Overgang van de milieuvergunning

1.4 Onderzoeksvragen en onderzoeksmethoden
De centrale vraagstelling is in het onderzoek in vijf deelvragen gesplitst:
1) Welke problemen en vragen leven in de praktijk van de advocatuur, het
bedrijfsleven en de overheid met betrekking tot de overgang van Wmvergunningen?
2) Wat zijn de gevolgen van deze transacties voor de milieuvergunning, indien
wijzigingen optreden in de inrichting en/of zeggenschapsverhoudingen?
3) In hoeverre is de huidige wettelijke regeling toegesneden op de gevolgen van
verschillende privaatrechtelijke transacties voor de overgang van Wmvergunningen?
4) Bieden de conclusies en aanbevelingen inzake de wettelijke regeling van overgang
van Wm-vergunningen voor de praktijk van overheid en bedrijfsleven voldoende
aanknopingspunten bij de beoordeling van de positie van Wm-vergunningen in het
kader van de privaatrechtelijke transacties?
5) Is verbetering van de regeling in de Wm nodig, en zo ja, op welke wijze zou dat
kunnen plaatsvinden?
Als uitgangspunt voor het onderzoek is geïnventariseerd welke privaatrechtelijke transacties
relevant zijn voor de overgang van de Wm-vergunning. Deze inventarisatie is getoetst in een
workshop die plaatsvond op 9 maart 2001. Aan de workshop werd, naast het onderzoeksteam,
deelgenomen door personen die werkzaam zijn in de advocatuur, bij adviesbureaus, in het
bedrijfsleven en bij bestuursorganen. De lijst van deelnemers aan deze workshop is als bijlage
1 bij dit rapport gevoegd. Tijdens de workshop is tevens nagegaan of in de praktijk
problemen worden ervaren met de overgang van Wm-vergunningen, en zo ja, welke die
problemen zijn.
Vervolgens is theoretisch onderzoek uitgevoerd naar de wetsgeschiedenis van de regeling van
overgang van Wm-vergunningen, naar de specifieke regeling voor de overgang van
ammoniakrechten op grond van de Interimwet ammoniak en veehouderij, naar het
vermogensrechtelijk karakter van de vergunning en de overgang van vergunningen in het
algemeen, en de betekenis van de IPPC-richtlijn. Daarnaast is de literatuur en jurisprudentie
over deze onderwerpen in kaart gebracht. Om een beeld te krijgen hoe vergunningverleners
zich op de hoogte stellen (of op de hoogte worden gesteld) van wie de drijver van de
inrichting is, is een beperkte telefonische enquête uitgevoerd. In deze enquête is nagegaan of
vergunningverleners een registratiesysteem van vergunninghouders aanhouden en wanneer,
op wiens initiatief en op welke wijze registratie plaatsvindt. In de enquête is aan
vergunningverleners ook gevraagd naar de handelwijze bij overdracht van delen van een
onderneming waardoor twee of meer inrichtingen ontstaan. Aanleiding daarvoor vormde het
feit dat tijdens de eerste workshop met name over deze kwestie vragen waren gerezen. Een
lijst met de tijdens de telefonische enquête aan de orde gestelde vragen is opgenomen als
bijlage 2 bij het rapport, een lijst van de respondenten als bijlage 3. De bevindingen uit de
telefonische enquête en de informatie verkregen uit de workshop zijn verwerkt in dit rapport.
De conclusies en aanbevelingen uit het concept-eindrapport zijn tijdens een workshop op 11
oktober 2001 besproken met de personen die ook deelnamen aan de eerdere workshop.
1.5 Opbouw van het rapport
Voordat we ingaan op de regeling in artikel 8.20 Wm, komt in hoofdstuk 2 in zijn
algemeenheid de mogelijkheid van overgang van vergunningen en andere publiekrechtelijke
3