e-kitap

Tahsin Bey Ekvador'da | Armağan TEKDÖNER Bir dakika bakayım, Tahsin Bey.Albay, hiçbir şey olmamış gibi, sanki göreviymiş gibi, bu telefonubekliyormuş gibi, doğal davranıyordu. Ahizeyi o tahtakurtları sofrası olarakadlandırılabilecek eski büfesinin üzerinde bırakıp alt kata indiğinde, Tahsin Bey bir kezdaha ezildiğini hissetti. İsmine “Bey” değil, “Manyak” daha uygun bir... Adam rol müyapıyordu? İyi misin?Önce albayın aşağıya inmesine, ardından Buket Hanım’ın yukarıyaçıkmasına yeterli görünmeyen kısa bir süre sonra, kadıncağız nefes nefese bu soruyusoruyordu. Ne bir sitem, ne bir küskünlük. Sadece endişe dolu bir ses. İyi...Tahsin Bey hıçkırmaktan konuşamıyordu. Merak etme, her şey düzelir. ... Ne yapsak Tahsin? Benim başımı çok ağrıttılar ama kişisel birsuçlama yöneltmiyorlar. Polisler bana öyle acıdılar ki, sorgu sırasında sıkıştırmak bir yana,teselli etmeye çalıştılar. İşyerinden de genel müdür arayarak “Üzülme yenge, sağlık olsun.Senin arkandayız. Bir yardıma ihtiyacın olursa beni ara. Tahsin iyi bir insandır, onubağışla, her insan şeytana uyabilir,” dedi. Korkmuyordum, senin arayacağını biliyordum.“Ne yaparız,” diye çok düşündüm. Neredesin?Titreme nöbeti, Tahsin Bey’in dişlerini takırdatıyordu. İstemiyordum, istemeden... Biliyorum canım, en iyi avukatları tutarız, sana iftira atmışlardır.Sayfa 126 / 173