e-kitap

Tahsin Bey Ekvador'da | Armağan TEKDÖNERFakat kendini beğenmiş savcı şöyle buyurdu: “Vakit kaybediyoruzHakim Bey, sırada bu memleketin temel meseleleri var, görüyorsunuz ki zanlı rahatsız.Hakkında benim tek kelime bile etmeme gerek kalmadı, onun yeri burası değil.”Çirkin bir üslupla konuşmuştu, çirkin. Ona da “Ne yani, bu konubaşka bir memleketin çatıya kat çıkma meselesi mi? Biz de bu vatanın evladı değil miyiz?İcap etti de, askerlik yapmadık mı? Her an okşanma korkusuyla, eğitim alanları boyuncakasalarla Pepsi-Cola’yı astsubaylara kim taşıdı? Çatal kaşık nöbeti beklerken aklidengemiz yerindeydi de, şimdi neden değil? Hem söyleyeceğiniz bir şey yok, hem yine desizin yeriniz burası mı oluyor? Ya torpiliniz var, ya da gayrisiz içtima herhalde.”çekmiştim. Cevaben, neşeyle gülmeye başlamıştı, askerliği anımsamış olmalı.Torpilli miydi acaba gerçekten?Sonuçta hiçbirine inanılmamış olması, mahkemenin kötü niyetindenbaşka neyi gösterebilir? (Allah halk jürisinden korusun. Okumuşu deliyse, cahili zırdeliolur.) Tahsin abi, Buket abla ve albay amca, yanıltıcı tanıklık yapmaktan ceza aldılar vecezaları, bir hamburger parası kadar tutan, o “ağır para cezası”na çevrildi. Ve sonundamahkeme bittiğinde, para cezasındaki masalsı duygunun da katkısıyla, sanki müsamerebitmiş, herkes evine dönecekmiş gibi gelmişti bana. Dışarıya çıkmak için acele ediyordum,sıkılmıştım.Beni götürürlerken, “şakanın tadını kaçırıyorsunuz yalnız,” diyebağırmak zorunda kaldım. Meğerse ne şakası, değil göte, düpedüz götlere gelmişim! Benhariç, herkes evine döndü. “Kama davası”nın ne olduğunu anlamıştım.Doktor Tahsin o asap bozucu süreç sırasında, bana bizzat yardımcıolmaya karar verdi ve beni çalıştığı hastaneye aldırtmak için elinden geleni yaptı. Orada,Sayfa 15 / 173