Identyfikacja i delimitacja obszarów wzrostu i obszarów problemowych

miejsc aktywizacji zawodowej dla tej grupy w relacji do liczby zarejestrowanych niepełnosprawnych
bezrobotnych. Osoba niepełnosprawna bezrobotna od momentu zarejestrowania się w odpowiednim
powiatowym urzędzie pracy staje się osobą zdolną i gotową do podjęcia zatrudnienia co najmniej w
połowie wymiaru czasu pracy, obowiązującym w danym zawodzie lub służbie.
Na terenie województwa dolnośląskiego łącznie we wszystkich urzędach pracy, według stanu
w dniu 31 XII 2010 r., zarejestrowanych było 10,3 tys. niepełnosprawnych bezrobotnych. Znaczące
liczby niepełnosprawnych poszukujących pracy i rejestrujących się w urzędach pracy wystąpiły
we Wrocławiu (1,6 tys. osób, tj. 15,2% ogółu bezrobotnych niepełnosprawnych w województwie)
oraz w powiecie wałbrzyskim (1,1 tys. osób, czyli 10,7%).
W rejestrach urzędów pracy, na dzień 31 XII 2010 r., łącznie figurowało 276 ofert pracy dla
niepełnosprawnych zgłoszonych przez pracodawcę, w tym zdecydowana większość ofert pracy
znajdowała się we Wrocławiu (179 ofert, czyli 64,9% ogółu ofert w województwie). Pozostałe 97
ofert pracy oferowały urzędy pracy w powiatach: oleśnickim, złotoryjskim, m. Jeleniej Górze,
wrocławskim, kłodzkim, bolesławieckim, wałbrzyskim, lubińskim, dzierżoniowskim, lubańskim
i milickim.
Na 1000 zarejestrowanych niepełnosprawnych bezrobotnych w województwie dolnośląskim
przypadało 27 ofert pracy. Najwięcej ofert pracy w stosunku do liczby osób niepełnosprawnych było
w powiecie milickim, w którym średnio na co ósmą osobę niepełnosprawną bezrobotną przypadała
1 oferta pracy, następnie we Wrocławiu – na co dziewiątą oraz w powiecie lubińskim – co dwudziestą.
Z powodu niepełnosprawności ośrodki pomocy społecznej przyznały świadczenia społeczne
28,8 tys. rodzinom z województwa dolnośląskiego, co dawało w przeliczeniu na 10 tys. mieszkańców
100 rodzin objętych pomocą społeczną z powodu niepełnosprawności. W stosunku do liczby ludności
najwięcej rodzin otrzymało pomoc społeczną z powodu niepełnosprawności w Legnicy (177 rodzin na
10 tys. mieszkańców) oraz w powiecie górowskim (162 rodziny) i wałbrzyskim (150). Znacznie
mniejszymi wartościami tego wskaźnika wyróżniały się sąsiadujące ze sobą powiaty z podregionu
wrocławskiego: wrocławski, oleśnicki i trzebnicki (odpowiednio 55, 67 i 73 rodziny).
Cząstkowy miernik w aspekcie – niepełnosprawność, syntezujący zaproponowane dwa wskaźniki
(liczba ofert pracy na 100 zarejestrowanych niepełnosprawnych bezrobotnych oraz liczba rodzin
objętych pomocą społeczną z powodu niepełnosprawności na 10 tys. ludności) w znaczący sposób
różnicował powiaty - zmienność wyniosła 50,6%, czyli była wyższa niż w przypadku analizowanych
wcześniej aspektów: osoby w trudnej sytuacji na rynku pracy, trudne warunki mieszkaniowe,
zagrożenie ubóstwem mieszkaniowym, bezpieczeństwo publiczne i alkoholizm, narkomania, przemoc
w rodzinie.
Wartości miernika kształtowały się w przedziale od 0,00 (Legnica) do 0,885 (Wrocław).
Wysoka pozycja Wrocławia na tle innych powiatów wynikała z wysokich not, jakie Wrocław
osiągnął pod względem wskaźnika świadczącego o dostępie do rynku pracy osób niepełnosprawnych
oraz pod względem wskaźnika świadczącego o skali natężenia zjawiska niepełnosprawności,
wymagającego wsparcia ze strony ośrodków pomocy społecznej. Na tle pozostałych powiatów we
Wrocławiu wystąpiła najlepsza sytuacja pod względem badanego problemu społecznego –
niepełnosprawności.
W tablicy 8.8. przedstawiono wyodrębnione grupy powiatów według poziomu wartości miernika
cząstkowego w aspekcie – niepełnosprawność.
210