jv0008 Volledige tekst - WODC

Justitiële verkenningen, jrg. 26, nr. 8, 2000 54
schuldig heeft gemaakt aan moordacties, drugshandel en chantage’ (Aydınlgˇk
en Hürriyet, 22 oktober 1996, Nieuw MIT Rapport).
Tijdens een verhoor door de rechtbank op 22 juli 1997 werd door Mehmet
Eymür, het hoofd van de afdeling contra-terreur van de MIT over
drugsbaas Çatli gezegd: ‘In het belang van de staat kunnen sommige
misdaden door de vingers gezien worden. Ik heb het zelf niet meegemaakt,
maar ik denk dat Abdullah Çatlı door de MIT werd ingezet. Dit
soort personen moet in het buitenland tegen bepaalde doelen kunnen
worden ingezet. Directeur-Generaal van de politiezaken Mehmet Agˇar
was daarvan op de hoogte’. In het rapport van de door minister-president
benoemde inspecteur Kutlu Savas¸, inzake het Susurluk-schandaal, wordt
met name de extreem-rechtse Çatlı in verband gebracht met acties tegen
Armeniërs: beschieting van een Armeens café in Hengelo en de brandstichting
in woningen van leden van de Armeense Jeugdorganisatie in
Enschede. Ook de moordactie op een Armeense jongen in Enschede is
aan hem toegeschreven.
Recente ontwikkelingen en wetgeving
In Turkije is de laatste jaren serieus gepoogd het zwartgeldcircuit en de
georganiseerde criminaliteit te bestrijden. Twee wetsvoorstellen over
beide zaken zijn respectievelijk eind 1996 en in juli 1999 door de Nationale
Assemblee aangenomen. Na het Susurluk-ongeval werd voor de gehele
natie zichtbaar wat daarvoor door enkele kritische publicisten al
jaren hardnekkig was aangetoond, namelijk dat er een structurele relatie
tussen maffiosi, politici, politie en legereenheden bestaat. Het gezichtsverlies
dat Turkije door deze affaire leed was groot. Turkije was genoodzaakt
een serieuze poging te doen om dit gezichtsverlies ongedaan te
maken. Binnen de overheid zelf en vanuit de bevolking werd krachtig
gepleit voor het terugdringen van de ‘bendes in de staat’. ‘Schoon schip
maken’ is de uitdrukking die de volksvertegenwoordiger Karaa gebruikt.
Hij vindt dat de maffia als organisatie grote problemen oproept voor de
democratie en de mensenrechten. Daarom is de Wet ter bestrijding van
de georganiseerde misdaad van kracht geworden. Deze wet vormt een
verdere verscherping van de Wet ter bestrijding van zwart geld die in
1996 werd aangenomen. Deze verscherping kwam, volgens Karaa, tot
stand op aandrang van de Europese Unie.
Wet 4208 ter bestrijding van het zwarte geldcircuit is eind 1996 van
kracht geworden. Omdat deze wet op een aantal punten te kort schoot
(Yenisey, 1999) heeft de overheid deze met een nieuwe circulaire verscherpt.
Het minimum-bedrag waarna vervolging plaatsvindt is van
50.000 dollar teruggebracht tot 10.000 dollar. De straf voor witwassen is
zwaarder geworden. Afhankelijk van het bedrag kan men nu twee tot vijf
jaar gevangenisstraf opgelegd krijgen. Om ambtenaren ervan te weerhouden
smeergeld aan te nemen, voorziet de nieuwe wet in een celstraf
van vier tot vijftien jaar.