Прирачник за новоизбраните локални функционери 2013 - Зелс

112
потребно е да се биде отворен и искрен. Дури и во
ситуации кога не може да се задоволат вкусовите на
некои граѓани, потребно е да се биде искрен и да се
укаже дека на тоа прашање ќе му се посвети поголемо
внимание во следниот период.
Соопштенија за јавноста
По пат на пишување соопштенија за јавноста што
се дистрибуираат до медиумите, општината ја информира
јавноста за сите случувања во општината.
Подготовката на текстот на соопштението е од клучна
важност за да се привлече редакцијата да ја дистрибуира
информацијата пред граѓаните. Секогаш на
почетокот се пишува веста, никако да се остава за
крајот.
Интервјуа за медиумите
Поканата за интервју во националните или во локалните
медиуми (пишани или електронски) треба секогаш
да се прифати. Тоа претставува одлична можност
градоначалникот или советникот да ги презентираат
своите лични ставови и визии за одредени прашања,
но истовремено да се промовира и самата локална
власт. Разговорот треба да биде спонтан. Претходно
доставени прашања ќе го,,умртват“ интервјуто и тоа
може да стане неинтересно. Треба да се изнајде начин
да се биде оригинален со специфичен, сопствен
стил. Тоа не е едноставно, (особено телевизиското
интервју), но постојат специјализирани обуки, кои
во голем процент помагаат за надминување на одредените
слабости, совладувањето на непотребната
трема пред настапот и учење техники за добар медиумски
настап.
Билтени, огласи, плакати, радио и ТВ- пораки,
рекламни кампањи
Печатењето на билтен (месечен, квартален) ќе ја
доближи општината до граѓаните, но ниту приближно
исто, како реализираните проекти. Сепак, тоа е
добра алатка да се информира јавноста за активностите
што во континуитет ги презема општината.
Соопштувањето преку огласи, печатени или електронски,
не остава доволно силен впечаток, како што тоа
може да се пренесе преку одредена новинарска приказна.
На пример: ако општината организира компјутерски
курсеви за населението, многу подобро е тоа
да се направи со свикување новинари во опремените
училници каде што ќе се одвива наставата и градоначалникот
директно да ги повика заинтересираните
да ги посетат, бидејќи тоа ќе биде од нивна лична корист,
но и корист за општината, која ќе има оспособено
население за користење на компјутери, отколку тоа
да се направи со објавување оглас во некој медиум.
За одредени настани, пак, може да се печатат плакати
и постери. Понекогаш и радио и телевизиски пораки
во вид на реклами и спотови можат да имаат голем
ефект врз јавноста, односно врз целните групи. За поголеми
проекти, можеби, е добро да се организираат
и рекламни кампањи. При реализирањето на сите
овие активности потребна е голема креативност, со
цел општината да ја здобие потребната доверба и поддршка
од граѓаните.
Кризно комуницирање
Кризното комуницирање секогаш е насочено кон
разрешување на проблемите (кризите) што се
појавуваат неочекувано. Основните етапи на дејствување
на кризниот ПР се: дефинирање и анализа на
проблемот, истражување на состојбите на внатрешната
и на надворешната публика, формулирање на
целите и на задачите, изработување стратегија за
дејствување (ПР програма) и избор на конкретна комуникациска
техника, реализација на програмата и
оценка- анализа на резултатите. За успешно кризно
комуницирање е потребно: постоење комуникациски
план во кој ќе бидат разработени повеќе можни,
претходно добро анализирани состојби на криза
што може да ја зафатат институцијата (општината),
формирање специјална екипа (кризен штаб) за соочување
со кризата, поставување единствено лице
(еден човек) што ќе дава изјави за време на целата
кризна состојба (да се спречи постоењето на повеќе
извори на информации). Голем број институции и
деловни организации во светот прават чести симулации
на криза во „мирни“ услови, со цел да бидат
соодветно подготвени доколку таа реално настапи.
Во кризна ситуација најдобро е да се биде искрен и
да се претстави кризата пред јавноста. Веднаш по настанувањето
на кризата, јавноста треба да се извести
со соопштение за настанатата состојба. Не треба да се
дозволи новинарите да „откријат“ за кризата и притоа
да се остават без никаква информација, бидејќи на тој
начин се отвора можноста за шпекулирање, односно
креирање на сопствена приказна, полна со невистини.
Мудрата соработката со медиумите во услови на криза
е неопходна, а соработката треба да се остварува и
со вработените. Во вакви случаи треба да се дејствува
прецизно и да се изнесуваат факти, додека за сето она
што е непотврдено се користат зборовите -„состојбата
се истражува“, „штом ќе имаме нови информации
веднаш ќе ги соопштиме“.. Потребно е да се остави
впечаток дека состојбата е под целосна контрола, да
не се покажува нервоза, паника, страв или неодлучност.
Идеална ситуација би била кога ќе се успее кризната
состојба да ја извлечете во сопствена полза. Тоа
може да се случи кога освен податоците за кризната
состојба, јавноста ќе се информира за дотогаш направените
успеси, да се увери дека моментната криза е
само „попатна“ состојба во работењето на општината,
дека тоа може да му се случи секому и дека општината