ZaÅ‚Ä cznik 10 - Fundacja Polsko-Niemieckie Pojednanie

Sobibór - badania archeologiczne...
Fot. 25. Część terenu po byłym obozie zagłady (przedpole obozowe)
sprzedano prywatnym właścicielom
Od końca lat 60. zaobserwować można brak zainteresowania historyków
w Polsce badaniami na temat niemieckiego ośrodka zagłady w Sobiborze. Kampania
antysemicka roku 1968, wymuszona emigracja wielu historyków żydowskich
i ogólnie panująca nieprzychylna atmosfera wokół „tematów żydowskich” spowodowały
zastój w pracach badawczych na temat Holocaustu. Problematyka historii
niemieckiego ośrodka zagłady w Sobiborze przestała prawie w ogóle funkcjonować
w pamięci historycznej Polaków. Dużo więcej uwagi w latach siedemdziesiątych,
a w szczególności osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku poświęcają
tej problematyce historycy z Izraela, Niemiec, USA i Holandii. Prowadzono,
między innymi, kolejne badania nad szacunkową liczbą ofiar obozu w Sobiborze.
Cennym doświadczeniem tych badań jest wykorzystanie w kilku opracowaniach
źródeł pozyskiwanych w wyniku śledztw i procesów prowadzonych przeciwko
członkom niemieckiego personelu sobiborskiego obozu. Ważnymi efektami prowadzonych
w tamtym czasie studiów nad problematyką sobiborską są wnioski wynikające
z analiz dotyczących liczby Żydów zamordowanych w Sobiborze autorstwa
Yitzhaka Arada, Petera Witte, Julesa Schelvisa i Tomasza Blatta.
Dopiero w 1993 r. wydzieloną, obejmującą 9,82 ha powierzchni część byłego
niemieckiego ośrodka zagłady w Sobiborze przekazano pod opiekę Muzeum Pojezierza
Łęczyńsko - Włodawskiego we Włodawie, które utworzyło tam swój oddział
zamiejscowy: Muzeum Byłego Hitlerowskiego Obozu Zagłady w Sobiborze.