Overgang van de milieuvergunning

daarnaast zouden de meer algemene voorschriften voor beide inrichtingen gelden.
Men leek zich evenwel geen rekenschap te geven van het feit dat de verschillende
voormalige bedrijfsonderdelen, nu men geen deel meer uitmaakte van één inrichting,
ten opzichte van elkaar als externe partijen waren komen te staan waardoor de
milieubelastende gevolgen van bepaalde activiteiten als externe gevolgen moeten
worden gekwalificeerd en door de vergunning ook als zodanig (behoren te) worden
gereguleerd.
A2. Voor een van de inrichtingen wordt een regime gehanteerd dat voortbouwt op de
oorspronkelijke vergunning, terwijl voor de andere inrichting een
oprichtingsvergunning wordt verleend. Het regime dat voortbouwt op de
oorspronkelijke vergunning kan bestaan uit een gedeeltelijke intrekking van die
vergunning, een veranderings- of revisievergunning of een melding als bedoeld in
artikel 8.19 lid 2 Wm.
De meeste respondenten gaven aan voor deze benadering te opteren. Een belangrijke
factor die daarbij een rol speelt, is de vraag in hoeverre een van de nieuw ontstane
inrichtingen sterk lijkt op de eerder vergunde inrichting. Is dat het geval, dan wordt
voor die inrichting een veranderings- of revisievergunning verleend (of wordt met een
melding volstaan) en voor de andere inrichting een oprichtingsvergunning. Een
variant op deze benadering is die waarin wordt gekeken naar de omvang van de nieuw
ontstane inrichtingen; de grootste krijgt een veranderings- of revisievergunning, de
kleinere een oprichtingsvergunning. Wanneer de nieuw ontstane inrichtingen sterk
afwijken van de eerder vergunde inrichting, gaf men echter aan te opteren voor het
verlenen van oprichtingsvergunningen.
Een enkele respondent gaf aan dat ook werd gekeken naar de vraag wie van de
betrokken (rechts)personen oorspronkelijk de vergunninghouder was; deze persoon
zou in beginsel met een veranderingsvergunning of een intrekking van een gedeelte
van zijn vergunning kunnen volstaan, terwijl de rechtsopvolger voor de andere
inrichting een oprichtingsvergunning dient aan te vragen. Dezerzijds zij opgemerkt
dat deze benadering alleen kan worden gehanteerd indien een deel van een inrichting
overgaat naar een andere drijver en niet bij een overgang waarbij de oorspronkelijke
inrichting in delen naar verschillende personen overgaat; dan is immers de
oorspronkelijke vergunninghouder niet meer in beeld.
A3. Voor al de ‘nieuwe’ inrichtingen worden veranderings- of revisievergunningen
verleend.
Deze benadering werd slechts door enkele respondenten als uitgangspunt gehanteerd.
Wanneer sprake is van een substantiële wijziging bij (een van) de inrichtingen, gaf
men echter aan voor het verlenen van oprichtingsvergunningen te kiezen.
A4. Voor al de ‘nieuwe’ inrichtingen worden oprichtingsvergunningen verleend.
Blijkens het praktijkonderzoek wordt alleen voor het verlenen van
oprichtingsvergunningen voor al de ‘nieuwe’ inrichtingen gekozen, indien geen van
de nieuw ontstane inrichtingen sterk lijkt op de oorspronkelijk vergunde inrichting.
Wanneer door fusie van verschillende rechtspersonen één inrichting ontstaat, zijn – wederom
in theorie - drie benaderingen mogelijk.
B1. Het nieuw ontstane geheel werkt door met de verschillende oorspronkelijke
vergunningen.
57