maj'12 - Polska Zbrojna

armia
by w NSR lub zawodowej w jednostkach
bojowych”.
Chętni do kompanii rezerwowych zgłaszali
się głównie jesienią 2011 roku. Wtedy
też najwięcej kontraktów z nimi podpisali
szefowie WSzW w Krakowie, Rzeszowie
Szczecinie i Lublinie. „Wcześniej w naszym
województwie brakowało miejsc dla żołnierzy
NSR w jednostkach”, przyznaje major
Zbigniew Pustułka, rzecznik krakowskiego
WSzW. „Kandydaci zgłaszający się do
tej służby nie godzili się zaś na przydziały
daleko od miejsca zamieszkania”.
Zwolennikiem kompanii rezerwowych
jest major Marcin Żal, pełniący obowiązki
komendanta Wojskowej Komendy Uzupełnień
w Rzeszowie.
„Kompanie przy sztabach od początku
się sprawdzały. Stanowią etap przejściowy
służby dla rezerwistów, którzy czekają na
powołanie do służby czynnej albo na stanowisko
NSR w jednostce liniowej”.
Kłopotem dla pozostających w dyspozycji
szefów WSzW mogą okazać się oczekiwania
dowódców, którzy w pierwszej kolejności
sięgają po kandydatów do służby zawodowej
z podległych im jednostek. To naturalne
zjawisko: dowódcy pododdziałów
mieli okazję ich poznać podczas ćwiczeń
rotacyjnych, wiedzą, jaki poziom reprezentują
i czego można się po nich spodziewać.
„Testy kwalifikacyjne do służby w jednostce
organizuje dowódca”, opowiada major
COMMENT
Grzegorz
Nowosielski
Żal. „Zwraca on uwagę na wykształcenie, doświadczenie
i sprawność fizyczną. Jeżeli o stanowisko ubiegać się będą żołnierz
NSR z jego jednostki i nieznany rezerwista z WSzW, to
przy założeniu, że mają oni takie same kwalifikacje, naturalne
będzie, jeżeli dowódca wybierze «swojego człowieka». Kiedy
zapadła decyzja o powołaniu kompanii przy sztabach, mówiono,
że będzie to poczekalnia dla żołnierzy. Coś w tym jest, ale
w żaden sposób nie dzieli to rezerwistów na lepszych, w jednostkach,
i gorszych, przy WSzW”.
Rezerwa w rezerwie
Rezerwiści z przydziałami kryzysowymi do kompanii NSR
nie czują się dyskryminowani. Szeregowy rezerwy Adam
Grzybowski po służbie przygotowawczej starał się o przydział
kryzysowy w batalionie w Nisku. Ponieważ tam nie było wakatów,
w styczniu tego roku podpisał kontrakt na służbę w kompanii
rezerwowej przy WSzW w Rzeszowie. „Nie ma dla mnie
znaczenia to, że jestem przypisany do sztabu, a nie do jednostki”,
opowiada. „Cieszę się, że w ogóle jest taka możliwość
służby. Jeszcze nie uczestniczyłem w żadnych ćwiczeniach rotacyjnych,
więc nie mogę też ubiegać się o służbę zawodową.
Czekam cierpliwie, wierzę, że się uda”.
Szeregowy rezerwy Krzysztof Domański z drugiej kompanii
przy WSzW w Rzeszowie miał więcej szczęścia, bo jego
pododdział w ubiegłym roku uczestniczył w ćwiczeniach rotacyjnych.
Żołnierz przeszedł kwalifikacje do 1 Batalionu Strzelców
Podhalańskich, robi badania lekarskie i ma duże szanse
Obecność wojska pomaga nam w kreowaniu
postaw patriotycznych wśród młodzieży,
ale ma też wymiar praktyczny. Przez nasz
powiat przepływają trzy duże rzeki – Bug, Liwiec
i Narew – które leżą w obszarze Natura
2000. Są nieuregulowane, więc czasami sprawiają
nam „niespodzianki”. Dlatego z zadowoleniem
przyjąłbym istnienie jednostek Narodowych
Sił Rezerwowych na naszym terenie. Żołnierze
byliby na miejscu i można by szybko
skorzystać z ich pomocy. Obecność wojska
miałaby też pozytywny wpływ na lokalną gospodarkę.
Jednostka stanowiłaby dodatkowe
źródło dochodów dla części z mieszkańców.
Grzegorz Nowosielski
j jest burmistrzem Wyszkowa.
zostać w najbliższym czasie szeregowym
zawodowym.
Zgodnie z danymi udostępnionymi
przez Sztab Generalny WP 250 żołnierzy
NSR z wykazów dodatkowych przy sztabach
zostało już powołanych do służby
zawodowej – najwięcej z Rzeszowa, Łodzi,
Białegostoku i Olsztyna. Jak twierdzi
pułkownik Wiatrowski, doświadczenia
pokazują, iż żołnierze ze wspomnianych
kompanii mają taką samą szansę na
przyjęcie do służby czynnej jak ich koledzy
w jednostkach.
Rzecznik sztabu wojskowego w Krakowie
dodaje: „Korzystne w obecnym
rozwiązaniu jest to, że skoro mamy przy
WSzW około dwustu żołnierzy NSR
różnych specjalności, możemy proponować
dowódcom jednostek kandydatów
na zwalniające się stanowiska żołnierzy
czynnych lub sił rezerwowych”.
Statystyki powołanych do służby rezerwistów
z kompanii przysztabowych odpowiadają
zainteresowaniu NSR
w poszczególnych rejonach Polski.
W Szczecinie na przykład przez kilka
miesięcy tylko dwóch żołnierzy NSR
z kompanii przy WSzW zaczęło służbę
zawodową. W tym czasie zachodniopomorskie
komendy uzupełnień powołały
do niej 375 żołnierzy NSR z przydziałów
w jednostkach. W Krakowie 16 żołnierzy
z dwóch kompanii zostało zawodowcami,
a czterech kolejnych rezerwistów zmieniło przydział kryzysowy
z kompanii WSzW na jednostkę wojskową.
Najlepsze wyniki rekrutacji notuje WSzW w Rzeszowie.
100 procent ukompletowania dwóch kompanii osiągnął już na
początku sierpnia 2011 roku. Do kwietnia 2012 roku 87 żołnierzy
z rzeszowskich kompanii (dwóch podoficerów i 85 szeregowych)
powołano do 11 jednostek wojskowych.
„Z liczby powołanych do służby wynika, że dowódcy jednostek
raczej nie przywiązują wagi do tego, gdzie powoływany
żołnierz NSR ma przydział kryzysowy”, potwierdza major
Włodzimierz Wertejuk, rzecznik prasowy rzeszowskiego
WSzW. „Kierują się kwalifikacjami i specjalnością wojskową”.
Wśród rezerwistów przy sztabach są i tacy, których zawodowa
służba nie interesuje.
„O kontrakt w NSR starałem się od stycznia 2011 roku,
a podpisałem go dopiero sześć miesięcy później”, opowiada
kapral rezerwy Jan Kaczmarczyk. „Dostałem przydział do
kompanii przy Wojewódzkim Sztabie Wojskowym w Krakowie,
bo w krakowskich jednostkach nie było wolnych miejsc. Szkolenie
przygotowawcze odbyłem w Marynarce Wojennej, ale nie
chciałem służyć nad morzem. Zależało mi na Krakowie, więc
informacje o wolnych posadach dla rezerwistów przy WSzW
przyjąłem z zadowoleniem. Jeżeli żołnierze NSR mają być
przydatni w sytuacjach kryzysowych, to bezcelowe byłoby
przyjmowanie kontraktu na północy Polski. O służbie zawodowej
nie myślę. Robię doktorat na Uniwersytecie Jagiellońskim,
a NSR pozwala mi łączyć służbę z pracą”.
•
NUMER 2 | MAJ 2012 | POLSKA ZBROJNA
53