maj'12 - Polska Zbrojna

z szeregu
wystąp
Nasi Wierni
Czytelnicy,
Moi Drodzy
Współpracownicy
Artur Goławski
Dziękuję Wam za ponad 17 lat
pomocy w pisaniu o sprawach
wojska i żołnierzy pod szyldem
POLSKI ZBROJNEJ.
T
o był czas nieustannej przygody, poznawania miejsc i ludzi, z którymi gdzie indziej nie
miałbym okazji się zetknąć. Od szeregowych po generałów. Od misji w powojennej Bośni,
ćwiczeń przeciwlotników w Wicku Morskim, po wizytę w bazie Geilenkirchen. Mam na
koncie wiele konferencji, wywiadów, spotkań, wypadów do garnizonów i na ćwiczenia.
Każdy dzień przynosił inspiracje, a ja ciągle – pod okiem kolejnych naczelnych – uczyłem się
naszych sił zbrojnych i dziennikarstwa.
Nie wszędzie zdążyłem dotrzeć i jeszcze wiele zostało do poznania oraz opisania. To zadanie
zostawiam dotychczasowym redakcyjnym współpracownikom. Mam nadzieję, że będą im
przyświecały ta sama ciekawość wojska, chęć zgłębiania i rzetelnego wyjaśniania jego problemów
oraz lekkość opowiadania o nim na łamach POLSKI ZBROJNEJ.
Propozycja dowódcy Sił Powietrznych generała broni pilota Lecha Majewskiego, by zostać
rzecznikiem prasowym Dowództwa SP, dała mi szansę powrotu do służby w stalowym mundurze.
Moje wojskowe prapoczątki sięgają bowiem nauki w Liceum Lotniczym w Dęblinie. Chciałem
zostać pilotem. Wtedy się nie udało. Uznałem, że koledzy radzą sobie w powietrzu lepiej ode
mnie. Dziś cieszę się, że to oni zostali asami przestworzy, a ja zająłem się pisaniem. Teraz
wracam na łono lotnictwa. Z ciekawością, chęcią zdobywania nowych doświadczeń, poznawania
oraz nadal ciekawego „sprzedawania” wojska, choć ograniczonego do Sił Powietrznych.
Mam to szczęście, że zacząłem pisać jeszcze wtedy, gdy nasze pismo było dziennikiem. Później
przekształciło się w tygodnik, zyskało witrynę internetową, teraz jest miesięcznikiem. Niezależnie
od częstotliwości ukazywania się, zawsze było w nim miejsce na dobre artykuły, które by nie
powstały, gdyby nie Czytelnicy oraz zespół redakcyjny – od korekty, przez grafików, po redaktorki
prowadzące i administrację. Proszę, zachowajcie dla mnie miejsce w POLSCE ZBROJNEJ.
Żeby mi się pióro nie stępiło, postaram się
opowiedzieć Wam wszystkim jeszcze niejedną
historię o świetnych żołnierzach i ciekawych
zdarzeniach. I jako rzecznik, i – w wolnych
chwilach – jako dziennikarz. Zatem to jeszcze
nie koniec. Do przeczytania i zobaczenia!
NUMER 2 | MAJ 2012 | POLSKA ZBROJNA
3