e-kitap

Tahsin Bey Ekvador'da | Armağan TEKDÖNERbile yazım ve gramer yanlışları nedeniyle ne yazdığı anlaşılamayan, her birinde hangiyüzünün ön yüz olduğu tartışma götüren, hassas teraziyle bile madde miktarının sıfırdanfazla olduğunun saptanması olanaksız, öte yandan her vatandaşın şeklini şemailini yakinenbildiği, o PELÜR kağıtlardan verdiler. (Eskiden beri, birileri birilerine pelür kağıtlar verir,bambaşka birileri ise göte gelir. Aynen böyle oldu.) Hangi makam, ne kağıdı? Bunlarıgeçelim, hayatım orada geçiyor.Duruşmaya gelelim. Tanık olarak albay amca mahkemeye çıktığında,merdivende hayal-meyal gördükleri o kişinin başkası olabileceğini iddia etmişti, “...zatenbizim apartmanda, o gece, o katta merdiven ışığı yanmıyordu,” demişti. Bunu duyuncanasıl da şoke olmuştum! Çünkü beni korumaları için aklıma bir neden gelmiyordu. Tahsinabi ve Buket abla da, “O olduğundan emin olamayız...” demişlerdi, “...o yapmaz.”Dışarıdan gelmiş saldırganın, polis geldiğinde kaçmış olduğunu, benim tesadüfen oradaolduğumu, bu işte bir yanlışlık olduğunu öne sürmüşlerdi. Sonunda hem sinirden, hem deborçluluk duygusundan olsa gerek, ağlayarak, “Seni seviyorum Buket,” diye mahkemedebas bas bağırmış, etrafı dağıtmıştım. Sinirlenmiştim, çünkü Tahsin abi kıskanacağı yerde,bana acımıştı. Öyle konuşarak, Buket’in beni ciddiye almasını engellemek istemişti.“O değildi, yok yok kesinlikle, şimdi hatırlıyorum...” gibilerden, Buketabla fırlayıp ısrar etti. Ben ise, o anda birden kendimi kaybedip, “Yoksa başkası mı var?”diye haykırmışım! Bir an kuşkulanmıştım doğrusu, kadın çok inandırıcı konuşmuştu vemahkeme gibi resmi ve saygın bir kuruluşa, giyilmemesi gerektiği kadar kısa bir etekgiyerek gelmeye cüret etmişti. Hakim onun bacaklarına bakıyor diye, içim içimi yiyordu.Adaletini sevdiğimin dünyası!Sayfa 13 / 173