ऋतुगंध वसंत 2013– 14आजी आजोबांची गोष्ट्क गरुड आसण क घुबड, फार सदवस कमेकांशी भांडत असत. शेवटी त्यांनी परस्परांशी समित्वाने वागण्याचीशपथ घेतिी. कमेकांच्या सपल्लांस खाऊ नये असे ठरसविे.घुबड गरुडास म्हणािे, "गडया ! पण माझी सपल्ले कशी असतात, हे तुिा ठाऊक आहे ना? ठाऊक नसेि, तर तीदुसर्या खादॐा पक्षयाची आहेत असे समजून तू त्यांना गट्ट करशीि, अशी मिा भीती वाटते.'गरुड म्हणािा,"खरेच, तुझी सपल्लें कशी असतात, हे मिा मुळीच ठाऊक नाही.'घुबड म्हणािे, "ऐक तर. माझी सपल्ले फार सुंदर असतात. त्यांचे डोळे सुंदर, सपसे सुंदर, सगळेच काही सुंदर असते. या वणानावरून माझी सपल्ले कोणती हेतुिा सहज समजेि.'पुढे के सदवशी का झाडाच्या ढोिीत गरुडास घुबडाची सपल्ले सापडिी. त्यांजकडे पाहून तो म्हणािा, ` सकतीघाणेरडी, कं टाळवाणी आसण कु रूप सपल्ले ही ! आपिी सपल्ले फार सुंदर असतात, म्हणून घुबडाने सांसगतिेआहे. तेव्हा, ही घुबडाची सपल्ले खास नव्हेच. यास मारून खाण्यास काही हरकत नाही.' असे म्हणून त्याने त्यासपिांचा फडशा उडसविा !आपिी सपल्ले नाहीशी झािेिी पाहून घुबड गरुडािा म्हणािे, "गडया ! माझी सपल्ले तूच मारून खाल्लीस, असेमिा वाटते.'गरुड म्हणािा,"मी खाल्ली खरी, पण तो माझा दोष नव्हे. तू आपल्या सपल्लाचे जे खोटेचे वणान के िेस, त्यामुळेती मिा ओळखता आिी नाहीत. इतकी कु रूप सपल्ले घुबडाची नसतीि, दुसर्या खादया पक्षयाची असतीि, असे समजून मी ती मारून खाल्ली, यात माझाकाय अपराध आहे बरे?'तात्पया: स्वतुःसंबंधाची खरी हकीकत िपवून ठेवून, भितीच हकीकत सांगणारा मनुष्य शेवटी संकट ओढवून घेतो.वैशािी गरुडमहाराष्ट्र मंडळ ससंगापूर 90 शासिवाहन शके 1935
ऋतुगंध वसंत 2013– 14सफसिसपनो कसवता : सच्चा समिसफसिसपनो कवी अि क़ पेरेझ यांनी ही छोटी प्रससदॎ बाि कसवता तगािोक भाषेत सिसहिी आहे.१९६७ सािी त्यांच्या प्रससदॎ झािेल्या "बहकु बो: गातुिांगपम्बाटा' ( Bahay-kubo: Mga Tulang Pambata) या काव्य संग्रहात हॎा कसवतेचा समावेश आहे.मूळ कसवता : अ ॅन्ग कईसबगांग तुनय ( Ang Kaibigang Tunay )असतो समि सवश्वासू सच्चाहरघडी तयार मदतीिा माझ्यागरज असता धावे जो तत्परीदेई जो मज आधार हर घडीअसतो समि सवश्वासू सच्चाबहुमूल्य ठेवा जणू आयुष्याचासच्चा समिअसे जो दयाळू अन सज्जनसनसश्चंत सवसंबे मी त्याच्यावरसकतीही थकिा असे स्वतुः जरीकाढेि हर पेचातून समिािा परीभावानुवाद : हेमांगी वेिणकरमहाराष्ट्र मंडळ ससंगापूर 91 शासिवाहन शके 1935