e-kitap

Tahsin Bey Ekvador'da | Armağan TEKDÖNERtabancanın olduğu kutuyu açtı, susturucuyu zar-zor da olsa taktı, zımbırtıyı paltosunun içcebine soktu.“Bekçi kuşkulanmasa...” Merdivenden iniyordu. İyi geceler Durmuş.Herif uyuklamakta olduğundan, duymadı bile.Müdürün Levent’teki evinin biraz ilerisinde taksiden indiğinde, saat03.30’du. Bir dakika sonra, memleket kokan bir telefon kulübesinde, yerlerini hesaplamayöntemiyle bulduğu tuşlara sıkı sıkı basıyordu. Numaraları gösteren yazılar, kimi tuşlardaçoktan silinmişti, iki ayrı tuşta ise “7” yazıyordu. Ahizenin mikrofon kısmına koca birsakız yapışıktı, “3” ve “0” tuşları da çift atıyordu. Bu koşullarda yaptığı beş denemedenikisini yanlış düşürmüş, çift atan tuşları fark ederek diğer denemeleri yarıda kesmiş,sonuçta defalarca denemişti. Allah’ın cezası kartın da bir tek kredisi kalmıştı. Şans eseriişlemi başardığında, yüzü güldü. Yine ancak altıncı düdükte açılacak telefon, çalıyordu. İyi akşamlar müdür bey, ben Tahsin. Rahatsız ediyorum ama,mühim bir husus var.Kalan kredi sıfır görünüyordu ve telefon daha açılır açılmaz, sinirbozucu fasılalı bir düdük, kartın kredisinin dolmakta olduğunu belirtmeye başlamıştı. Tahsin Bey, bu...bu biip saatte ne oluyor?Sera biip ilgili efendim. Hemen sizinle görüş biip liyim.Anlayamadım? biip şmeliyiz diyorum, Serap’ın genel müdürle il biip var veSayfa 80 / 173