maj'12 - Polska Zbrojna

| prezentuj broń marynarka wojenna|
wielkie okręty
są symbolem
mocarstwowej pozycji
USA. Stąd w liczącej
około 300 okrętów
marynarce nadal ma być
11 lotniskowców
W ciągu najbliższych 15 lat znikną jednostki uzbrojone w rakiety
manewrujące. Dziś są to cztery przebudowane okręty typu
Ohio. Poza tym na początku lat czterdziestych US Navy będzie
mieć od 31 do 32 jednostek desantowych, 33 wsparcia
i 29 sił logistyki bojowej. W porównaniu z planem na lata
2012–2041 widoczne jest znaczące zwiększenie liczby dużych
nawodnych okrętów bojowych, których miało być 78. Więcej
będzie – o kilka sztuk – uderzeniowych okrętów podwodnych
i desantowych. Te roszady odbędą się głównie kosztem jednostek
wsparcia, których miało być 43.
Gdy porównuje się dwa ostatnie plany rozwoju US Navy,
warto odnotować spadek w pierwszej pięciolatce liczby jednostek
z systemami obrony przeciwrakietowej. W poprzednim
miało ich być 41 w roku budżetowym 2016. Obecny plan podaje,
że rok później będzie ich tylko 35. W latach budżetowych
2016 lub 2017 nastąpi też redukcja, o jedną sztukę, zamówień
na okręty do walki przybrzeżnej (Littera Combat Ship), czyli
w pierwszej pięciolatce będzie ich 16.
W pierwszych pięciu latach nie ma zmian w stosunku do poprzednich
zamierzeń, jeśli chodzi o liczbę nowo budowanych
niszczycieli DDG 51. Planuje się, że będzie ich dziewięć
– sześć Flight IIA i trzy Flight III (z nowocześniejszym radarem
obrony powietrznej i przeciwrakietowej). O rok natomiast
(na 2017) przesunięto zamówienie szturmowego okrętu desantowego
LHA(R). Podobnie rzecz się ma z innym desantowcem
– LSD(X); program zamiast w 2017 roku rozpocznie się dopiero
w następnym; na początek mają być zamówione trzy jednostki,
a dopiero później kolejnych siedem.
Opóźniony został też program budowy nowego zbiornikowca
floty T-AO(X). Zamówione będą o dwie jednostki mniej,
czyli 17 sztuk. Zastąpią one 15 starszych zbiornikowców i cztery
szybkie okręty wsparcia typu Supply. W pierwszej pięciolatce
zamówiona zostanie czwarta mobilna platforma desantowa
(Mobile Landing Platform) w konfiguracji Afloat Forward Staging
Base. Zrezygnowano natomiast z zakupu szóstego okrętu
pomocniczego T-AGOS.
W latach budżetowych 2013–2017 Stany Zjednoczone zamierzają
przeznaczyć na budowę okrętów wojennych około
63,5 miliarda dolarów. Zamówione zostanie 41 jednostek. Najkosztowniejsza
będzie budowa dziewięciu uderzeniowych
okrętów podwodnych typu Wirginia, która pochłonie ponad
26,2 miliarda dolarów. Koszt tej samej liczby niszczycieli rakietowych
wyniesie 16 miliardów dolarów. Najdroższa jednostka
to jednak lotniskowiec, na którego budowę przewidziano
8,8 miliarda dolarów.
Dalsza perspektywa
W drugiej pięciolatce (2018–2022) zostanie zamówionych
dziesięć dużych nawodnych okrętów bojowych, a w całym
trzydziestoleciu aż 70 (w poprzednim planie uwzględniono zakup
zaledwie 52 dużych okrętów bojowych). Rekordowe będzie
ostatnie pięć lat, kiedy w każdym roku planuje się zamawiać
trzy nowe jednostki. W grupie tej znajdzie się do 33 niszczycieli
DDG 51 Flight III, które do 2030 roku pojawią się
w służbie w miejsce krążowników typu Ticonderoga. W planach
jest też zakup nowego wielozadaniowego niszczyciela,
który będzie używany zamiast jednostek starszych wersji Arleight
Burke – Flight I, II i II A (czas użytkowania tych ostatnich
Pentagon zamierza wydłużyć do 40 lat; ich wycofywanie ze
służby ma rozpocząć się w końcu lat dwudziestych).
Według najnowszych zamierzeń do stoczni mają trafić zamówienia
na 70 małych okrętów (LCS) – o jeden mniej w porównaniu
z poprzednim planem. W latach budżetowych
2027–2035 zamówienia zostaną ograniczone, a dopiero później
nastąpi ich wzrost. W ostatnich pięciu latach nowego planu
zamówione ma być aż 18 okrętów. Zakup tylu małych jednostek
wynika z tego, że pierwszy z LCS-ów będzie wycofany
ze służby w roku budżetowym 2033. Kilka lat wcześniej
zostanie zamówiona pierwsza jednostka nowej generacji
LCS(X). Z podobnych powodów około 2029 roku US Navy
zamierza rozpocząć budowę szybkiego transportowca nowej
generacji JHSV(X).
Pierwszy nowy okręt podwodny, nosiciel rakiet balistycznych,
zostanie zamówiony w 2021 roku, czyli dwa lata później
niż dotąd planowano. Rozpoczęcie tego programu wymusi
zwiększenie wydatków na budowę okrętów do 19,5 miliarda
dolarów rocznie. Pierwszy z następców jednostek typu Ohio
wraz z nakładami na prace badawczo-rozwojowe ma kosztować
niemal 12 miliardów dolarów.
Jeśli chodzi o jednostki uderzeniowe, to do 2042 roku US
Navy zamówi ich 46 – najwięcej, bo aż 12, w drugiej połowie
pierwszej dekady planu 2013–2042. To porównywalna liczba
z poprzednimi zamierzeniami.
US Navy planuje też zamówić w ciągu 30 lat 18 nowych jednostek
desantowych, czyli o trzy mniej niż przewidziano we
wcześniejszym planie. Równocześnie marynarka wojenna chce
mieć w 2042 roku o dwa okręty więcej niż twierdzono w roku
2011, a to oznacza, że niektóre z desantowców pozostaną
w służbie dłużej, niż przewidywano. Decyzja o zwiększeniu
liczby desantowców pozwala mieć pewność, że flota będzie
w stanie zagwarantować przerzut dwóch ekspedycyjnych brygad
piechoty morskiej.
Jednocześnie nastąpi drastyczna redukcja zamówień na okręty
wsparcia. W 2011 roku zamówiono taki jeden, a przez kolejnych
31 lat do marynarki trafi 29 kolejnych. Tymczasem w planie
na lata 2012–2041 były przewidziane aż 52 takie jednostki.
Zdjęcie bandery
Przez najbliższe pięć lat z czynnej służby w US Navy zostanie
wycofanych 48 okrętów. W grupie tej znajdą się aż 22 fregaty
rakietowe typu Perry. Wszystkie będą oferowane zaprzyjaźnionym
państwom. Siedem wycofanych krążowników rakietowych
pozostanie natomiast w rezerwie, podobnie jak pięć
okrętów desantowych. Pozostałe jednostki mają być zdemontowane.
Taki los czeka odbywający swój ostatni rejs lotniskowiec
„Enterprise” oraz dziesięć uderzeniowych okrętów podwodnych
i trzy jednostki wsparcia, w tym dwa zbiornikowce. Amerykańska
flota zamierza też pozbyć się definitywnie 18 już
wcześniej wycofanych okrętów.
•
78
NUMER 2 | maj 2012 | POLSKA ZBROJNA