ZaÅ‚Ä cznik 10 - Fundacja Polsko-Niemieckie Pojednanie

Sobibór - badania archeologiczne...
Bachir, Moshe, ur. pod nazwiskiem Szklarek: ur. 19 lipca 1927 r. w Płocku.
Do obozu przyjechał z Zamościa 24 maja 1942 r. w jednym z pierwszych transportów,
w którym znajdowało się ponad 2 tys. osób. Zaraz po przyjeździe znalazł się
w grupie 50 mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy. Przez pierwsze trzy miesiące
pracował w Bahnhofkommando. Potem został zatrudniony w magazynie żywnościowym
a następnie jako „fryzjer.” Po wojnie wyemigrował do Izraela, gdzie spisał
obszerną relację ze swojego pobytu w Sobiborze przeznaczoną dla kibucu powstańców
z getta - Beit Lohamei Hagetaot.
Fot. 35. Plan wykonany przez byłego więźnia obozu w Sobiborze – Moshe Bahira 5 .
„[…] Pięć lagrów w Sobiborze.
W Sobiborze mieściło się pięć oddzielnych obozów: Obóz I służył jako miejsce
zbiórki tych wszystkich, których przywożono do obozu. Tam oddzielano mężczyzn od
kobiet i dzieci. Tam również wybierano do pracy silnych i zdrowych mężczyzn. Wszyscy
czekali w tym miejscu dotąd, aż zabrano ich do Obozu 2.W Obozie 2, po tym jak
wprowadzano tam tysiące osób, Oberscharfuhrer Hermann Michel przeprowadzał
spis ludności, przeliczał wszystkich i wygłaszał przemówienie, w którym obiecywał,
że gdy wszystkie formalności zostaną dopełnione, wysłani będą na Ukrainę. Tam
pracować będą do końca wojny. Wspomniał także, że naturalnie muszą udać się
w podróż odświeżeni i czyści, dlatego kazano im się rozebrać i zabierano ich do
5
Jules Schelvis, Gedachten en reacties op de bomenlaan en de plattegronden van Sobibor,
Amstelveen, 2003.