tc süleyman demđrel ünđversđtesđ sosyal bđlđmler enstđtüsü ...

70
ĐKĐNCĐ BÖLÜM
HEDONĐK TÜKETĐCĐ DAVRANIŞLARI VE TELEVĐZYON
KÜLTÜRÜ
2.1. Hedonizmin Đcadı: Teorisi ve Pratikleri
Bireylerin biyolojik, sosyal ve psikolojik açıdan yaşamlarını devam
ettirebilmeleri için gereksinimlerini karşılayabilmeleri gerekir. Haz insanın dünyaya
gözlerini açışından itibaren varolan doğal eğilimidir. Đnsan mutlu olmak için
kendisine haz verecek eylemlere ve nesnelere yönelir. Haz kavramı birçok filozofun
ilgi alanına girmiş, haz ile ilgili bazı noktalardan farklı bazı noktalarda benzer fikirler
ileri sürmüşlerdir.
2.1.1. Hedonizm (Hazcılık) Kavramı
Hazzı ahlak ilkesi olarak kabul eden, yaşamın anlamını hazda bulan dünya
görüşüne hazcılık denir. Öyleyse öncelikle hazzın ne olduğunu açıklamalıyız;
felsefe terimi olarak ‘Bir şeyden duyusal veya manevi sevinç duyma’ 159 , genel
anlamıyla hoşa giden, eğlendiren, insanda hoşnutluk duygusu uyandıran şeydir. Haz;
acının karşısında yer alan ve psikolojik bir olgu olarak, hoşumuza giden ve bizi
çeken bir şeye sahip olmaktan doğan tatlı ve keyif verici duyumdur. 160 Sokrates
öğrencilerine mutluluğun iyiliğe yönelmek ve onu gerçekleştirmekle elde
edilebileceğini öğretmiştir. Đyiliğin ne olduğu konusundaki arayışlara Sokrates’in
öğrencisi olan Kirene’li Aristippos, en üstün iyiliğin haz olduğunu ileri sürerek
hazcılık kavramını geliştirmiştir. 161
159 http://www.tdk.org.tr/TDKSOZLUK,(01.08.2006)
160 < http://ansiklopedi.turkcebilgi.com/HAZ>,(01.08.2006)
161 HANÇERLĐOĞLU, Orhan, Felsefe Sözlüğü, Remzi Kitabevi, 14. Basım, Đstanbul, 2004, s. 153.