Overgang van de milieuvergunning

Tijdens de workshop gaven de meeste deelnemers uitdrukkelijk aan dat men
privaatrechtelijke overdracht van de Wm-vergunning helemaal niet nodig achtte, gelet
op de regeling van artikel 8.20 lid 1 Wm. In de praktijk wordt daarom in de
overeenkomsten en aktes in het kader van bijvoorbeeld een bedrijfsovername niet de
overdracht van de vergunning geregeld, maar wordt slechts een beschrijving gegeven
van de vergunningsituatie.
Voor zover een overeenkomst de strekking heeft in een concreet geval een uitzondering te
maken op de regeling van artikel 8.20 lid 1 Wm, moet dat in strijd met artikel 3:14 BW
worden geacht. Daarin is bepaald dat een bevoegdheid die iemand krachtens burgerlijk recht
toekomt, niet mag worden uitgeoefend in strijd met geschreven of ongeschreven regels van
publiekrecht. Hoewel bij deze bepaling voornamelijk werd gedacht aan de overheid, is met
‘iemand’ niet uitsluitend de overheid bedoeld. Artikel 3:14 BW geldt derhalve ook voor
private partijen. Zonder verwijzing naar artikel 3:14 BW is in een voorzittersuitspraak van 13
april 2000 geoordeeld dat met een beroep op een privaatrechtelijke overeenkomst niet van de
regeling in de Wm kan worden afgeweken. 20
Aan de orde was een besluit tot intrekking van een oprichtings- en
veranderingsvergunning voor een transportbedrijf. Volgens artikel 8.26 Wm moet het
verzoek door de vergunninghouder worden gedaan. Het verzoek tot intrekking was
gedaan door Cornelissen Transport BV. Door appellant, Beheer Cornelissen Transport
BV, wordt gesteld dat haar dochteronderneming BV Transportbedrijf J.Th.
Cornelissen en Zonen vergunninghouder is en B & W ten onrechte het verzoek van
Cornelissen Transport BV hebben ingewilligd. Cornelissen Transport BV betoogt dat
uit een privaatrechtelijke overeenkomst tussen BV transportbedrijf en H.J.L.
Cornelissen Expeditie BV voortvloeit dat zij, als rechtsopvolger van H.J.L.
Cornelissen Expeditie BV, vergunninghouder is, althans zeggenschap heeft over (het
voortbestaan van) de vergunningen. Uit de feiten volgt dat Cornelissen Transport BV
tijdens het verzoek nog wel de inrichting dreef, maar vervolgens de activiteiten daar
heeft beëindigd en op een andere locatie voortgezet. Daardoor had BV
Transportbedrijf weer de volledige zeggenschap over de inrichting, op het moment
dat B & W hun (ontwerp-)besluit namen. De Voorzitter overweegt dat de vergunning
gebonden is aan de locatie en dat het bij de vergunning verleende recht bepaalde
bedrijvigheden uit te oefenen niet persoonsgebonden is en bij vertrek van de
(rechts)persoon niet meegaat, en oordeelt vervolgens: “het feit dat ter zake van het op
de oorspronkelijke locatie en elders verrichten van die activiteiten een
privaatrechtelijke overeenkomst is gesloten, maakt dit niet anders.”
3.3 Het begrip ‘degene die de inrichting drijft’
3.3.1 Inleiding
In artikel 8.20 lid 1 Wm is bepaald dat de vergunning geldt voor een ieder die de inrichting
drijft. Dit betekent dan ook dat een vergunning alleen op een persoon die de inrichting gaat
drijven kan overgaan. Het begrip ‘degene die de inrichting drijft’ is aldus bepalend voor het
antwoord op de vraag of in een concreet geval de vergunning overgaat. Bovendien volgt uit
de uitleg die aan dit begrip wordt gegeven, op wie een vergunning in het algemeen kan
overgaan, of, anders gezegd, bij welke privaatrechtelijke handelingen met betrekking tot de
20 Vz ABRvS 13 april 2000, AB 2000, 241 m.nt. C.L. Knijff; JM 2000, 80 m.n. Zigenhorn.
13