e-kitap

Tahsin Bey Ekvador'da | Armağan TEKDÖNERGerçekte üzerinde düşünmemeye karar aldığı ama bir türlüunutamadığı mesele, müdürdü. Adamın koltuktaki hali gözlerinde canlanmaya başlamıştı,tabanca kullandığını şaşkınlıkla hatırlıyordu. O susturucunun öpücük gibi masum sesi,daha çok el ateş etmeye teşvik etmişti. Adam “hasta teyze” kadar salakça bir okul çocuğumazereti karşısında bile, ne kadar iyi davranmıştı. Acaba inanmış mıydı, yoksa mahsusyutmuş gibi yaparak, içinden küçümsemiş miydi? O mazeret de, tıpkı işlediği cinayet gibigereksiz ötesiydi. Bu düşüncelerden kurtulmak için, şimdiki zamana dönmeye karar verdi.Aklına dışarıya koştuğu geldi, neden koştuğunu kendi de anlamamıştı. “Sevgilim kaçacakdeğil ya?”Elbette kaçmazdı. “Diyelim kaçmak istiyor, hangi parayla?”Viskiyi aldı ama, bardağı ağzına götürmeyi reddediyordu eli. “Serapnerede?”Viskiyi bırakıp, vakit geçirmek için banyoya girdi. Tıraş olupçıktığında, birden çantası gözüne çarptı. Sanki tam da öyle durmuyordu daha önce. Sanki...Bir yeniden eline aldığı viskiye, bir çantaya bakıyordu. “Hey gididünya, bir çanta dolusu param var.” Çantaya kadeh kaldırdı. Tam viskiyi dudaklarınadeğdirmişti ki, yeniden gözü çantaya takıldı. Viskiyi bırakıp, çantasını aldı ve alışkınolduğu biçimde düzeltip, açmadan yerine bıraktı. Biraz boş gibiydi. “Demek bunca paraboşmuş!”Felsefi boşluk mu, fiziki boşluk mu?½ saniye içinde çantasını açtı. Paraların yerinde yeller estiğinigörünce, herhangi bir şaşkınlık belirtisi göstermeden, aynı hızla çantayı kapattı ve aynıdüzende yerine koydu. (Çantasına hep çok önem vermiştir.) Pasaportları kontrol etmeyi deSayfa 119 / 173