e-kitap

Tahsin Bey Ekvador'da | Armağan TEKDÖNERyarın sabah sizi işten atacaklar. Önceki müdür de böyle bir sebepten atılmıştı. Anlamıyorum Tahsin Bey biip Efendim hemen yüz yüze görüşmeliyiz, kapıyı biip çar mısınız?Aşağıdayım. Kaçıncı kat? Çok biipemli diyorum.Müdür bir an tereddüt etti. Sonra: Madem öTelefon kesilmişti.Otomatik bir aceleyle apartmana doğru yollandı. Kaçıncı kat, hangidaire? “Bu adi herifin, zilde ismi de yazılı olmaz şimdi.” Hedefe doğru, sessizce ilerleyenkaraltı, dış kapının önüne ulaştığında, endişe içindeydi. Camlardan gören olmuş muydu?Sabırsızlıkla zilleri inceliyordu. Yaklaşık kırk dairesi olan apartmanın zillerinde, sadeceyedi adet isim yazıyordu ve çoğu okunmayacak haldeydi, ya da kısaltmalar içeriyordu,müdürünki hariç. Adamın bilgisayarla açık seçik yazılmış ismini, soyadını ve dairenumarasını derhal gördü. Zile basmak üzere parmağını uzattığı anda, dış kapı “czzt” diyeaçıldı.Apartmana girdi ve kendisini hazırda bekleyen asansöre daldı. Kapıkapanırken bir saniye için de olsa, bakmak zorunda kaldığı ayna ürperticiydi. Gözleriniaynadan kaçırıp, düğmeye bastı. O kadar aciz bir görüntü vardı ki karşısında... Aciz katil...Asansör katta durunca, biraz fenalaştığını hissetti. Bu arada müdür biryere telefon edememeliydi. Oysa nedense hemen inemiyor, düşünüyordu. Duraksıyordu.Tekrar adama telefon açıp, bir hikaye yazamaz mıydı? Bir araba parası kadar zarar... Birazdaha düşündü. En fazla kovulsa, ne olurdu? Serap bunlara değer miydi? Tam asansörünışığı sönmüş, Tahsin Bey geri dönmek üzere elini zemin kat düğmesine götürmüştü ki...Sayfa 81 / 173