Belgisch global change onderzoek 1990-2002 - Federaal ...

Global change in ecosystemen
Koolstofvoorraden en –stromen van Belgische terrestrische ecosystemen en bodems. (F. Veroustraete,
VITO-TAP en B. Van Wesemael, UCL-GEOG).
Voorraden Per eenheid land (ton C/ha) Totalen voor België (kton C)
Bos biomassa 94.4 53,800
Bodem
(van nationale bodemkartering 1950-1970)
Humuslaag in bossen 61.5 35,000
Bodem (0-30 cm) 58 (10-190) 144,000
Bodem (0-100 cm) 98 (18-986) 241,000
Stromen Per eenheid land (ton C/ha/yr) Totalen voor België (kton C/yr)
Totale vegetatie NEP 4.8 14,600
Bos biomassa toenamen (NEP) 5.0 2,800
Houtkap 2.1 1,200
Bodem als gevolg van beheer ? 500-800
informatie over koolstof in de bodem is
afkomstig van 13.000 beschrijvingen van
bodemprofielen, opgemaakt tussen 1950
en 1970. Tevens werd van de gegevens
van de BELSPO-projecten ‘Carbon
Sequestration in Terrestrial Ecosystems’
CASTEC en ‘Modelling Ecosystem
Trace Gas Emissions’ METAGE gebruik
gemaakt.
De resultaten zijn in overeenstemming
met de bevindingen van de meeste
Europese bossen. De hoeveelheid
(circulerende) koolstof per oppervlak
ligt in België weliswaar hoger dan
het Europese gemiddelde. Dit is een
gevolg van de gunstige temperatuur- en
neerslagcondities in ons land.
Aangezien in ons land de totale hoeveelheid
koolstof in de bodem (276.000 kton C) in
grote mate deze van de bosbiomassa
(53.800 kton C) overschrijdt, is het duidelijk
dat veranderingen in de bodem ingrijpende
gevolgen op de nationale balans van
broeikasgassen kunnen hebben. Daarom
is verder onderzoek vereist om mogelijke
veranderingen in deze koolstofput (als
gevolg van wijzigingen in landgebruik,
landbeheer en klimaat) te kwantificeren.
4.2.2 Andere gassen met impact op klimaat en
ozon
Verscheidene bio- en geochemische reacties
die in terrestrische ecosystemen plaatsvinden,
dragen bij tot de vorming of opname uit de
atmosfeer van gassen als methaan (CH 4 ),
stikstofdioxide (N 2 O) en andere stikstofoxiden
(NO x ). Sommige zijn broeikasgassen (zie
Hoofdstuk 2), terwijl andere een invloed op
de concentratie van ozon in de atmosfeer
hebben (zie Hoofdstuk 1). Daarom is het
belangrijk om de uitwisseling van deze
gassen tussen de terrestrische systemen
en de atmosfeer grondig te bestuderen. Zo
kunnen aërobe bodems tot 29.000 kton CH 4
per jaar opnemen. Ze vormen daarmee de
belangrijkste afvoer van methaan naar de
terrestrische koolstofput. Landbouwbodems
zijn daarentegen met 60% van de globale NO 2 -
emissie de belangrijkste bron van NO 2 voor
de atmosfeer.
Uit onderzoek van onder meer UGent-
ISOFYS blijkt dat de opname- en
productiefunctie met betrekking tot CH 4 en
N 2 0 van een aërobe bodem sterk van het
klimaat en het bodembeheer afhankelijk is.
Toch kan er algemeen worden gesteld dat
4
73