Belgisch global change onderzoek 1990-2002 - Federaal ...

52
duren vooraleer die warmte tot in de diepere
waterlagen doordringt. Bijgevolg zal een stijging
van het zeeniveau als gevolg van de thermische
expansie van het zeewater zich over eeuwen
uitspreiden, zelfs indien de atmosfeer al is
gestabiliseerd. En bovendien zal het wegsmelten
van de ijskappen nog meer tijd in beslag nemen
(zie figuur hieronder).
Omvang van de respons Tijd nodig om tot een
evenwicht te komen
Maximum van CO 2 emissies
0 - 100 jaar
Stijging van de zeespiegel door
het smelten van het ijs:
verschillende millennia
Stijging van de zeespiegel als
gevolg van thermische expansie:
enkele eeuwen tot millennia
Stabilisering van de temperatuur:
enkele eeuwen
Stabilisering v/d CO 2 concentratie:
100 tot 300 jaar
CO 2 uitstoot
CO 2 -concentratie, temperatuur en zeeniveau blijven
stijgen lang nadat de emissies zijn afgenomen.
(IPCC-TAR – Climate Change 2001: The Scientific
Basis).
2.8.3 Kyoto, een eerste belangrijke stap
De toekomstige klimaatveranderingen worden
bepaald door de uitstoot van broeikasgassen
vroeger, nu en in de toekomst. Hoe minder
broeikasgassen worden uitgestoten en hoe
sneller dat gebeurt, hoe minder fors en snel
dan gepland de aarde zal opwarmen en het
zeeniveau zal stijgen.
Het in 1997 goedgekeurde Protocol
van Kyoto (1997) heeft als doel de uitstoot
van broeikasgassen in de geïndustrialiseerde
wereld in de periode van 1990 tot 2008-
2012 met gemiddeld 5 % te verminderen. Die
doelstelling staat ver af van wat nodig is om het
klimaat te ‘redden’ en de temperatuurstijging
op 2 °C boven het pre-industriële niveau te
houden. Er kon worden opgemaakt dat bij de
volledige uitvoering van het Protocol van Kyoto
door alle geïndustrialiseerde landen, de CO 2 -
concentratie in 2010 maar 1 tot 1,5 ppm lager
zou zijn dan wanneer geen enkele maatregel zou
zijn genomen. Toch is Kyoto belangrijk, zoals
professor Bolin, de voormalige voorzitter van
het IPCC het stelde: "Gelet op de verblijftijd
van CO 2 in de atmosfeer is zelfs de geringste
verlaging van het groeipercentage van CO 2 in
de atmosfeer van aanzienlijk belang op lange
termijn". Niettemin moeten er nog heel wat
andere stappen worden gezet.
2.9 Op te heffen onzekerheden in
verder onderzoek
Er werd heel wat vooruitgang geboekt in het
inzicht in de verschillende aspecten van de
klimaatveranderingen en de antropogene
respons. Toch zijn er volgens het derde
assessment rapport van het IPCC (IPCC-TAR
- Climate Change 2001) een aantal gebieden
waar extra onderzoek nodig is:
ü Opsporen en analyseren van de oorzaken
van de klimaatveranderingen.
ü Begrijpen en voorspellen van regionale
klimaatveranderingen en -extremen.
ü Kwantificeren van de impact van
klimaatveranderingen op mondiaal, regionaal
en lokaal niveau.
ü Analyseren van de aanpassingen aan de
veranderingen en van activiteiten om de
wijzigingen te milderen.
ü Inpassen van alle aspecten van de
klimaatveranderingen in strategieën voor
duurzame ontwikkeling.
ü Verrichten van geïntegreerd en gedetailleerd
onderzoek ter evaluatie van het begrip ‘
gevaarlijke antropogene verstoring van het
klimaatsysteem’.