Rutugandha Vasant - Singapore Maharashtra Mandal

ऋतुगंध वसंत 2013– 14गझि, शायरी मराठी भाषेतही आता चांगिी रुळिी, रुजिी आहे. शेरोशायरी म्हणजे फक्त उदु ाभाषेतच असणार हा समज कधीच मागे पडिा आहे. आजकािमाराठी गजिांच्या मैसफिी होत असतात आसण त्यांना रससक श्रोत्यांचा उदंड प्रसतसाद समळतो आहे. या पुढे मराठी भाषेत अनेक उत्तमोत्तम गझिा सिसहल्याजातीिच याची खािी वाटते. फक्त त्यांना गरज आहे उदार िोकाश्रयाची. आपण जसे वाचक अथवा श्रोते म्हणून मराठी शायराकडून, गझिकाराकडून उत्तमकाव्य सनसमातीची अपेक्ा करतो, तशीच या गझिकारांची, शायरांचीसुदॎा काव्यरससकांकडून काही अपेक्ा असते. पाटणकरांनी आपिी ही अपेक्ा शब्दबदॎके िी आहे. ते सिसहतात:शायरी नुसतीच नाही, गावया आिो इथेकोण्यातरी सजंदासदिाच्या, दशाना आिो इथेप्राण सार् या मैसफिेचे, यांनाच आम्ही मानतोनुसतेच ना या मैसफिीचे, आमुचे स्वत:चे मानतो ।दोस्तहो मैसफि आपुिी, रंगण्या जरा का हवीआम्हा नको सौजन्य, तुमची सजंदासदिी नुसती हवीऐसे जरी नक्कीच, घेवू तुमच्या मुखाने ‘वाहवा’ !ती ही अशी, ज्या "वाहवा’िा, दॐावी आम्ही ही वाहवा !!कु ठल्याही कसविा / गझिकारािा आपल्या मनातीि भावना, कल्पना शब्दबदॎ करण्यात अपररसमत असं सुख िाभत असतं; पण कदा मनातिं कागदावरउतरसवल्यानंतर, ती रचना, अथवा ते काव्य, हे फक्त त्या कसवचे न राहता सवा रससकांचे होते. मग कसविा हवी असते रससकांनी सदिेिी सदिखुिास दाद.आरती प्रभू यांनी आपल्या कसवतेतून, मराठी सारस्वतांची हीच भावना अगदी नेमके पणाने व्यक्त के िी आहे . ते म्हणतात...ही सनकामी आढ्यता का, दाद दॐा अन् शुदॎ व्हासूर आम्ही चोरीतो का? चोरीता का वाहवा ?मैसफिीची साथ आम्हा दैवयोगे िाभिीन्या तुम्ही गाणे घरािा फु ि सकं वा पाकळीदाद देणे हेही गाण्याहून आहे दुघाटगुंफणे गजरे दवाचे आसण वायूचे घट ।“दाद दॐा अन् शुदॎ व्हा ...” रससक, वाचक, श्रोते म्हणून आपण व्हढे तरी नक्की करू शकतो, नाही का ?मनीषा सभडेमहाराष्ट्र मंडळ ससंगापूर 67 शासिवाहन शके 1935