carroll, lewis - la aventuroj de alico en mirlando.pdf

FRENEZA TEFESTO 111
Alico, dum ŝi pene marŝis tra la arbaro.
“Mi neniam ĉeestis pli stultan tefeston
dum mia tuta vivo!”
Ĝuste kiam ŝi diris tion, ŝi rimarkis
ke unu el la arboj havas pordon kiu
kondukas rekte en la arbon. “Tre kurioze!”
ŝi pensis. “Sed ĉio estas kurioza hodiaŭ.
Kial ne tuj eniri?” Kaj enen ŝi iris.
Denove ŝi trovis sin en la longa koridoro,
kaj proksima al la malgranda vitra tablo.
“Nu, ĉifoje mi pli bone sukcesos,” ŝi diris
al si, kaj ŝi komencis elprenante la
malgrandan oran ŝlosilon, kaj malŝlosante
la pordon kiu kondukas en la ĝardenon.
Post tio ŝi ekkomencis mordeti la agarikon
(ŝi gardis pecon de ĝi en sia poŝo) ĝis
ŝi fariĝis ĉirkau tridek centimetrojn alta:
post tio ŝi marŝis laŭ la malgranda koridoro:
kaj post tio—ŝi finfine trovis sin en la
bela ĝardeno, inter la brilantaj florbedoj
kaj la malvarmaj fontoj.