2005/044 - Martinusschool

ASO – 2e graad – Basisvorming: alle studierichtingen; Specifiek gedeelte: WetenschappenAV Wiskunde – Basisvorming: 4/4 lestijd/week; Specifiek gedeelte: 1/1 lestijd/week 593 Regulering van het leerproces(Zelf)regulering is een groeiproces dat, zoals elke attitude, vele watertjes moet doorzwemmen alvorensbereikt te worden.Een realistische werk- en tijdsplanning vergt, naast grondig inzicht in de taak waarvoor men geplaatst staat,vooral een wikken en wegen van eigen sterkte- en zwaktepunten.Het leerproces beoordelen op doelgerichtheid vergt een open oog voor het onderscheid tussen essentie endetails, het weten van het bestaan van diverse oplossingsmethodes en het maken van de meest efficiëntekeuze hieruit.Het trekken van toekomstgerichte constructieve conclusies uit leerervaringen is uiteraard pas mogelijk enzinvol na het lukken, maar eerder nog na het mislukken van vergelijkbare opdrachten.Tenslotte is het indijken van het gevoel, dat mislukken veelal aan subjectieve oorzaken is toe te schrijven,enkel te bereiken via een in toenemende moeilijkheidsgraad goed gedoseerde oefeningencyclus die deleerling herhaaldelijk succeservaringen heeft opgeleverd.Uit al wat voorafgaat moet blijken dat de rode draad op de weg naar (zelf)regulering in eerste instantieneerkomt op het aanbod van uitvoerig oefenmateriaal, bij voorkeur homogeen gespreid zowel in tijd als inmoeilijkheidsgraad.Het ligt in de aard van het vak zelf dat wiskundeleerplannen daar alle ruimte en gelegenheid toe bieden.4 KeuzebekwaamheidDe wiskunde in het leerplan van de tweede graad wordt opgedeeld in ondermeer: getallenleer, algebra,meetkunde en goniometrie. Dwars door die tussenschotten heen worden accenten afwisselend gelegdop:• de reken- en tekenvaardigheid,• het inzicht- en abstraheringvermogen,• de taal- en de mathematiseringvaardigheid,• het analytische en het synthetische vermogen,• de theoretische en de praktische aspecten.Dit alles laat de leerling op ieder moment toe zich t.o.v. elk van die fragmentaire deelaspecten te positioneren,eigen interesses en capaciteiten te taxeren, kortom een zelfbeeld te vormen op basis van betrouwbaregegevens.Levert bovenstaande een antwoord op de vraag naar zelfconceptverheldering, dan dient diezelfdeopsomming van fragmentaire deelaspecten als leidraad voor horizonverruiming, in die zin dat een al dan nietpositieve invulling ervan de leerling het besef bijbrengt van zijn studie- en beroepsmogelijkheden.Uiteindelijk brengt die onbevooroordeelde houding ten aanzien van studieloopbanen en beroepen de leerlingbij dat een keuzestrategie neerkomt op het opmaken van een balans waarbij diverse deelaspecten tegenelkaar worden afgewogen.BSOCIALE VAARDIGHEDEN1 Interactief competenter wordenWiskunde is één van die vakken die het op elk moment mogelijk maakt om de leerling interactief bij hetleerproces te betrekken.Dit gebeurt dan via opdrachten die, qua moeilijkheidsgraad, variëren van "routinevragen" die omzeggenslouter het geheugen aftasten, over "verstandsvragen" die naar inzicht en abstraheringvermogen peilen, tot"uitdagingen" die het analytisch en synthetisch vermogen op de proef stellen.Die evolutie in de opdrachten, niet enkel bekeken per les (microniveau), maar ook per leerjaar (mesoniveau)en per graad tot zelfs de volledige secundaire cyclus toe (macroniveau), leidt tot een interactiviteit die meteenhet ideale forum is dat de leerling moet toelaten, naargelang van succeservaringen of mislukkingen:• waardering uit te drukken voor anderen,• zich dienstvaardig op te stellen,