ZaÅÄ cznik 10 - Fundacja Polsko-Niemieckie Pojednanie
ZaÅÄ cznik 10 - Fundacja Polsko-Niemieckie Pojednanie
ZaÅÄ cznik 10 - Fundacja Polsko-Niemieckie Pojednanie
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Marek Bem, Wojciech Mazurek<br />
Fot. 28. Plan sytuacyjny niemieckiego obozu zagłady w Sobiborze z Raportu Biura do<br />
Spraw Obozów Koncentracyjnych w Hadze z czerwca 1946 r. 3<br />
Zbigniew Łukaszewicz w swoim opracowaniu, będącym swoistym raportem<br />
(podsumowaniem) prac Głównej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce,<br />
które opublikował w 1947 r. powołuje się na plan obozu sporządzony przez Centralną<br />
Żydowską Komisje Historyczną.<br />
„[…] Prócz tego w aktach znajduje się jeszcze plan obozu w okresie funkcjonowania<br />
nadesłany przez Centralną Żydowską Komisję Historyczną, a sporządzony<br />
przez byłych więźniów obozu. Miejsce, w którym w czasie oględzin znaleziono gruz,<br />
pokrywa się w zasadzie z umiejscowieniem komory gazowej na tym planie rekonstrukcyjnym<br />
[…]”<br />
Komisja Historyczna przy Centralnym Komitecie Żydów w Polsce, już od 1945<br />
roku, gromadziła relacje ocalonych i starała się odnajdywać wszystkie dokumenty<br />
opisujące zagładę Żydów. Przypuszczam, że niżej prezentowany plan (najprawdopodobniej<br />
całość dokumentacji śledztwa prowadzonego w sprawie Sobiboru<br />
przez Główną Komisję Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce nie zachowała się<br />
w zwartym komplecie) jest tym, o którym wspomina Zbigniew Łukaszewicz. Jego<br />
kopię odnalazłem w holenderskich zasobach archiwalnych wpiętą w opracowanie<br />
Nachmana Blumentala pt. „Obóz śmierci – Sobibór” pochodzące z 1946 r. Szczegółowe<br />
opisanie drogi z rampy kolejowej do obozu II, dokładne rozrysowanie obozu<br />
I i II i wyjątkowo wiele detali związanych z częścią obozu gdzie znajdowały się<br />
baraki sortownicze oraz znacznie mniej precyzyjne, bardzo ogólne rozrysowanie infrastruktury<br />
obozu III i IV potwierdzać może, że jest to szkic, o którym wspomina<br />
3<br />
Ibidem.