Identyfikacja i delimitacja obszarów wzrostu i obszarów problemowych

k = 1, …, 8 (1–potencjał demograficzny/ zagrożenia demograficzne, 2–środowisko
naturalne/ochrona środowiska, 3–potencjał infrastruktury technicznej, 4–potencjał
gospodarczy/ struktura gospodarki, 5–innowacyjność i efektywność działalności przedsiębiorstw,6–rynek
pracy/ adaptacyjność zasobów pracy,7– kapitał intelektualny i społeczny,
8–spójność społeczna/ problemy społeczne),
n mk – liczba wskaźników diagnostycznych w m-tym aspekcie i k-tym zakresie.
4. Obliczenie miernika syntetycznego – dla każdego i-tego powiatu w ramach każdego k-tego
zakresu tematycznego według wzoru:
MS
t
ik
=
mk
n
∑ ⋅
j=
1
Dodatkowo, zgodnie z powyższą metodologią w ramach k-tego zakresu tematycznego dla każdego
m k - tego aspektu policzono cząstkowe mierniki syntetyczne i-tego powiatu
jednakowe znaczenie każdej cesze, tj. wagę równą 1/n mk .
Cząstkowy miernik syntetyczny ma postać:
MS
t
im
k
n
mk
∑
j=
1
mk
w
1
n
Mierniki syntetyczne dla poszczególnych k –tych zakresów tematycznych
=
jk
mk
Z
Z
t
ijk
t
ijm
k
t
MS im k
, przypisując
t
MS ik
oraz mierniki
t
cząstkowe dla każdego m k - tego aspektu MS im k
przyjmują wartości z przedziału [0, 1].
Ogólnie, im wyższa wartość miernika taksonomicznego, tym dany powiat charakteryzuje się
wyższym poziomem badanego zjawiska.
5. Podział jednostek terytorialnych (powiatów) na podstawie poziomu wartości miernika
syntetycznego na 4 grupy. Wykorzystano do tego metodę trzech średnich 4 . Punktem wyjścia tej
metody klasyfikacji jest zbiór powiatów uporządkowanych według malejących wartości
mierników rozwoju, dla których policzono średnią arytmetyczną MS . Dla powiatów, w których
mierniki rozwoju były większe niż obliczona średnia MS , policzono kolejną średnią MS
1
Podobnie – dla powiatów dla których mierniki rozwoju były mniejsze niż średnia z wszystkich
MS , policzono średnią MS
2
. Zbiór powiatów został podzielony na 4 rozłączne grupy:
- I grupa (wysoki poziom – powiaty wysoko rozwinięte) – miernik MS
i
> MS
1
,
- II grupa (średni poziom) – miernik MS
i
w przedziale MS < M S i ≤ MS
1
,
- III grupa (niski poziom) – miernik MS
i
w przedziale MS < 2
MSi
≤ MS ,
- IV grupa (bardzo niski poziom) – miernik MSi
≤ MS
2
,
gdzie
MS – średnia arytmetyczna miernika,
MS
i
– wartość miernika dla i-tego powiatu.
Ponadto, wyróżniono w grupie I jednostki plasujące się w rankingu na pierwszych trzech miejscach
– obszary wzrostu oraz jednostki zajmujące w grupie IV ostatnie 3 miejsca, czyli przyjmujące
4 Por. min. E. Nowak, Metody taksonomiczne w klasyfikacji obiektów gospodarczych, PWE, Warszawa, 1999,
s.92-94.
18