Overgang van de milieuvergunning

enig directeur en enig aandeelhouder, grote invloed op het bestuur van en zeggenschap over
de vennootschap voortvloeiden. Dit lijkt weer meer aan te sluiten bij de tweede betekenis die
de IPPC-richtlijn toekent aan het begrip exploitant, tot uitdrukking gebracht met de term
‘bezit’ (of ‘controls’).
Bevindingen
Uit het bovenstaande vloeit voort dat de Richtlijn beoogt de zeggenschap over een installatie
ruim te definiëren. Artikel 8.20 Wm sluit hierop aan. Uit de parlementaire geschiedenis van
de Wm volgt dat de drijver van een inrichting als bedoeld in artikel 8.20 Wm zowel een
natuurlijke als een rechtspersoon kan zijn. 33 Uit jurisprudentie van de Afdeling
bestuursrechtspraak volgt dat als drijver worden aangemerkt personen die zeggenschap
hebben met betrekking tot de inrichting. Deze zeggenschap zal meestal feitelijk blijken.
Wanneer een inrichting niet meer in werking is, moet worden gekeken wie gerechtigd is tot
exploitatie. In bepaalde gevallen is ook een bestuurder van een rechtspersoon als drijver
aangemerkt. In de memorie van toelichting is aangegeven dat drijvers tevens rechtsopvolgers
kunnen zijn van degene aan wie de vergunning is verleend, maar onder omstandigheden ook
personen die met diegene een privaatrechtelijke relatie hebben (zie daarover paragraaf 3.2.1).
Dit hangt samen met het zaaksgebonden karakter van de Wm-vergunning.
Naar onze mening is de conclusie gerechtvaardigd dat de uitleg die in de literatuur en
jurisprudentie wordt gegeven aan het begrip ‘drijver’ zich verdraagt met artikel 2 lid 2 van de
IPPC-richtlijn. Ook in de juridische literatuur wordt daar expliciet of impliciet vanuit
gegaan. 34
3.5 Melding van de overgang?
3.5.1 Inleiding
Zoals gezegd, is de hoofdregel, neergelegd in artikel 8.20 lid 1 Wm, dat de vergunning
overgaat zonder dat daarvoor een handeling van het bevoegd gezag en/of de
vergunninghouder en diens rechtsopvolger is vereist. Evenmin volgt uit de regeling van
artikel 8.20 lid 1 Wm dat de oorspronkelijke vergunninghouder en/of diens rechtsopvolger
het bevoegd gezag op de hoogte moeten stellen van het feit dat de vergunning is overgegaan.
18
Uit interviews gehouden in het kader van het reeds eerder genoemde onderzoek naar
de normadressaat van milieuregels voor inrichtingen bleek dat het bevoegd gezag in
het algemeen, met name in het kader van de handhaving, problemen ondervindt van
het feit dat men niet op de hoogte is van een overgang van de vergunning.
Uit (telefonische) gesprekken gevoerd in het kader van onderhavig onderzoek is ons
gebleken dat alle betrokken vergunningverleners (op provinciaal en gemeentelijk
niveau) een registratiesysteem hebben. Het doel van de registratie verschilt. In
sommige gevallen wordt het registratiesysteem vooral gebruikt om te kunnen
bijhouden of een inrichting over een vergunning beschikt en niet zozeer wie de
vergunninghouder is. In de meeste gevallen heeft het registratiesysteem echter een
bredere functie. Een registratiesysteem wordt vaak gebruikt om alle handelingen met
betrekking tot een inrichting vast te leggen. Niet alleen de procedurestappen in het
kader van vergunningverlening en wijzigingen in de vergunning, maar ook
33 TK 1989-1990, 21 087, nr. 6, p. 69
34 Expliciet op dit punt is J.H.G. van den Broek, IPPC in werking getreden, M en R 1997, p. 10.
Genuanceerder maar kennelijk ook deze mening toegedaan is R. Uylenburg, De stolpvergunning, M en
R 1999, p. 267.