سه نمایشنامه (اما، مارکس در سوهو، دخترونوس) - تئاتر سیاسی هاوارد زین

٣ ‏بمنبممایشنامه گروه تئاتر ا گزیت هاوارد زین
باورم ‏بمنبممیشد داری با صدای بلند میگی.‏ من سالها ‏همھهممبنیبنن فکر رو میکردم.‏ مردا از من استفاده
کردهاند اما.‏ من هم از مردا استفاده کردهام.‏ فقط به خاطر اینکه پول نداشتم.‏ تو راست میگفبىتبىی.‏
اما:‏ من حرف جدیدی ‏بمنبممیزبمنبمم.‏ فقط چبریبرزابىیبىی که مردم میترسن در ملا عام بگن.‏
المللممیدا:‏ تو میگی.‏ ای کاش من هم میتونستم اون طور حرف بزبمنبمم.‏ فکر میکنم ا گه به خاطر
زیادهروی تو مشروب خوردن نبود میتونستم.‏ اما با این زندگی مزخرف ‏بهببههش احتیاج دارم.‏ نه فقط
زندگی خودم،‏ ‏بمتبممام دوروبرم،‏ مردمی که خسته و کوفته از اون تپهی شیبدار بالا میرن،‏ سر
میخورن اما بازم بالا میرن.‏ میدوبىنبىی چرا با فرد ازدواج کردم؟ وای چشمات داره بسته میشه.‏ هیچ
فکر نکردم که چقدر خستهای!‏ ‏بمتبممام شب تو قطار پنسیلوانیا و بعدش هم با ‏بمتبممام توانت سخبرنبررابىنبىی
کردی.‏ فردا هم که شنیدهام باید بری نیویورک برای تظاهرات بزرگ.‏ ‏بجببجحران بدجوری زده به نیویورک،‏
مثل اینجا.‏ منم ‏همھهممبنیبننجوری دارم حرف میزبمنبمم…‏ برو ‏بجببجخواب اما…‏
اما ‏(بیدار میشود):‏ نه خواهش میکنم.‏ دارم گوش میدم…‏
المللممیدا:‏ مطمئبىنبىی؟ داشتم میگفتم که چطور شد با فرد ازدواج کردم.‏ برای این بود که از خونهی مادرم
بزبمنبمم ببریبررون اونقدر که سرد بود.‏ از ترس قبض گاز هیچ وقت شعلهی گاز رو زیاد ‏بمنبممیکرد.‏ من هم مریض
بودم و سرفه میکردم.‏ فرد منو از اوبجنبججا آورد ببریبررون.‏ از این بابت ‏ممممممنونشم،‏ هر چند که روجمحجممو زجمخجممی
کرده.‏
‏(اما دوباره به خواب میرود.‏ المللممیدا به پشت سر او میرود و با آرامی پشت و گردنش را ماساژ میدهد.‏
اما چشمانش را باز میکند و دست المللممیدا را به آرامی میگبریبررد.‏ صحنه تاریک میشود.)‏
!97