Belgisch global change onderzoek 1990-2002 - Federaal ...

44
ü Het simuleren van de reactie van het
klimaatsysteem op de antropogene en
natuurlijke factoren die in het tweede
millennium een invloed hebben gehad
op de stralingsbalans.
ü Het analyseren van de potentiële
wijzigingen in de thermohaliene
oceaancirculatie.
De modellen die de wetenschappers nu
gebruiken, laten zien hoe tot de industriële
revolutie vooral natuurlijke variaties de
klimaatveranderingen verklaren. Er zijn sterke
vermoedens dat de opwarming in de jongste
vijftig jaar vooral het gevolg is van menselijke
activiteiten, met name omdat de modellen enkel
de waargenomen klimaatveranderingen kunnen
reconstrueren als die de antropogene emissies
meerekenen.
De stijging van het zeeniveau is een van
de moeilijkste te analyseren aspecten. Het is
uiterst delicaat om de verschillende factoren
te kwantificeren die bijgedragen hebben tot de
waargenomen stijging van het zeeniveau met 10
tot 20 cm in de 20 e eeuw (zie paragraaf 2.1.3).
Een van de belangrijkste bijdragen van
de onderzoekers van VUB-DG tot het
Belgische onderzoek inzake Antarctica
en global change is de ontwikkeling van
driedimensionale thermomechanische
modellen voor de evolutie van de ijskappen.
Die modellen werden met succes
toegepast op de Antarctische ijskap,
de Groenlandse ijskap en de quartaire
ijskap van het noordelijk halfrond tijdens
de ijstijden. De onderzoekers zijn erin
geslaagd de vorm, de afmetingen en de
fysische eigenschappen van die ijskappen
te bepalen vanaf hun ontstaan tijdens de
glaciale cycli in het Tertiair en het Quartair.
Ook hebben zij hun gedrag kunnen
inschatten bij een mogelijke verdere
opwarming van de aarde. Die modellen
werden in de 'General Circulation Models'
(algemene circulatiemodellen) en de 'Earth
System Models' (aardesysteemmodellen)
geïntegreerd om de interactie en teru
gkoppelingsmechanismen tussen de
continentale cryosfeer, de atmosfeer en
de oceanen te analyseren.
2.5 Wat in de 21 e eeuw?
2.5.1 Wereldwijd
Uitgangspunt
In hun predictieve modellen gaan
wetenschappers (Special Report on Emissions
Scenarios, IPCC-SRES, 2000) ervan uit dat de
mens tijdens de 21e eeuw de samenstelling
van de atmosfeer blijft beïnvloeden. Dat
gaat zich vooral op de broeikasgassen- en
aërosolenconcentraties laten gevoelen. De
uitgangspunten zijn:
ü De CO -uitstoot als gevolg van de
2
verbranding van fossiele brandstoffen
blijft haast zeker de hoofdoorzaak van de
toename van CO in de atmosfeer in de 21 2 e
eeuw.
ü Tegen 2100 wordt in de atmosfeer een
concentratie van 490 tot 1.260 ppm
verwacht (aantal deeltjes CO per miljoen
2
luchtdeeltjes). Die concentratie bedroeg
280 ppm in 1750 en 380 ppm in 2004.
ü Veranderingen in het bodemgebruik
(voornamelijk ontbossing) beïnvloeden de
CO -concentratie in de atmosfeer. In de
2
veronderstelling dat er geen koolstofverlies
zou geweest zijn door veranderingen in het
bodemgebruik, zou de CO -concentratie nu
2
40 tot 70 ppm minder bedragen.
Verwachte wijzigingen
Volgende voorspellingen kunnen worden
gedaan: