<br />
porque le otorgaste tantos bienes». Dios permitió que fuese<br />
tentado Job para mostrarnos como un ejemplo que imitar a<br />
aquel por quien sabía que era adorado <strong>de</strong>sinteresadamente. A<br />
Dios era conocido, pero a nosotros se nos ocultaba. Consi<strong>de</strong>rad,<br />
pues, lo que aconteció a la perversidad <strong>de</strong>l diablo: queriendo<br />
mostrar que uno era prevaricador, hizo muchos santos<br />
imitadores. No se lo sometió a sí mismo, sino que nos lo mos-<br />
Qui nescit discernere affectus, iam illum hominem laudat, et dicit: Magno<br />
affectu audit lectionem: quomodo gemit, quomodo suspirad Ule autem<br />
<strong>de</strong> inimico illo suo cogitat, a quo aliquam calumniam, aliquam vim,<br />
aliquam frau<strong>de</strong>m et circumventionem pertimescit; et totis viribus, et<br />
totis medullis, voce vultu suspiriis dicit: Domine, libera me <strong>de</strong> manu<br />
peccatoris, et <strong>de</strong> manu facinerosi et iniuriosi (Ps 70,4). Talis qui cantat,<br />
vetus homo cantat, et carnaliter intellegens conatur, cum sit vetus, cantare<br />
canticum novum. Novus cantet, si novum cantat. Quid est, novus cantet?<br />
Desi<strong>de</strong>rio novae vitae innovetur, aliud concupiscat, propter aliud Deo<br />
suspiret, sit amator regni caelorum. Brevius dicam: sit amator Dei, Deum<br />
amet, gratis amet. Hoc enim et diabolus ille volebat obicere, et in eo volebat<br />
convincere sanctum virum Iob, quasi vetus esset, ut ad id, quod<br />
promissum est novo, eum pervenire non sineret, quando ait: Numquid<br />
Iob gratis colit Deum'? (Iob 1,9). Si ergo gratis colit, vicit diabolum; si<br />
non gratis colit, victus est a diabolo. Valeret enim calumniatoris obiectio,<br />
si gratis Iob non coleret Dominum. I<strong>de</strong>o te, inquit, colit, quia tanta illi<br />
<strong>de</strong>disti. Propterea Deus permisit temptari Iob, ut, a quo se sciebat gratis<br />
coli, et nobis osten<strong>de</strong>ret imitandum: Deo enim cognitus erat, sed nos<br />
latebat. Vi<strong>de</strong>te ergo, quid contigit perversitati diaboli: cum unum vult<br />
osten<strong>de</strong>re praevaricatorem, multos fecit sancti imitatores. Non enim eum<br />
Comentario <strong>de</strong>l salmo 70,4 359<br />
tro a nosotros como ejemplo. ¿Qué, pues? ¿Cómo comprendió<br />
que Job le adoraba gratuitamente? Porque no era <strong>de</strong> quienes<br />
se mostraban agra<strong>de</strong>cidos mientras tenían y blasfemaban cuando<br />
no tenían, sino que antepuso el agradar a Dios a todas sus<br />
riquezas, como diciendo: «Tengo a quien me lo dio; ¿por<br />
qué busco lo que me concedió?»<br />
2. Diré, por lo tanto, hermanos, que quien rin<strong>de</strong> culto<br />
a Dios para obtener riquezas, honores en este mundo y pi<strong>de</strong><br />
estas cosas, manifiestamente no le rin<strong>de</strong> culto gratuito. Lo hace<br />
por el premio. Si Dios no le conce<strong>de</strong> estas cosas, juzga que<br />
<strong>de</strong>be ser abandonado. Al contrario, piensa que quien se las<br />
diere, ha <strong>de</strong> ser más venerado. Lo cierto es que no las da nadie<br />
sino él, pero si algún otro las otorgase, abandonado Dios, acudirían<br />
a él todos los amadores <strong>de</strong> estas cosas. Apóyate en Dios;<br />
sea él para ti todo tu bien, sea para ti el verda<strong>de</strong>ro bien. Después<br />
<strong>de</strong> haber quitado a Job todas las cosas, dado que no pudo<br />
quitarle a aquel a quien amaba <strong>de</strong>sinteresadamente, el diablo<br />
quedó abatido con las mismas palabras <strong>de</strong> Job: El Señor me lo<br />
dio, el Señor me lo quitó; como plugo al Señor, así se hizo. No<br />
dijo: «¿Qué voy a hacer contra el Señor? Lloraré por mí,<br />
puesto que vencerle no puedo», sino: Sea bendito, dijo, el nombre<br />
<strong>de</strong>l Señor. Sólo a causa <strong>de</strong> sus hijos, cuyo pecado temía,<br />
rasgó sus vestiduras rogando con afecto realmente paterno<br />
por ellos. De buena gana aceptó que Dios se los quitase, porque<br />
<strong>de</strong> mejor gana todavía se abrazaba a él.<br />
3. Habrá alguno que diga: «No rindo culto a Dios por<br />
las riquezas, él lo sabe, ni buscando honores caducos y tempo-<br />
sibi subiecit, sed nobis ostendit. Quid ergo? Un<strong>de</strong> intellectus est Iob<br />
quia gratis colebat? Quia non gratias egit cum haberet, et blasphemavit<br />
cum non haberet, sed placitum Dei praeposuit ómnibus divitíis suis,<br />
tamquam dicens: Habeo qui <strong>de</strong>dít, quid quaero quid <strong>de</strong>dit?<br />
2. Dicam ergo, fratres, quisquís propterea coíit Dominum, ut habeat<br />
divitias, habeat honores saeculi, et haec ab illo petit, manifestum est<br />
quia non gratis colit: ad praemium colit. Si non ei ista Deus <strong>de</strong>t, <strong>de</strong>serendus<br />
est; qui <strong>de</strong><strong>de</strong>rit, amplius colendus existimatur. Et non [298] dat nisi<br />
ipse: sed tamen, si alter <strong>de</strong>disset, Deo <strong>de</strong>serto ad illum confugissent istorum<br />
amatores. Ad Deum nitere, Deus tibi sit totum bonum, Deus tibi<br />
sit verum bonum. Sublatis ergo ómnibus rebus, diabolus quia non tulit<br />
illum quem gratis amabat, etiam ipsius voce diabolus prostratus est:<br />
Dominus <strong>de</strong>dit, et Dominus abstulit; sicut Domino placuit, ita factum est.<br />
Non dixit: Et quid sum facturus contra Dominum? Plangam me, quia<br />
non eum possum vincere. Sit, inquit, nomen Domini benedictum<br />
(Iob 1,21). Solum propter filios suos, quorum timebat peccatum, conscidit<br />
vestimenta sua, orans utique paterno affectu pro eis. Quod autem abstulit<br />
Deus, libenter accepit, quia ípsum Deum amplectebatur libentius.<br />
3, Existit aliquis et dicit; Non coló Deum propter divitias, et ipse