Overgang van de milieuvergunning

Overgang van de milieuvergunning
Verder lijkt het aanbevelenswaard om ook op de rechtsopvolger een meldingsplicht te
leggen. Immers bij vergunningen met persoonsgebonden elementen is het juist van
belang te weten wie de nieuwe drijver van de inrichting wordt. Overigens valt op dat de in
de wet BIBOB gehanteerde terminologie voor het nieuwe tweede lid van artikel 8.20
(‘vergunninghouder’) afwijkt van de terminologie van het eerste lid (‘degene die de
inrichting drijft’). Het ontbreken van duidelijkheid over de normadressaat van de vergunning
zorgt voor een extra complicatie bij de overgang. 9 Eenduidige terminologie is dan ook
aan te bevelen, waarbij naar de mening van de ECWM gekozen moet worden voor de
huidige terminologie van artikel 8.20, eerste lid. Deze blijkt in de praktijk goed te werken
en roept de minste onduidelijkheden op omdat wordt aangesloten bij de feitelijke drijver.
Het begrip ‘drijver’ zou daartoe gedefinieerd dienen te worden in artikel 1.1 van de wet. In
de jurisprudentie is een bruikbare uitwerking van dit begrip gegeven. In feite wordt
hiermee in overgangssituaties de drijver die een andere vergunninghouder opvolgt
volgens de wet altijd ook de vergunninghouder.
Het is niet de bedoeling dat deze extra uitbreiding van de meldingsplicht tot verzwaring
van de administratieve lasten en lasten bij het bedrijfsleven leidt. Het gaat om het
doorgeven van simpele informatie betreffende de persoon van de drijver. Het bevoegd
gezag hoeft hierop ook niet te reageren. Zolang de informatie maar beschikbaar is, en
bijvoorbeeld bij reguliere controles gebruikt kan worden. Alleen indien de nieuw ontstane
feitelijke situatie niet meer overeenstemt met de vergunning, is meteen actie van het
bevoegd gezag nodig (zie hierover aanbeveling 8).
AANBEVELING 1: BREID DE VOORGENOMEN MELDINGSPLICHT VAN ARTIKEL 8.20 WM
ZODANIG UIT DAT BIJ ELKE VORM VAN OVERGANG HIERVAN MELDING
MOET WORDEN GEMAAKT BIJ HET BEVOEGD GEZAG DOOR ZOWEL DE
HUIDIGE ALS TOEKOMSTIGE DRIJVER VAN DE INRICHTING. HANTEER
DAARBIJ EENDUIDIGE TERMINOLOGIE. BEZIE TEVENS OF DEZE
VERPLICHTING OOK VAN TOEPASSING KAN WORDEN VERKLAARD OP
INRICHTINGEN DIE ONDER DE WERKING VAN ALGEMENE REGELS
VALLEN (BIJV. DOOR AANPASSING VAN ARTIKEL 8.40, DERDE LID, WM).
AANBEVELING 2: CODIFICEER DE JURISPRUDENTIE ROND HET BEGRIP ‘DRIJVER VAN DE
INRICHTING’ IN ARTIKEL 1.1 WET MILIEUBEHEER.
Vanwege het vaker voorkomen van persoonsgebonden elementen in de vergunning is het
van belang dat het bevoegd gezag reeds bij de aanvraag weet wie de drijver (tevens
vergunninghouder, zie boven) is van de inrichting. Als deze een ander is dan de
aanvrager, dan hoeft informatie daarover thans niet te worden verstrekt bij de aanvraag.
In aanvulling op hetgeen hierboven reeds is gesteld, is het dan ook aan te bevelen om
informatie over de drijver te laten aanleveren bij de aanvraag. Artikel 5.1 van het
Inrichtingen- en vergunningbesluit milieubeheer dient daartoe te worden aangepast.
9 Deze onduidelijkheid bleek reeds uit een in 1998 ten behoeve van het ministerie van VROM uitgevoerd
onderzoek: C.L. Knijff, G.T.J.M. Jurgens, Ch.W. Backes, De normadressaat van milieuregels voor
inrichtingen, Publicatiereeks milieubeheer 1998/8, Min. VROM, Den Haag 1998.
6