e-kitap

Tahsin Bey Ekvador'da | Armağan TEKDÖNERParayı sayıp, uzattı. Selim parmaklarıyla köşesinden cımbız gibituttuğu desteyi, saymadan cebine attığında, tek kulağı yine havadaydı. Bak şimdi. Tabanca şöyle doldurulur, şarjördür bunun adı. Butabanca, kısa mesafeden çalışmak için idealdir, attığı kurşun çok küçük olduğu için, zatenaz ses çıkarır. Hedefin içinde bir eğri izler, ıskalamadığın sürece, kesin sonuç verir. Sanaşarjörü dolu teslim ediyorum, on adet kurşun alır, kurşunlar da benden. Biraz talim yapsaniyi olur. Bunları kutuya koyalım, paketleyelim. Eğri mi? Ha bak, enselenirsen beni unut, üzmeyelim birbirimizi. Kulağımagelirse üzülürüm, üzülürsem üzücü olurum, anlatabiliyor gibi miyim? Kötü üzerim. Öylekötü ki, üzüntünden hapiste bile ölürsün. Selamet olsun abi.Kaşla göz arasında yapılan paketi alıp, kafasında yeni bilmecelerledışarıya çıktı Tahsin Bey. Ama çıktığında iki polis görünce, az daha kutuyu fırlatıp,kaçacaktı. Polislerin de kerhaneye gelmiş olduklarını neyse ki anladı ve yüreğine soğuksular serpildi. Bu olasılık, kısa zaman önce aklının ucuna bile gelmezdi. Bir süredir, nazikdurumları hemen çakozluyordu. Polis de insandı.Üç-dört saat süreceğini düşündüğü işler, yedi saatte bitmişti. Saat18.00’di ve ofise dönerek planlara devam edecekti. Hemen bir taksi çevirmek istedi ama,hiçbir taksiyi durduramıyordu. Taksiler boş geçerken, şoförleri elleriyle, bir takım yönişaretleri yapıyordu. Sonunda bir tanesinin önüne fırladı. Mecburen duran taksinin şoförü,“hayrola?” türünden bir ses tonuyla “abi ne tarafa?” demişti.Sahi Tahsin, gerçekte neden o dükkana girmiştin? O pakette pasta mıSayfa 67 / 173