e-kitap

Tahsin Bey Ekvador'da | Armağan TEKDÖNERhedefine varmadan hız kazanabildi. Kafatası o hizaya her eğilmede denk gelmiyordu ve hiçgelmeyebilirdi de. Çünkü çoğunlukla yukarıda kalıyordu. Karşıma çıkan fırsat buydu işte:Uygun eğilim.Neyse ki şans vardı gülmek yüzüme, bay delikraket atarken bir servis,kendi topu düşürmek yere, vermekti bana üçüncü sayıyı. Masa kenarı ise, vardı geçmekaynen Tahsin’in kafa derisine. Sonra da ortadan katlanarak, paldır-küldür herifin üzerinedevrilmek! Ugh.Masa toslayınca, ahlaksız tökezleyerek yere düştü ama az dahadoğrulacaktı, eğer uçarak yanına varmamış olsaydım.İnsan hayvanı, dokuz canlıymış!Raketin kenarıyla, kafasındaki o aynı saçsız noktaya, çaktım...çaktım... çaktım. Pişmiş kellesi yarıldıkça, yarığa çaktım. Kelle nereye kaçtı, raket orayakaydı. Kelle daha yarıldı, giderek papatya gibi açıldı, raket durmaksızın açıklığa çalıştı.Çılgınca seğirten kelleyi, nasıl da şevkle takip ediyordu raket! Öptükçe raket, kelleninkolları çırpınıyordu. Çırpınan bir kolun eli, papatyayı raketten sakınmaya çalışıyordu. Zatenyılan gibi sürünüyordu artık tilki. Kafası yere yapışmıştı, yerde tespih böceği misalikıvrılmıştı. Alçak irtifası sayesinde alçağın, ayağımla o engel teşkil etmeye çalışan kolabasabiliyordum. Diğer kolun eli, son bir gayretle siper olmaya kalkışınca, boştaki elimleonu kenara açıp, görevli elimle düzenli olarak, aynı yarığa çakmaya devam ettim. Gereksizkan dökülmemişti ve ikinci seti 21-16 ben kazanmıştım, üçüncü sete gerekbırakmamacasına.Geldiklerinde, onun kanı yere yayılıyor, benim kahkaham duvarlardaping-pong antrenmanı yapıyordu.Sayfa 164 / 173