Download (3359Kb) - Süleyman Demirel Üniversitesi

26Yani baba ve anne çocuğun sürekli olarak beraber olduğu, sevgi gibi sonderece duygusal bir bağ ile bağlı bulunduğu birer modellenebilecek davranışlarkaynağı olarak çocuğun dikkat edeceği davranışları sınırlar veya belirler.Çocuğun aile içinde egemen olan siyasal değerleri, beklentileri ve tutumlarınıbir diğer elde ediş yöntemi de taklittir. Burada çocuk ailede var olan toplumsal,dinsel ve siyasal birçok değeri benimser. Bu benimseme bilinçli bir faaliyet olarakyapılabildiği gibi bilinçsiz bir faaliyet olarak da oluşabilir. Birçok araştırmacı küçükyaştaki bireylerin, daha ilkokul çağlarından itibaren siyasal parti tercihleriniyaptıklarını ortaya koymuşlardır. 82 Örneğin ABD’ de yapılan bir araştırmada 10yaşındaki Amerikalı çocukların %55’i kendisini bir siyasi partiyle tanımlamaktadır. 83Ailenin siyasal toplumsallaşmadaki etkisinin daha az ya da daha çokolmasında, ana-babanın eğitim düzeyinin rolü de önemlidir. Ailedeki eğitim düzeyiyükseldikçe, öğretmenin siyasal toplumsallaşmadaki rolü azalıyor. Bu nedenle de,gelişmiş ülkelerde ya da varlıklı sınıflarda öğretmenin toplumsallaşmadaki etkisiazalırken, geri kalmış ülkelerde ve eğitim düzeyinin düşük olduğu yoksul aileçocuklarından oluşan sınıflarda, öğretmenin toplumsallaşmadaki etkisi artıyor. 84Aile, toplumsal yapının üst katmanlarından geliyorsa, diğer durumlarda daolduğu gibi, siyasal parti seçimini çocuğa benimsetmede, emekçi sınıf ailelerindendaha etkili gözüküyor. Türkiye’de 1974 yılında yapılan çalışmalarda, Adalet Partilibabaların, siyasal parti bağlarını çocuklara aktarmada son derece başarısız, CHPlibabaların ise başarılı olduğu görülmüştür. Bu durum, göreli olarak eğitilmiş,bürokrat, orta sınıf kitlelerin, CHP’yi desteklemesi ile ilişkili olabilir. 85Ailenin siyasal toplumsallaşma üzerinde bu derece büyük etkilere sahipolmasının nedenleri arasında özellikle iki tanesi önemlidir. Birinci olarak, aileçocuğun siyasal benliğinin oluşturulmaya başladığı yıllarda ona ulaşabilecekdurumda olan hemen hemen tek kaynaktır. Başka hiçbir yapı ve kaynak, bu yıllardabireye aile kadar düzenli ve sık olarak etki yapabilecek konumda değildir.82 Ersin Kalaycıoğlu, Çağdaş Siyasal Bilim s. 156–15783 Nuri Bilgin, Siyaset Ve İnsan, Bağlam Yayıncılık, İkinci Basım, İstanbul, Ekim, 1997, s.19684 Ahmet Taner Kışlalı, Siyaset Bilimi, İmge Kitabevi, Sekizinci Basım, Ankara, Ekim, 2000, 11985 Türker Alkan, s.63