maj'12 - Polska Zbrojna

armia
Pierwsza kompania zaliczy załadunek sprzętu i Rosomaków
na okręt ORP „Lublin” oraz desant morski w Dziwnowie. Druga
przejedzie do 33 Bazy Lotnictwa Transportowego w Powidzu,
gdzie sprawdzi umiejętność załadunku na pokład C-130
Hercules polskich Sił Powietrznych. Trzecia na kołach uda się
do Żagania, skąd wróci eszelonem kolejowym do macierzystego
garnizonu. Czwarta na poligonie wędrzyńskim sprawdzi się
w strzelaniach, konwojach, patrolach, służbie na posterunkach.
„Tak rozbudowanych ćwiczeń nie miał w kraju żaden batalion”,
cieszy się podpułkownik Miernik. „Plan mamy ambitny,
ale nie wyobrażam sobie, żeby mógł być inny. Chcemy ćwiczyć
najtrudniejsze scenariusze”.
Kapitan Kidawa, któremu przyszło już przygotowywać
i wysyłać oddziały do misji w Afganistanie i Czadzie oraz na
ćwiczenia w Wielkiej Brytanii, a ponadto dowodzić kompanią
w Afganistanie, martwi się jedynie o pogodę. Zdarza się, że
maj i czerwiec są bezdeszczowe, co może pokrzyżować poligonowe
plany. „Nie modlę się o to, by wiosna była deszczowa.
Wystarczy, że będzie wilgotno. Gdy jest sucho, nie wolno
strzelać. A tylko na zajęciach z kierowania ogniem i w strzelaniach
sytuacyjnych pododdziału możemy sprawdzić procedury
i poziom wyszkolenia żołnierzy”.
Nawis kursowy
Ministrowie obrony Czech, Polski, Słowacji i Węgier ustalili,
że w 2015 roku ma dyżurować Wyszehradzka Grupa Bojowa
UE. I znów Polska ma być jej liderem. Czy formowanie tej
struktury przypadnie 17 Wielkopolskiej Brygadzie Zmechanizowanej?
Dowódca 7 Batalionu Strzelców Konnych Wielkopolskich nie
chce spekulować, co będzie za trzy lata. „Nie wypowiadam się na
temat spraw wykraczających poza zakres moich kompetencji”.
Dowódca brygady przyznaje, że podwładni mogą czuć się
nieco zmęczeni. „Są młodzi i muszą dostawać skomplikowane
zadania, aby się rozwijali. Ale natłok obowiązków skutkował
nawisem kursowym – nie mogli uczestniczyć w szkoleniach
doskonalących, wymaganych do awansu, bo ciągle były przygotowania
do misji, wyjazdy na nie i urlopy po powrocie. Ponadto
ten natłok zadań komplikuje im życie rodzinne”.
Nie ma co kryć: małżonkowie i dzieci chcą, aby ich partnerzy
i ojcowie dłużej pomieszkali w domu, o co jest trudno także
z tego powodu, że wielu żołnierzy dojeżdża do Wędrzyna i Międzyrzecza
z daleka. Czas tracony na dojazdy jest podkradany rodzinom
– za tą uwagą nie kryje się krytyka zaangażowania inwestycyjnego
lubuskiego Oddziału Regionalnego Wojskowej
Agencji Mieszkaniowej, który w obu garnizonach zbiera pochwały,
ale nawet jak przekaże sto lokali rocznie, to dla liczącej
już prawie cztery tysiące żołnierzy brygady za mało.
Generał Andrzejczak postanowił zmniejszyć nawis awansowy
i wysłać 40 podwładnych na kursy. Brygada zyska po
20 „świeżych” kapitanów i poruczników. Wysyła również wielu
szeregowych do szkół podoficerskich i podoficerów na kursy
specjalistyczne. „Moi podwładni byli zaskoczeni, że się na to
odważyłem w okresie, gdy mamy tyle spraw na głowie. Ale
w 2013 roku nikogo na długotrwały kurs nie wyślę”, zapewnia
generał i podkreśla, że dziękuje przełożonym za przychylność
dla tej inicjatywy.
Mimo wszystko dobrze by było, aby przełożeni nie przyzwyczaili
się do automatycznego wiązania terminu „Grupa Bojowa
Unii Europejskiej” z 17 BZ. Choć wyposażenie i doświadczenie
predestynuje brygadę do zadań ekspedycyjnych, warto rozłożyć
ciężary misyjno-dyżurne na wszystkie jednostki równomiernie,
aby więcej żołnierzy mogło się sprawdzić w nowych
zadaniach.
•
17 Wielkopolska Brygada Zmechanizowana
od pięciu lat rozrasta się etatowo.
Co pewien czas otrzymuje wykazy zmian do etatu. „W minionym roku przyjęliśmy ponad 10 procent szeregowych więcej, niż zwolniliśmy
wszystkich żołnierzy do cywila. Teraz oczekujemy na kolejną poprawkę do etatu. Dochodzimy już do czterech tysięcy stanowisk”,
przyznaje major Waldemar Szczepaniak, szef sekcji personalnej – S1 w sztabie. „Od ręki możemy przyjąć ponad stu szeregowych. Ale
nie na funkcje proste”. W pododdziałach wakują na przykład stanowiska kierowców z prawem jazdy kategorii C+E i kierowców BWP-1. Co
wtorek w Międzyrzeczu organizowany jest sprawdzian dla ochotników i zawsze są chętni. Kandydaci na kawalerzystów przyjeżdżają z Lubelszczyzny,
Świętokrzyskiego, Podlasia, Dolnego Śląska, co jest między innymi zasługą ubiegłorocznych działań promocyjnych brygady.
„Uczestniczyliśmy w około stu przedsięwzięciach – wysyłaliśmy ludzi i sprzęt. Efekty przyszły jesienią. Co wtorek w biurze przepustek meldowało
się nawet po przeszło 20 zainteresowanych służbą”, wylicza pułkownik Domański. „Przyznane nam dodatkowe stanowiska mieliśmy
już przed wakacjami zapełnione w 80 procentach”.
NUMER 2 | MAJ 2012 | POLSKA ZBROJNA
29