You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
294 Sermón XVIII<br />
Porque si actualmente nunca juzgase, se llegaría a pensar que<br />
Dios no existe; y si ahora juzgase todo, no reservaría nada para<br />
el día <strong>de</strong>l juicio. Muchas cosas quedan reservadas para el juicio<br />
final y algunas se juzgan en el tiempo presente, con el fin <strong>de</strong><br />
que aquellos para los que difiere el juicio teman y se conviertan.La<br />
voluntad <strong>de</strong> Dios no es con<strong>de</strong>nar, sino salvar, y por eso<br />
es paciente con los malos, para hacerlos buenos. El Apóstol<br />
dice: Se revelará la ira <strong>de</strong> Dios contra toda impiedad, y Dios<br />
dará a cada uno según sus obras. Amonesta y corrige al hombre<br />
<strong>de</strong>s<strong>de</strong>ñoso diciendo: ¿Por ventura <strong>de</strong>sprecias las riquezas <strong>de</strong><br />
la bondad y <strong>de</strong> la generosidad <strong>de</strong> Dios? Porque es bueno contigo,<br />
porque es generoso y paciente, porque te soporta y no te<br />
quita <strong>de</strong> en medio, le <strong>de</strong>sprecias y piensas que no habrá en<br />
absoluto juicio <strong>de</strong> Dios. Ignoras que la paciencia <strong>de</strong> Dios te<br />
provoca a la penitencia. Por la dureza <strong>de</strong> tu corazón amontonas<br />
la ira para el día <strong>de</strong> la ira y <strong>de</strong> la manifestación <strong>de</strong>l justo juicio<br />
<strong>de</strong> Dios, el cual dará a cada uno según sus obras.<br />
3. Todo lo que ahora hace el hombre lo encierra en un tesoro,<br />
pero ignora lo que amontona. Este tal hombre obra como<br />
los ricos que amontonan tesoros en la tierra: saben bien lo que<br />
amontonan, pero ignoran para quién lo amontonan. Ignoran<br />
por completo quién poseerá esas riquezas <strong>de</strong>spués <strong>de</strong> su muerte;<br />
y algunas veces, esas mismas riquezas van a parar a manos <strong>de</strong><br />
sus enemigos. Por eso, el que no quiere comer para enriquecerse<br />
se engaña a sí mismo, y otro gozará <strong>de</strong> sus sudores <strong>de</strong><br />
manera lujuriosa y <strong>de</strong>sor<strong>de</strong>nada. Pero así como algunos amon-<br />
hoc? Quia si numquam in praesenti iudicaret, non esse Deus cre<strong>de</strong>retur:<br />
si omnia praesenti iudicaret, nihil iudicio reservaret. Ad hoc enim multa<br />
servantur iudicio, et quaedam in praesentia iudicantur, ut illi qui differuntur,<br />
timeant et convertantur. Non enim amat Deus damnare, sed salvare:<br />
et i<strong>de</strong>o patiens est in malos, ut <strong>de</strong> malis faciat bonos. Sed dicit<br />
Apostolus, quia revelabitur ira Dei super omnem impietatem (Rom 1,18),<br />
et red<strong>de</strong>t Deus unicuique secundum opera sua. Admonet autem et corripit<br />
hominem contemnentem; et dicit: An divitias bonitatis et longanimitatis<br />
eius contemnis? Quia bonus est in te, quia longanimis est in te, quia<br />
patiens est in te, quia differt te et non aufert te, contemnis, et omnino<br />
nullum iudicium Dei putas: Ignorans quia patientia Dei ad paenitentiam<br />
te adducit? Tu autem secundum duritiam cordis tui thesaurizas tibi iram<br />
in die irae et revelationis iusti iudicii Dei, qui red<strong>de</strong>t unicuique secundum<br />
opera sua (Rom 2,4-6).<br />
3. Thesaurus operum, seu bonorum, seu malorum.—Quidquid ergo<br />
homo facit modo, in thesaurum mittit, sed nescit quid colligat: quomodo<br />
divites, qui in thesaurum terrae mittunt, quasi sciunt quid colligunt, sed<br />
nesciunt cui colligunt. Quis enim possi<strong>de</strong>at divitias eorum post mortem<br />
ipsorum, prorsus ignorant: et aliquando divitiae eorum ad inimicos eorum<br />
perveniunt. Et i<strong>de</strong>o se quisque fraudat nolens man[130]ducare, ut ditescat,<br />
ut alius <strong>de</strong> laboribus eius fluat et luxurietur et dissolvatur.<br />
Comentario <strong>de</strong>l salmo 49,3 295<br />
tonan riquezas sabiendo lo que amontonan e ignorando para<br />
quién las amontonan, <strong>de</strong> manera contraria, los buenos conocen<br />
bien qué y para quién amontonan en el tesoro celestial. Los<br />
malos no saben para quién atesoran. Pero el hombre bueno<br />
coloca en el tesoro celestial todas aquellas obras <strong>de</strong> misericordia<br />
que hizo en beneficio <strong>de</strong> los hombres; y sabe también que es<br />
fiel el guardián que custodia lo que allí <strong>de</strong>positó. Y aunque<br />
no lo ve, está seguro <strong>de</strong> su tesoro, porque el ladrón no pue<strong>de</strong><br />
robar allí, ni penetra ningún extraño, ni será arrebatado por<br />
un enemigo po<strong>de</strong>roso y <strong>de</strong>salmado; permanecerá por siempre<br />
allí, porque lo custodia el Señor omnipotente. Si los hombres<br />
entregan sus bienes en manos <strong>de</strong> un fiel mayordomo y se sienten<br />
seguros, ¿han <strong>de</strong> estar inquietos cuando <strong>de</strong>positan sus<br />
buenas obras en manos <strong>de</strong>l Señor todopo<strong>de</strong>roso? Los hombres<br />
buenos conocían perfectamente que cuanto <strong>de</strong>positaban allí<br />
estaba a salvo. Los que son fieles confían siempre en el po<strong>de</strong>r<br />
<strong>de</strong> su Señor. Tienen confianza en él porque conserva el tesoro<br />
y encuentran lo que conserva. ¿Acaso los hombres que atesoran<br />
dinero están viendo continuamente el arca o el dinero <strong>de</strong>l arca?<br />
Lo amontonan y lo guardan, o lo sepultan y lo escon<strong>de</strong>n. Por<br />
lo tanto, no lo ven, pero están segurísimos <strong>de</strong> que se halla don<strong>de</strong><br />
lo colocaron; aunque posiblemente ya se lo robó el ladrón y en<br />
vano se alegran aquellos que lo escondieron. Pero, si colocamos<br />
nuestras riquezas en el tesoro celestial, estamos bien seguros<br />
<strong>de</strong> la custodia <strong>de</strong> nuestro Señor y no sufrimos por ladrón alguno<br />
ni tememos perjuicio alguno. También los hombres malos<br />
colocan en el tesoro todas sus obras malas, y Dios se las guarda.<br />
CAPOT III.—3. Quomodo ergo colligunt qui<strong>de</strong>m scientes, sed cui<br />
colligant, nesciunt: sic contra in thesaurum caelestem boni quid colligant<br />
sciunt, mali quid colligant, nesciunt. Bonus enim ponit in thesauro caelesti<br />
omnia opera misericordiae, quae fecit circa nomines quibus subvenit; et<br />
scit quoniam fi<strong>de</strong>lis est custos, qui illi servat omnia quae reponit. Et non<br />
ea vi<strong>de</strong>t, sed <strong>de</strong> thesauro suo certus est, quia ñeque aliquid a fure subripitur,<br />
ñeque ab hoste invaditur, ñeque ab inimico et improbo et potente<br />
quasi e victo tollitur; sed semper manebit, quia a Domino potentissimo<br />
custoditur. Si enim pecunias homines fi<strong>de</strong>li servo commendant, et securi<br />
sunt; misericordias suas commendant potenti Domino, et solliciti sunt?<br />
Noverunt ergo quia quidquid reponunt, totum ibi salvum est: qui fi<strong>de</strong>les<br />
sunt, potentiae Domini sui fi<strong>de</strong>m iungunt. Credunt enim quia servat, et<br />
inveniunt quod servat. Nam et homines qui pecuniam colligunt, numquid<br />
vi<strong>de</strong>nt arcam ipsam, aut in arcam pecuniam semper colligunt et mittunt,<br />
aut infodiunt et servant? Non vi<strong>de</strong>nt; et tamen quasi conscientia eorum<br />
scit quia ibi est in loco illo ubi posuerunt. Et forte iam fur tulit, et<br />
vanus gau<strong>de</strong>t qui inaniter reservavit. In thesauro autem caelesti si quid<br />
posuerimus, et <strong>de</strong> Domini custodia securi sumus, et omnino furem<br />
nullum patimur, nec damnum aliquod sustinemus, Mali vero et ipsi