14.04.2013 Views

Obras de SAN AGUSTÍN - 10

Obras de SAN AGUSTÍN - 10

Obras de SAN AGUSTÍN - 10

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

730<br />

Sermón L<br />

E intentando afanosamente establecer comparación entre el<br />

Evangelio y la ley antigua, para mostrar que ambas Escrituras<br />

son opuestas y contrarias entre sí, proponen la cuestión <strong>de</strong> la<br />

siguiente manera: «En el profeta Ageo, dicen, está escrito:<br />

Mío es el oro, mía la plata; en el Evangelio, por el contrario,<br />

nuestro Salvador llamó a esto mammona <strong>de</strong> aquella iniquidad,<br />

<strong>de</strong> la que el Apóstol, escribiendo a Timoteo, dijo: La raíz <strong>de</strong><br />

todos los males es la avaricia, apeteciendo la cual algunos se<br />

apartaron <strong>de</strong> la je y se enredaron en muchos dolores. Así presentan<br />

ellos la cuestión, o mejor, la acusación <strong>de</strong> las antiguas<br />

Escrituras, a través <strong>de</strong> las cuales fue preanunciado el Evangelio,<br />

partiendo <strong>de</strong>l Evangelio mismo en ellas preanunciado. Pues si<br />

en realidad propusiesen una cuestión, tal vez investigarían; y si<br />

investigaran, tal vez encontrarían.<br />

2. ¿Por qué estos <strong>de</strong>sventurados no entien<strong>de</strong>n que el<br />

Señor, hablando por el profeta Ageo, dijo: Mío es el oro, mía<br />

la plata, para que quien no quiere compartir lo que posee con<br />

los necesitados, al escuchar los mandamientos que prescriben<br />

hacer misericordia, entienda que Dios no or<strong>de</strong>na que se dé <strong>de</strong><br />

lo propio <strong>de</strong> aquel a quien manda dar, sino <strong>de</strong> las cosas que son<br />

<strong>de</strong> Dios mismo? Por lo tanto, aquel que ofrece algo al pobre<br />

no crea que da <strong>de</strong> lo suyo propio, no sea que, en lugar <strong>de</strong> fortalecerse<br />

con el nombre <strong>de</strong> la misericordia, se hinche con la<br />

vanidad <strong>de</strong> la soberbia. Mío es, dijo, el oro y mía la plata, no<br />

vuestro, ¡oh ricos <strong>de</strong> la tierra! ¿Por qué vaciláis en dar al<br />

dixerit ex persona Dei loquentis, Meum est aurum, et meum est argentum:<br />

et quia Evangelium veteri Legi stu<strong>de</strong>nt pugnaciter comparare, ut sibi<br />

utraeque Scripturae velut adversariae contrariaeque vi<strong>de</strong>antur, ita proponunt<br />

quaestionem: In Aggaeo, inquiunt, propheta scriptum est, Meum<br />

est aurum, et meum est argentum; in Evangelio autem, Salvator noster<br />

mammona huiusmodi iniquitatis specíem appellavit (Le 16,9). De cuius<br />

usu beatus Apostolus ad Timotheum scribens: Radix autem omnium<br />

malorum, inquit, est avaritia: quam quídam appetentes, aversi sunt a fi<strong>de</strong>,<br />

et imeruerunt se doloribus multis (1 Tim 6,<strong>10</strong>). Haec ipsorum est propositio<br />

quaestionis; vel potius veterum Scripturarum, per quas Evangelium<br />

praenuntiatum est, ex ipso Evangelio quod per eas praenuntiatum<br />

est, aecusatio. Nam si quaestionem proponerent, forsitan quaererent: si<br />

autem quaererent, forsitan invenirent.<br />

2. Aurum et argentum res est non hominis sed Dei.—Cur non<br />

autem míseri intellegunt, quod apud Aggaeum loquens Dominus, propterea<br />

dixerit, Meum est aurum, et meum est argentum, ut et ille qui<br />

non Tult cum indigentibus communicare quod habet, cum audit praecepta<br />

faciendae misericordiae, intellegat Deum non <strong>de</strong> re illius cui iubet, sed<br />

<strong>de</strong> re sua iubere donari; et ille qui aliquid porrigit pauperi, non se<br />

arbitietur <strong>de</strong> suo faceré, ne forte non tam confirmetur misericordiae nomine,,<br />

quam infletur superbiae vani[327]tate. Meum est, inquit, aurum,<br />

Comentario <strong>de</strong> Ag 2,9 731<br />

pobre <strong>de</strong> lo que es mío o por qué os envanecéis cuando dais<br />

<strong>de</strong> lo mío?<br />

3. ¿Quieres comprobar que el oro y la plata son <strong>de</strong>l justo<br />

juez? Con ellos se atormenta el avaro y en ellos encuentra ayuda<br />

el misericordioso. Al distribuir sus bienes la justicia divina,<br />

en ellos se manifiestan las acciones rectamente ejecutadas y mediante<br />

ellos se castigan los pecados. Pues el oro y la plata<br />

y toda posesión terrena es un ejercicio <strong>de</strong> humanidad y un<br />

suplicio para el <strong>de</strong>seo <strong>de</strong> poseer. Cuando Dios nos distribuye<br />

tales cosas a los hombres, muestra en ellas cuánto es capaz <strong>de</strong><br />

<strong>de</strong>spreciar el ánimo <strong>de</strong> aquel cuyas riquezas no son sino el<br />

mismo que las dona. Nadie pue<strong>de</strong> aparecer como <strong>de</strong>spreciador<br />

<strong>de</strong> una cosa si no ha llegado a ser poseedor <strong>de</strong> la misma. También<br />

quien no la posee pue<strong>de</strong> <strong>de</strong>spreciarla. Pero si tal <strong>de</strong>sprecio<br />

es solamente fingido o es real, lo ve únicamente Dios, que<br />

es escrutador <strong>de</strong> los corazones. Pero ante los hombres, para<br />

que puedan servir <strong>de</strong> mo<strong>de</strong>los <strong>de</strong> imitación, no po<strong>de</strong>mos ver<br />

la intención <strong>de</strong>l que <strong>de</strong>sprecia sino en las manos <strong>de</strong>l que reparte.<br />

Cuando Dios conce<strong>de</strong> estas cosas a los hombres perversos,<br />

muestra a través <strong>de</strong> ellas cómo se atormenta aun con las cosas<br />

buenas el ánimo <strong>de</strong> aquel a quien pareció cosa vil el que tanto<br />

da. A los buenos proporciona ocasiones <strong>de</strong> hacer el bien; a los<br />

perversos, los atormenta con el temor <strong>de</strong> los daños. Por lo<br />

tanto, si unos y otros perdieren el oro y la plata, los primeros<br />

conservarán con el corazón gozoso las riquezas celestes; a los<br />

et meum est argentum, non vestrum, o divites terrae. Quid ergo dubitatis<br />

pauperi daré <strong>de</strong> meo, aut quid extollimini cum datis <strong>de</strong> meo?<br />

CAPUT II.—3. Quia id Deus non modo condidit, sed pro nutu administrat<br />

alus ad subsidium et probationem, alus ad supplicium.—Et vis<br />

vi<strong>de</strong>re, quam iusti iudicis res est aurum et argentum? Avaras in<strong>de</strong> torquetur,<br />

un<strong>de</strong> misericors adiuvatur. Rem suam divina distribuente iustitia,<br />

et recte facta in<strong>de</strong> manifestantur, et peccata in<strong>de</strong> puniuntur. Namque<br />

aurum et argentum atque omnis terrena possessio et exercitatio humanitatis<br />

est, et supplicium cupiditatis. Cum talia Deus bonis hominibus tribuir,<br />

ostendit in eis quanta contemnat animus, cuius divitiae sunt ipse<br />

qui tribuit. Non enim potest quisque apparere contemptor, nisi eius rei<br />

cuius possessor effectus est. Nam et qui non habent, possunt ista contemnere:<br />

sed utrum fingant, an veré contemnant, Deus vi<strong>de</strong>t qui cordis<br />

inspector est; hominibus autem, ut imitari possint, cogitatio contemnentis<br />

nonnisi in manibus erogantis inspicitur. Cum autem malis hominibus<br />

Deus ista concedit, ostendit in eis quomodo et in ipsis bonis quae<br />

Deus largitur, crucietur animus, cui viluit qui tanta largitur. Bonis enim<br />

subministrat occasiones beneficiorum: malos torquet timóte damnorum.<br />

Et i<strong>de</strong>o si amittant utrique aurum et argentum, istí caelestes divitias<br />

laeto cor<strong>de</strong> retinebunt; illis autem et bonis temporalibus inanis domus,<br />

et bonis aeternis inanior conscientia remanebit.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!