Overgang van de milieuvergunning

Overgang van de milieuvergunning
bestaande jurisprudentie en de IPPC-richtlijn het meewegen van bestaande rechten in de
alara-toets mogelijk maken. 2 Bij oprichtingsvergunningen is helemaal niet voorzien in een
regeling voor bestaande rechten, omdat de wetgever er van uit is gegaan dat het bij
oprichting altijd om nieuwe inrichtingen gaat. Tot slot moet worden gememoreerd dat
alleen naar een oplossing kan worden gezocht indien het bevoegd gezag op de hoogte is
van de overgang, wat in de praktijk niet altijd het geval blijkt te zijn.
Al deze fricties met de (bedoeling van de) wet leiden tot de conclusie dat het toch
wenselijk is om het wettelijk kader beter toe te rusten op de vele vormen van overgang die
zich in de praktijk voordoen. Aanleiding te meer is het feit dat uit het theoretisch deel van
het onderzoek blijkt dat ook in (nieuwe) wetgeving of in het beleid van het ministerie van
VROM zelf niet volledig het zaaksgebonden karakter van de vergunning wordt
gerespecteerd: er verschijnen persoonsgebonden elementen in de vergunning, die op
gespannen voet staan met het zaaksgebonden karakter van de vergunning.
B. Tornen aan het zaaksgebonden karakter van de milieuvergunning
Om te beginnen is daar natuurlijk artikel 8.20, tweede lid, dat in zijn huidige formulering de
mogelijkheid biedt om in bij amvb aangegeven gevallen een vergunning persoonsgebonden
te maken. In het ontwerp-Besluit financiële zekerheid milieubeheer wordt
daarvan inmiddels gebruik gemaakt. 3 Oorspronkelijk bevatte artikel 8.20 een regeling die
voorzag in het persoongebonden zijn van vergunningen voor inrichtingen voor de
verwijdering van afvalstoffen. Hoewel deze regeling dus is komen te vervallen, acht de
Afdeling bestuursrechtspraak het nog steeds wel mogelijk om bij de beoordeling van een
aanvraag voor een afvalstoffeninrichting rekening te houden met het nalevingsgedrag van
de persoon van de aanvrager. 4
Dat overwegingen betreffende de persoon van de aanvrager een rol moeten
spelen bij de beslissing op een aanvraag, blijkt ook uit de Circulaire vergunning op
hoofdzaken/vergunning op maat. 5 Volgens deze circulaire mag alleen een bedrijf dat
beschikt over een gecertificeerd milieuzorgsysteem en dat goed nalevingsgedrag in het
verleden heeft getoond, in aanmerking komen voor een vergunning op hoofdzaken. Als er
bovendien sprake is van een ernstig gevaar voor het plegen van strafbare feiten, dan
zorgt de wet BIBOB (Bevordering integriteitsbeoordelingen door het openbaar bestuur)
voor de mogelijkheid om om die reden een milieuvergunning te weigeren of in te trekken. 6
Tot slot kan nog worden gewezen op de relatie tussen de vergunning en verhandelbare
rechten. Onder de Interimwet ammoniak en veehouderij is het mogelijk dat
2 De Afdeling bestuursrechtspraak hanteert als lijn dat het alara-beginsel geen ruimte biedt om het
milieubelang af te wegen tegen het individuele bedrijfseconomische belang van de aanvrager. Volgens de
IPPC-richtlijn moeten altijd de beste beschikbare technieken worden toegepast opdat een hoog
beschermingsniveau wordt gerealiseerd. E.e.a. geldt ook voor wijzigingsvergunningen, zie art. 12 van de
IPPC-richtlijn.
3 Stcrt. 2001, 134, p. 21.
4 ABRvS 28 december 1999, AB 2000, 226 (m.nt. GJ) en M en R 2000/3, nr. 28 (m.nt. Uylenburg).
5 Circulaire voor de vergunning op hoofdzaken en de vergunning op maat, opgenomen in: Wegwijzer
vergunning op hoofdzaken/vergunningverlening op maat, Ministerie van VROM, Ministerie van Verkeer en
Waterstaat, Den Haag, augustus 1999.
6 Het wetsvoorstel BIBOB is in oktober 2001 aangenomen door de Tweede Kamer en ligt thans bij de Eerste
Kamer, Kamerstukken I, 2001-2002, 26 883, nr. 73.
4