ZaÅÄ cznik 10 - Fundacja Polsko-Niemieckie Pojednanie
ZaÅÄ cznik 10 - Fundacja Polsko-Niemieckie Pojednanie
ZaÅÄ cznik 10 - Fundacja Polsko-Niemieckie Pojednanie
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Marek Bem, Wojciech Mazurek<br />
Nawiązując do siatki pomiarowej, wykorzystanej w badaniach geofizycznych<br />
w roku 2008, w roku 2009 założona została magistrala na osi SW-NE i SE-NW – rejon<br />
placu asfaltowego z Pomnikiem i Obeliskiem. Wzdłuż magistrali wyznaczonych<br />
zostało 17 wykopów o wymiarach 5 x 5 m lub 2,5 x 5 m o łącznej powierzchni 3,75<br />
ara. Eksploracja w obrębie wykopów objęła w początkowej fazie zdjęcie warstwy<br />
darni przy zastosowaniu przesiewania całości usuniętej ziemi, dzięki czemu możliwe<br />
było znalezienie wszystkich zabytków ruchomych o wielkości większej niż oczko<br />
sita, czyli 4 mm. Po zebraniu darni i słabo wykształconej warstwy podhumusowej<br />
uzyskano poziom oczyszczonego calca żółtego piasku, na którego tle czytelne były<br />
stropy obiektów nieruchomych, które dokumentowane były fotograficznie i rysunkowo.<br />
Po wykonaniu niwelacji stropów obiektów założone zostały cięcia profilowe<br />
i przystąpiono do eksploracji obiektów, ale tylko w obrębie jednej połówki obiektu.<br />
Taki sposób eksploracji został zaakceptowany jako kompromis między metodyką<br />
stosowaną w Polsce i w Izraelu, gdzie według słów Yorama Haimi obiekty nieruchome<br />
są pozostawiane w całości in situ. Następnie dokumentowany był fotograficznie<br />
i rysunkowo profil obiektu. Po zakończeniu eksploracji całość terenu wykopalisk<br />
została zasypana i wyrównana, używając do tego celu przesianego piasku z eksploracji<br />
wykopów i obiektów.<br />
Wyniki badań<br />
W trakcie badań w 2009 r. w obrębie 17 wykopów przebadany został obszar 3,75<br />
arów powierzchni, położony w rejonie między asfaltowym placem z dwoma pomnikami<br />
a obiektem E. Badania zostały przeprowadzone w dniach 19.<strong>10</strong>.- 02.11.2009<br />
roku. Oprócz archeologów, Wojciecha Mazurka i Yorama Haimi w badaniach uczestniczyli<br />
Jerzy Matysiak, pracownik Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego<br />
w Łodzi.<br />
W obrębie wykopów badawczych natrafiono na mniejsze i większe obiekty nieruchome<br />
– jamy – wypełnione popielatym i brunatnym piaskiem, w których nie znaleziono<br />
żadnych zabytków ruchomych. Z tego powodu trudno jednoznacznie stwierdzić,<br />
kiedy te obiekty powstały, czy jeszcze w okresie funkcjonowania obozu, czy też po<br />
jego likwidacji przez hitlerowskich zbrodniarzy. Ilość zabytków ruchomych, pozyskanych<br />
z tych wykopów, była niewielka, co wskazywałoby na niewielką intensywność<br />
użytkowania terenu między obecnym placem asfaltowym z położonymi w jego bezpośrednim<br />
sąsiedztwie obiektami A, B i D a obiektami E i F badanymi w latach 2001<br />
i 2007. Nie można wykluczyć interpretacji tych obiektów, przynajmniej w części, jako<br />
miejsc rabunkowych poszukiwań kosztowności w okresie powojennym.<br />
Na północny-zachód od narożnika placu asfaltowego oraz obiektów B i D natrafiono<br />
natomiast na trzy rzędy regularnych dołków posłupowych, dobrze zachowanych,<br />
biegnących niemal idealnie na osi wytyczonych wykopów. Najbardziej na<br />
północ położone dołki posłupowe stanowiły, najprawdopodobniej, załamanie ogrodzenia<br />
w kierunku zachodnim. Największe i najgłębsze dołki posłupowe tworzą zachodnią<br />
linię ogrodzenia. Odległość między obiektami wyniosła około 3,75 do 4,75