Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
324 Sermón XX A<br />
Amen ante todo las cosas humil<strong>de</strong>s. Partiendo <strong>de</strong> lo humil<strong>de</strong><br />
se llega a lo sublime. Nadie construye un edificio elevado si no<br />
ha puesto bien los cimientos'. ¡Hermanos míos! Consi<strong>de</strong>rad<br />
tranquilamente estas cosas; instruios y afianzaos en la fe para<br />
que veáis el camino que <strong>de</strong>béis recorrer hasta alcanzar aquello<br />
que <strong>de</strong>seáis. Conozco y sé sobradamente que ninguno <strong>de</strong><br />
vosotros rechaza la inmortalidad, la eterna sublimidad, así<br />
como el llegar a conseguir la compañía <strong>de</strong> Dios. Todos lo<br />
<strong>de</strong>seamos. Veamos, pues, por dón<strong>de</strong> hemos <strong>de</strong> llegar a ellas, ya<br />
que amamos el lugar adon<strong>de</strong> nos encaminamos. Dije, pues:<br />
el que ha <strong>de</strong> edificar una casa <strong>de</strong> heno, temporal, no se preocupa<br />
<strong>de</strong> cavar un cimiento firme. Si, por el contrario, <strong>de</strong>sea<br />
levantar un gran edificio, <strong>de</strong> mucha consistencia y <strong>de</strong> larga duración,<br />
ante todo dirige su mirada y su atención al cimiento que<br />
hay que poner y no a la altura que ha <strong>de</strong> alcanzar; y cuanto<br />
más elevada haya <strong>de</strong> ser la cúspi<strong>de</strong> <strong>de</strong>l edificio, tanto más profundas<br />
han <strong>de</strong> ser las zanjas <strong>de</strong> los cimientos. ¿Quién no<br />
quiere ver sus mieses altas? Pero antes <strong>de</strong> conseguir esas<br />
altas mieses <strong>de</strong>be remover la tierra profundamente para echar<br />
la simiente. El que ara, surca las profundida<strong>de</strong>s <strong>de</strong> la tierra. El<br />
que ara, profundiza el surco para que crezca la mies. Cuanto<br />
más altos y esbeltos son los árboles, tanto más profundas tienen<br />
las raíces, porque toda altura proce<strong>de</strong> <strong>de</strong> lo bajo.<br />
8. ¡Oh hombre!, tú tenías miedo <strong>de</strong> soportar las afrentas<br />
<strong>de</strong> la humillación. Pero te conviene beber el cáliz amargo <strong>de</strong><br />
la pasión. Tus visceras están irritadas, tienes inflamadas las<br />
quaerunt? Humilla ament. De humili enim ad alta consurgitur. Nemo<br />
excelsam fabricam imponit nisi in ímo locaverit fundamentum. Omnia ista<br />
considérate, fratres mei, et hinc instruimini, hinc aedificamíni ad fi<strong>de</strong>m,<br />
ut vi<strong>de</strong>atis viam qua perveniendum est ad ea quae <strong>de</strong>si<strong>de</strong>ratis. Novi enim<br />
et scio: nemo vestrum non <strong>de</strong>si<strong>de</strong>rat immortalitatem, celsitudinem aeternam<br />
et cum Deo socíetatem habere. Omnia ista omnes <strong>de</strong>si<strong>de</strong>ramus. Qua<br />
veniamus vi<strong>de</strong>amus, nam quo veniamus amamus. Hoc ergo dixí: Aedificaturus<br />
est aliquis casam feneam, transítoriam: nec fundamentum fodit.<br />
Si vero cogitaverit fabricae structuram excelsam, molibus [272] gravem,<br />
diutius duraturam, non levat prius oculos quo usque surgat, sed prius in<br />
inferiora dirigit consilium, quantum fodiat. Et quanto erit altius fastigium<br />
aedificii, tanto erit humilia fossa fundamenti. Segetes quis non vult altas<br />
vi<strong>de</strong>re? Prius altis segetibus futuris humilitatem semini aratro moliris.<br />
Qui arat, ima secat. Qui arat, sulco <strong>de</strong>scendit ut seges ascendat. Arbores<br />
quo sunt celsiores, eo radices in inferioribus habent, quia omnis altitudo<br />
ab humilitate consurgit.<br />
8. Sed timebas tu, o homo, contumelias humilitatis pati! Bibere<br />
calicem passionis amarissimum pro<strong>de</strong>st tibi. Viscera tua tument, inflata<br />
habes praecordia. Bibe amaritudinem, ut teneas sanitatem. Bibit sanus<br />
1 El mismo pensamiento se encuentra <strong>de</strong>sarrollado en el sermón 69,2.<br />
Comentario <strong>de</strong>l salmo 56,2 325<br />
entrañas. Bebe la amargura para conseguir la salud. La bebió<br />
el médico sano, ¿y no la quiere beber el enfermo <strong>de</strong>bilitado?<br />
El Señor dijo a los hijos <strong>de</strong>l Zebe<strong>de</strong>o: ¿Podéis beber el cáliz?<br />
No les dijo: «¿Podéis beber el cáliz <strong>de</strong> las afrentas, el cáliz <strong>de</strong><br />
la hiél, el cáliz <strong>de</strong>l vinagre, el cáliz amarguísimo, el cáliz repleto<br />
<strong>de</strong> ponzoña, el cáliz <strong>de</strong> toda clase <strong>de</strong> dolores?» De haberles<br />
dicho esto, les hubiera atemorizado en vez <strong>de</strong> animarles. Don<strong>de</strong><br />
hay participación también se da el consuelo. ¿Por qué <strong>de</strong>s<strong>de</strong>ñas<br />
este cáliz, oh siervo? El Señor lo bebió. ¿Por qué lo <strong>de</strong>s<strong>de</strong>ñas,<br />
oh enfermo? El médico lo bebió. ¿Por qué lo <strong>de</strong>s<strong>de</strong>ñas, oh<br />
hombre débil? El sano lo bebió. ¿Podéis beber el cáliz que yo<br />
he <strong>de</strong> beber? En aquel momento, ellos, ávidos <strong>de</strong> gran<strong>de</strong>za,<br />
ignorando sus fuerzas y prometiendo lo que todavía no tenían,<br />
dicen: Po<strong>de</strong>mos. El Señor les contesta: beberéis ciertamente mi<br />
cáliz, ya que yo os lo doy a beber, ya que os haré <strong>de</strong> débiles<br />
fuertes, os concedo la gracia <strong>de</strong> pa<strong>de</strong>cer para que bebáis el cáliz<br />
<strong>de</strong> la humildad; pero no está en mi mano el sentaros a mi<br />
<strong>de</strong>recha o a mi izquierda, sino para aquellos para los que ha<br />
sido preparado por mi Padre. Si no se les conce<strong>de</strong> a ellos,<br />
¿a quiénes otros se les conce<strong>de</strong>? Si los apóstoles no lo merecen,<br />
¿quién lo merece? ¿Quiénes son esos otros? Entre estos dos<br />
está Juan. ¿Qué Juan? Aquel a quien el Señor amaba sobre<br />
los <strong>de</strong>más, aquel que se recostaba sobre el pecho <strong>de</strong>l Señor,<br />
aquel que bebió en su pecho lo que exhaló en el evangelio.<br />
Es el mismo Juan quien dijo: En el principio existía el Verbo,<br />
y el Verbo estaba junto a Dios, y el Verbo era Dios: El Verbo<br />
estaba en el principio con Dios. Todo fue hecho por él y sin él<br />
medicus. Non vult bibere languens aegrotus? Hoc enim filiis Zebe<strong>de</strong>i ait:<br />
Potestis bibere calicem? Non illis dixit: 'Potestis bibere calicem contumeliarum,<br />
calicem fellis, calicem aceti, calicem amarissimum, calicem veneno<br />
repletum, calicem omnium passionum?' Si haec diceret, terreret<br />
potius quam excitaret. Ubi communicatio, ibi consolatio. Quid <strong>de</strong>dígnarís,<br />
serve? Calicem illum dominus bibit. Quid <strong>de</strong>dignaris, aegrote? Medicus<br />
bibit. Quid <strong>de</strong>dignaris, langui<strong>de</strong>? Sanus bibit. Potestis bibere calicem<br />
quem ego bibiturus sum? Tune illi avidi altitudinis, nescientes quid possent,<br />
promittentes quod nondum haberent: Possumus, dixerunt. Et ille:<br />
Calicem qui<strong>de</strong>m meum bibetis, quia ego dono ut bibatis, qui vos fortes<br />
fortes faciam <strong>de</strong> <strong>de</strong>bilibus, qui vobis dono gratiam tolerationis, ut calicem<br />
humilitatis bibatis, se<strong>de</strong>re autem ad <strong>de</strong>xteram meam aut ad sinistram non<br />
est meum daré vobis, sed din paratum est a patre meo (Mt 20,23). Si<br />
illis non, quibus alus? Si apostoli non merentur, quis meretur? Sed qui<br />
sunt alii? In istis duobus erat Iohannes ille. Qui Iohannes? Ule, fratres,<br />
quem Dominus prae ceteris diligebat, qui super pectus Domini recumbebat<br />
(cf. lo 13,25), qui <strong>de</strong> pectore eius bibit quod in evangelio ructavit. Ipse<br />
est Iohannes qui dixit: In principio erat Verbum, et Verbum erat apud<br />
Deum, et Deus erat Verbum. Hoc erat in principio apud Deum. Omnia<br />
per ipsum jacta sunt, et sine ipso factum est nihil (lo 1,1-3). Magna