maj'12 - Polska Zbrojna

| armia ludzie|
Podpułkownik Marek Bera
Zainaugurowaliśmy trzeci sezon spotkań dziennikarzy
z wojskiem. Przyszedł czas na piechotę górską.
Maciej Szopa
Piotr Zarzycki
SPOTKANIA
Z ARMIĄ
Podróż do siedziby 22 Karpackiego Batalionu Piechoty
Górskiej zajęła z Warszawy kilka godzin, choć
większość drogi (do Wrocławia) uczestnicy Spotkań
z Armią przebyli na pokładzie „Czesia”– potężnego
C-130E Hercules z 33 Bazy Lotnictwa Transportowego w Powidzu.
„Do Kotliny Kłodzkiej zawsze daleko, niezależnie od
tego, skąd się jedzie”, żartują tutejsi żołnierze.
Karpatczycy okazali się ludźmi gościnnymi i przywiązanymi
do tradycji. Ich batalion kultywuje pamięć o 11 Dywizji Piechoty
generała Józefa Hallera, brygadzie, a później dywizji
strzelców, elitarnych jednostkach Polskich Sił Zbrojnych.
Jako brygada piechoty górskiej zostali reaktywowani w 1992
roku. Ich dzieje pełne są od tego czasu paradoksów. W latach
dziewięćdziesiątych stali się jednym z lepszych batalionów
Wojsk Lądowych, który w 2001 roku przekwalifikowano jednak
na jednostkę obrony terytorialnej. Po niemal siedmiu latach
formacja wróciła do łask. Okazało się, że jest niezbędna między
innymi jako centrum szkolenia górskiego.
„Teraz batalion ponownie się rozwija”, cieszy się dowódca
jednostki podpułkownik Marek Bera. „Zapadła decyzja
o przydzieleniu nam wyrzutni rakietowych pocisków przeciwpancernych
Spike”.
Żołnierze piechoty górskiej specjalizują się w wspinaczce
w ekstremalnych warunkach i są doskonałymi piechurami.
„Często odbywamy 20-, 25-kilometrowe marsze jednodniowe”,
opowiada szeregowy Alan Rębacz. „Trudniejsze są wymarsze
kwartalne, liczące po 30–40 kilometrów”.
Potyczki z prądem
Batalion w szkoleniach taktycznych korzysta z elektrycznych
replik karabinków ASG. „To lepsze niż strzelanie do siebie ze
ślepej amunicji”, uważa szeregowy Marcin Dumanowski,
60
NUMER 2 | maj 2012 | POLSKA ZBROJNA